[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Robotnicy kolejowi! - pisałem w jednej z ulotek - przewozicie waszymi pociągami armaty, które będązabijały waszych rosyjskich braci - robotników! .Jednocześnie polski rząd komunistyczny, przygotowany na chwilę zajęcia Warszawy, posuwał sięrazem ze sztabem Tuchaczewskiego ku polskiej stolicy.Na szefa tego rządu został wyznaczony przezMoskwę Feliks Dzierżyoski, weteran rewolucjonistów polskich i niegdyś szef rosyjskiego CZEKA(wcześniejsza nazwa OGPU).Wojna rosyjsko-polska była jedyną poważną próbą Moskwy przeniesienia komunizmu na ostrzachbagnetów do zachodniej Europy.Nie udało się mimo wszystkich naszych wysiłków tak politycznych,jak i militarnych, mimo zwycięstw Armii Czerwonej i pomimo, że polski oddział Kominternuwspółpracował z naszymi politycznymi agitatorami i z naszym wywiadem na tyłach polskiego frontu.W koocu wyczerpana Armia Czerwona została zmuszona do ucieczki.Piłsudski pozostał władcą Polski.Nadzieja Lenina na podanie sobie rąk, ponad Polską, z rewolucyjnymi robotnikami Niemiec i nadopomożenie im w rozciągnięciu rewolucji aż do Renu rozwiała się.Idea przyspieszenia rewolucji bolszewickiej za pomocą militarnej inwazji była rozważana jużprzedtem, podczas krótkiego istnienia sowieckich republik węgierskiej i bawarskiej.Oddziały czerwonej gwardii były wówczas zaledwie o sto mil od węgierskiego terytorium.Ale bolszewicy byliwtedy zbyt słabi i ponadto walczyli z białymi o własne istnienie.Na początku 1921 r., gdy traktat ryski między Polską a Rosją został podpisany, bolszewicy, a zwłaszczasam Lenin, zdali sobie sprawę, że wzniecenie udanych rewolucji w zachodniej Europie jest zadaniempoważnym i długofalowym.Nie było nadziei na szybki triumf w skali międzynarodowej, a istniała onajeszcze w czasie pierwszego i drugiego kongresu Kominternu, kiedy jego prezydent Zinowjewoznajmił, że w przeciągu roku cała Europa będzie komunistyczna.Jednakże nawet po roku 1921,jeszcze w roku 1927, Moskwa zainscenizowała szereg rewolucyjnych awantur i puczów.Tysiące robotników w Niemczech, w krajach bałtyckich i bałkaoskich, i w Chinach zostałyniepotrzebnie poświęcone w tej serii nieodpowiedzialnych prób.Komintern posyłał na rzez, naryzyko, z naprędce spreparowanymi schematami coup d tat, strajków generalnych i rebelii, z którychżaden nie miał szans powodzenia.Na początku roku 1921 sytuacja w Rosji była szczególnie grozna dla sowieckiego reżymu.Głód,powstanie chłopów, bunt marynarzy w Kronsztadzie i strajk generalny robotników petrogrodzkich -to wszystko doprowadziło rząd sowiecki na krawędz katastrofy.Wszystkie zwycięstwa wojnydomowej zdawały się byd zmarnowane.Bolszewicy bezradnie stali w obliczu opozycji chłopów,robotników i marynarzy, którzy byli dotąd ich główną podporą.Znajdujący się w desperackiej sytuacjiKomintern doszedł do wniosku, że jedynym sposobem uratowania bolszewizmu jest rewolucja wNiemczech.Zinowjew posłał swego męża zaufania Belę Kuna, dawniejszego szefa węgierskiejsowieckiej republiki, do Berlina.Bela Kun zjawił się w stolicy Niemiec w marcu 1921 z rozkazem od Zinowjewa i komitetuwykonawczego Kominternu do centralnego komitetu partii w Niemczech.Rozkaz brzmiał w skrócie: Sytuacja w Niemczech jest rewolucyjna.Partia komunistyczna musi pochwycid władzę w swe ręce .Komitet centralny niemieckiej partii komunistycznej odniósł się do tego sceptycznie.Wielu członkównie chciało uwierzyd własnym uszom.Komitet wiedział, że nie ma nadziei na obalenie rządu wBerlinie.Ale rozkazy Beli Kuna były jasne: natychmiastowe powstanie, obalenie RepublikiWeimarskiej i ustanowienie komunistycznej dyktatury w Niemczech.Komitet centralny niemieckiejpartii komunistycznej zastosował się do instrukcji z Moskwy.Jako lojalny podwładny komitetuwykonawczego komunistycznej międzynarodówki, którego głową był Zinowjew, a dyrektywynadawali Lenin, Trocki, Bucharin, Radek i Stalin, niemiecka partia komunistyczna musiała bydposłuszną.22 marca został ogłoszony strajk generalny w centrach przemysłowych w Mansfeld i Merseburg wNiemczech Centralnych.24 marca komuniści zdobyli gmachy zarządu miasta w Hamburgu.W Lipsku,Dreznie, Chemnitz i innych miastach centralnych Niemiec skierowano atak na sądy, ratusze, bankipubliczne i sztaby policyjne.Oficjalny organ komunistyczny Die Rote Fahne otwarcie nawoływał dorewolucji [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
. Robotnicy kolejowi! - pisałem w jednej z ulotek - przewozicie waszymi pociągami armaty, które będązabijały waszych rosyjskich braci - robotników! .Jednocześnie polski rząd komunistyczny, przygotowany na chwilę zajęcia Warszawy, posuwał sięrazem ze sztabem Tuchaczewskiego ku polskiej stolicy.Na szefa tego rządu został wyznaczony przezMoskwę Feliks Dzierżyoski, weteran rewolucjonistów polskich i niegdyś szef rosyjskiego CZEKA(wcześniejsza nazwa OGPU).Wojna rosyjsko-polska była jedyną poważną próbą Moskwy przeniesienia komunizmu na ostrzachbagnetów do zachodniej Europy.Nie udało się mimo wszystkich naszych wysiłków tak politycznych,jak i militarnych, mimo zwycięstw Armii Czerwonej i pomimo, że polski oddział Kominternuwspółpracował z naszymi politycznymi agitatorami i z naszym wywiadem na tyłach polskiego frontu.W koocu wyczerpana Armia Czerwona została zmuszona do ucieczki.Piłsudski pozostał władcą Polski.Nadzieja Lenina na podanie sobie rąk, ponad Polską, z rewolucyjnymi robotnikami Niemiec i nadopomożenie im w rozciągnięciu rewolucji aż do Renu rozwiała się.Idea przyspieszenia rewolucji bolszewickiej za pomocą militarnej inwazji była rozważana jużprzedtem, podczas krótkiego istnienia sowieckich republik węgierskiej i bawarskiej.Oddziały czerwonej gwardii były wówczas zaledwie o sto mil od węgierskiego terytorium.Ale bolszewicy byliwtedy zbyt słabi i ponadto walczyli z białymi o własne istnienie.Na początku 1921 r., gdy traktat ryski między Polską a Rosją został podpisany, bolszewicy, a zwłaszczasam Lenin, zdali sobie sprawę, że wzniecenie udanych rewolucji w zachodniej Europie jest zadaniempoważnym i długofalowym.Nie było nadziei na szybki triumf w skali międzynarodowej, a istniała onajeszcze w czasie pierwszego i drugiego kongresu Kominternu, kiedy jego prezydent Zinowjewoznajmił, że w przeciągu roku cała Europa będzie komunistyczna.Jednakże nawet po roku 1921,jeszcze w roku 1927, Moskwa zainscenizowała szereg rewolucyjnych awantur i puczów.Tysiące robotników w Niemczech, w krajach bałtyckich i bałkaoskich, i w Chinach zostałyniepotrzebnie poświęcone w tej serii nieodpowiedzialnych prób.Komintern posyłał na rzez, naryzyko, z naprędce spreparowanymi schematami coup d tat, strajków generalnych i rebelii, z którychżaden nie miał szans powodzenia.Na początku roku 1921 sytuacja w Rosji była szczególnie grozna dla sowieckiego reżymu.Głód,powstanie chłopów, bunt marynarzy w Kronsztadzie i strajk generalny robotników petrogrodzkich -to wszystko doprowadziło rząd sowiecki na krawędz katastrofy.Wszystkie zwycięstwa wojnydomowej zdawały się byd zmarnowane.Bolszewicy bezradnie stali w obliczu opozycji chłopów,robotników i marynarzy, którzy byli dotąd ich główną podporą.Znajdujący się w desperackiej sytuacjiKomintern doszedł do wniosku, że jedynym sposobem uratowania bolszewizmu jest rewolucja wNiemczech.Zinowjew posłał swego męża zaufania Belę Kuna, dawniejszego szefa węgierskiejsowieckiej republiki, do Berlina.Bela Kun zjawił się w stolicy Niemiec w marcu 1921 z rozkazem od Zinowjewa i komitetuwykonawczego Kominternu do centralnego komitetu partii w Niemczech.Rozkaz brzmiał w skrócie: Sytuacja w Niemczech jest rewolucyjna.Partia komunistyczna musi pochwycid władzę w swe ręce .Komitet centralny niemieckiej partii komunistycznej odniósł się do tego sceptycznie.Wielu członkównie chciało uwierzyd własnym uszom.Komitet wiedział, że nie ma nadziei na obalenie rządu wBerlinie.Ale rozkazy Beli Kuna były jasne: natychmiastowe powstanie, obalenie RepublikiWeimarskiej i ustanowienie komunistycznej dyktatury w Niemczech.Komitet centralny niemieckiejpartii komunistycznej zastosował się do instrukcji z Moskwy.Jako lojalny podwładny komitetuwykonawczego komunistycznej międzynarodówki, którego głową był Zinowjew, a dyrektywynadawali Lenin, Trocki, Bucharin, Radek i Stalin, niemiecka partia komunistyczna musiała bydposłuszną.22 marca został ogłoszony strajk generalny w centrach przemysłowych w Mansfeld i Merseburg wNiemczech Centralnych.24 marca komuniści zdobyli gmachy zarządu miasta w Hamburgu.W Lipsku,Dreznie, Chemnitz i innych miastach centralnych Niemiec skierowano atak na sądy, ratusze, bankipubliczne i sztaby policyjne.Oficjalny organ komunistyczny Die Rote Fahne otwarcie nawoływał dorewolucji [ Pobierz całość w formacie PDF ]