Z Mojego Zycia T Ii Netpress Digital E book

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kto jed-nak przy tej okazji sięgał wstecz do konstytucjiRzeszy i do dzieł o niej traktujących, ten ze zdzi-wieniem musiał stwierdzić, że potworny stan tegona wskroś chorego organizmu, cudem tylko utrzy-mującego się przy życiu, uczonym właśnie na-jbardziej odpowiadał.Podziwu bowiem godna do-ciekliwość niemiecka, skierowana raczej ku zgro-madzeniu i badaniu przyczynków niż ku ostate-cznym wynikom, natrafiała tu na niewyczerpanezródło coraz to nowych studiów; czy przeciwstaw-iano Rzeszę cesarzowi, czy stany niższe wyższym,czy katolików protestantom, zawsze, na skuteksprzecznych interesów, z konieczności wyłaniała138/187się różnica zdań, co dawało asumpt do nowychwalk i polemik.Uświadamiałem sobie wyraznie owe stosunkiw tamtych czasach, a także i obecne, nie obiecy-wałem sobie przeto z pobytu w Wetzlarze wieleprzyjemności.Mało mnie pociągała perspektywazetknięcia się w tym wprawdzie ładniepołożonym, ale małym i brzydko zabudowanymmiasteczku z dwoma światami: z rodzimym itradycyjnym oraz z drugim, nowym, powołanymdo rozciągania ścisłej kontroli nad pierwszym,krótko mówiąc ze światem sądzącym i sądzonym;dalej, zetknięcia się z niejednym obywatelem,pogrążonym stale w strachu i trosce, żeby goprzypadkiem nie zamieszano w zarządzoneśledztwo, z wybitnymi, dotąd ogólnie poważanymiosobami, teraz o zbrodnicze czyny oskarżonymi,którym groziły hańbiące kary: wszystko to razemwziąwszy, tworzyło niezwykle smutny obraz, niezachęcający do zagłębiania się w sprawy sameprzez się zawiłe, skutkiem zaś niecnych nadużyćjeszcze bardziej zagmatwane.%7łe poza niemieckim prawem cywilnym ipaństwowym nie będę tu miał żadnej stycznościz nauką, że będę pozbawiony wszelkiej podnietypoetyckiej, o tym z góry wiedziałem, gdy,wiedziony raczej chęcią zmiany otoczenia niż139/187żądzą zdobycia wiedzy, po pewnym wahaniuwybrałem się do tego miasta.Jakże byłem zdu-miony przekonawszy się, że miast drob-nomieszczańskiej nudy czekało mnie prawdziweżycie akademickie, trzeci już taki okres z kolei.Przy wielkim stole pewnej oberży zastałem prawiewszystkich sekretarzy poszczególnych delegatów wizytacji", samych młodych, wesołych ludzi;przyjęto mnie życzliwie i pierwszego zaraz dniadowiedziałem się, że ich wspólne codzienne obi-ady ożywiała pewna romantyczna fikcja.Utworzylibowiem, dowcipnie i pomysłowo, koło rycerskie namodłę średniowieczną.Na pierwszym miejscu za-siadał komtur, przy nim kanclerz, dalej najwyżsidostojnicy; za nimi rycerze według starszeństwa;obcych przybyszów natomiast sadzano na szarymkońcu i ci niewiele rozumieli z rozmów prowad-zonych przy stole, gdyż wtrącano do nich opróczlicznych zwrotów rycerskich różne aluzje.Każde-mu nadawano nazwisko rycerskie i przydomek.Mnie nazwano G�tz von Berlichingen Niezawodny.Nazwisko otrzymałem z powodu mych zaintere-sowań dla owego dzielnego rycerza niemieckiegoz zamierzchłych czasów, przydomek dlatego, że zcałą sympatią i głębokim szacunkiem odnosiłemsię do znakomitych mężów, których tam poz-nałem.Dużo zawdzięczałem czasu pobytu w Wet-140/187zlarze hrabiemu von Kielmannsegg.Był to na-jpoczciwszy człowiek z całego grona, bardzo dziel-ny i pod każdym względem godny zaufania.Dalejbył tam niejaki von Gou�, rubaszny, przysadzistyHanowerczyk, zawsze zamknięty w sobie; trudnogo było przeniknąć i zrozumieć, a podziwiaćnależało różnorodne jego zdolności.Podejrze-wano, że jest synem naturalnym; lubił otaczać siętajemniczością, osobiste swe pragnienia i zamiarytaił pod pokrywką dziwactw; w rzeczywistości byłon duszą tego osobliwego związku rycerskiego,nie ubiegał się jednak bynajmniej o stanowiskokomtura.Przeciwnie, gdy właśnie w tym czasienaczelnik rycerstwa ustąpił, polecił wybrać innegoi przezeń wpływ swój wywierał.Potrafił też takrozdmuchać różne nic nie znaczące, przypadkowezdarzenia, że nagle nabierały one wielkiej wagi icharakteru fantastycznego.W tym wszystkim niemożna było dopatrzyć się żadnego poważnegocelu: szło mu tylko o rozwianie nudy, męczącejjego i kolegów z braku konkretnych zajęć, owypełnienie próżni, chociażby pajęczyną.Upraw-iano zresztą te cudaczne zabawy pozornie zwielką powagą; nie wolno było np.wyśmiewaćsię z tego, że jakiś młyn zamieniał się nagle wzamek, a młynarz w kasztelana, albo że Czworodzieci Haimona uznano za księgę kanoniczną, i141/187ustępy z niej wśród różnych ceremonii z wielkączcią odczytywano.Pasowanie na rycerza odby-wało się z zachowaniem symbolów przejętych odrozmaitych zakonów rycerskich.Najzabawniejszewszelako było to, że rzeczy całkiem jawne trak-towano jako tajemnicę, nie pozwalając o tymmówić [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki