Follett James Kon trojanski (MR)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Cholera!- My też tak zareagowaliśmy - odparł flegmatycznie Mac� Pilleau, kiwając głową doLeona Dextera.- Ten Kronos pochodzi z kombajnu, nie przeprowadziliśmy analizy, sądzimyjednak, że mamy tu dwadzieścia albo dwadzieścia pięć procent ruchowych neuronów.Rzeczw tym, że kiedy wyprodukowano tego Kronosa, było w nim zaledwie dziesięć procentprawnych neuronów.Carl sięgnął do kieszonkowego dyktafonu i wcisnął klawisz nagrywania.Wolał samnagrać tę rozmowę, niż czekać na jeden z drobiazgowych raportów Mac� Pilleau.Nie chciałsię nawet zastanawiać nad przerażającymi konsekwencjami słów doktora, ale dowody miałprzed sobą na ekranie.Co najmniej jedna czwarta ruchowych neuronów była dojrzała i wpełni uformowana.W żadnym Kronosie nigdy nie znalazło się tak wiele ruchowychneuronów.W większości mikroprocesorów działał mniej niż jeden procent komórek.TakieKronosy zaliczano do klasy C, a na ich obudowie wyryto odpowiednie oznaczenie.Wykorzystywano je do produkcji komputerów osobistych i kieszonkowych baz danych, jaksłowniki translatory.Mikroprocesory klasy A stanowiły mniej niż jedną setnąwyprodukowanych Kronosów i miały dziesięć procent sprawnych komórek, dzięki czemuposiadały pamięć o pojemności jednego gigabajta albo nawet większą.Prawie cała pracabadawcza w Nano Systems koncentrowała się na problemie zwiększenia pamięci.Technikakomór TVR była bardzo powolna i z tego względu wydawało się, że stworzenie Zeusa,superkronosa o pamięci dwóch gigabajtów, należy do odległej przyszłości.- Jaką pojemność ma więc pamięć RAM tego mikroprocesora? - spytał Carl, nieodrywając oczu od ekranu.- Dwa i pół gigabajta - odparł spokojnie Leon.- Co?! - Carl odwrócił się gwałtownie i spojrzał na dwóch inżynierów.- Na miłośćboską, dlaczego ustalenie tak podstawowej rzeczy zabrało wam tyle czasu?Doktor Pilleau zauważył niebezpieczeństwo kłótni i szybko interweniował.- To proste.Sprawdzaliśmy, jakie szkody wyrządził koń trojański.Nie próbowaliśmyustalić, co naprawił, zanim zginął.- Jeśli zginął - przerwał Leon.Tego było za wiele dla Carla.Rzadko przeklinał, ale tym razem się nie zawahał.- Naprawił! Cholera, co wy próbujecie powiedzieć?- Niczego nie próbujemy ci powiedzieć - odrzekł ostrożnie doktor Pilleau.- Jak wiesz,ten tak zwany koń trojański przypomina cyfrowe DNA.Gdybyśmy dysponowali czasem iodpowiednim sprzętem, moglibyśmy nawet odkryć, jaki rodzaj żywych istot reprezentuje.Obecnie jednak tego nie wiemy.Możemy tylko zgadywać.- Przypomina? - powtórzył Carl.- Zgadywać? Nie spodziewałbym się, Mac�, że kiedyśusłyszę od ciebie takie słowa.- Nie przywykłem do tego rodzaju problemów, panie Olivera.Ani ja, ani Leon niewiemy, z czym mamy do czynienia.Wiemy jednak, że to coś mogło wytworzyć molekularnematryce i wykorzystać w tym celu szczątkowe enzymy w mikroprocesorze.Obaj zgodziliśmysię, że w Kronosie dokonała się poważna zmiana - liczba sprawnych ruchowych neuronówzwiększyła się dwa i pół razy.Taki rezultat można osiągnąć jedynie po wyprodukowaniumikroprocesora.- Ależ to szaleństwo! - Carl niemal krzyczał.- Twierdzicie, że ten cholerny Kronos -wskazał palcem ekran - sam się naprawił, podczas gdy my wydajemy miliony, usiłującuzyskać takie wyniki w komorze TVR.Leon przerwał milczenie, które zapadło po wybuchu Carla.- Chciałbym coś panu pokazać, panie Olivera.Moglibyśmy posłużyć się komorą TVR,ale tak będzie szybciej.Usiadł przy klawiaturze mikroskopu elektronowego i powiększył obraz.Neurony naekranie zaczęły przypominać małe pnie drzew.Sprawdził koordynaty, zanotowane na biurku,i wystukał je na klawiaturze.Ekran zamigotał, a potem pokazał inne zbliżenie neuronów.- Oto para, którą zlokalizowaliśmy godzinę temu - rzekł Leon, posługując się myszą,aby wskazać dwa nerwy na środku ekranu.- Ten z lewej to nasz neuron, o strukturze typowej dla wyhodowanych rzez naskomórek.Ten drugi to naprawiona lub zregenerowana komórka.Jeśli przyjrzy się panuważnie, stwierdzi pan, że połączenia są zupełnie inne.Carl przyznał, że widzi różnicę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki