[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Na horyzoncie cumowały dwakontenerowce.Fox ogarnął to wszystko wzrokiem, niewiedząc, czy teraz z kolei ona nie skomentuje jego wy-glądu. A więc wciąż służymy w Skargach? spytała.Schował ręce do kieszeni i wzruszył ramionami. Ty też. Hm& Przyjrzała mu się badawczo.Potem wzięła go pod rękę i w milczeniu poszli na spacer. Macie dobre wyniki rzucił w końcu. Z tym Car-terem. Tak naprawdę to nie my.To świadkowie.Innegodnia, w innym sądzie szala mogłaby się przechylić nadrugą stronę. Wszystko jedno. Wszystko jedno& Jesteśmy tak dobrzy, że musianościągnąć tu was, gości z wielkiej metropolii. To tylko o rzut kamieniem stąd, Evelyn.I dziękitemu nikt nie zarzuci wam, że kryjecie swoich. Myślisz, że kryjemy? To nie ja ich oskarżam. Zrobił pauzę. Jeśli tojakieś pocieszenie& Ja nie szukam pocieszenia, Malcolm. Wolną rękąścisnęła go za ramię i wiedział już, że chce być jego so-juszniczką, a nie wrogiem. Carter wyszedł powiedział. Wiedziałaś?Kiwnęła głową.Szli w kierunku pirsu na północnymkońcu promenady.Przy pirsie cumował samotny kuterrybacki, ale oprócz drapieżnych mew nie było tam widaćani śladu życia. Pomyśleliśmy, że dobrze by było wiedzieć, o czymgada ze Scholesem i resztą. Tak? Komórki i stacjonarne.Domowe. Całej czwórki? Trójki.Jeśli podsłuchamy Cartera i jeśli Carter się odwoła, obrona będzie miała używanie. Nie wiem, czy damy radę. Brak ludzi czy środków?Evelyn głośno wypuściła powietrze. Szczerze mówiąc, jednego i drugiego.Masz przedsobą cały wydział wewnętrzny hrabstwa Fife.To ja.Tak,w nagłym przypadku zawsze mogę poprosić o pomoc ko-goś z zewnątrz, ale& Kiedy wuj Cartera złożył skargę, też poprosiłaś? Tak. Evelyn odgarnęła z twarzy kosmyk włosów.Jego najlepszym kumplem jest Scholes.Gdybym miała siękomuś przyjrzeć, to właśnie jemu. Wczoraj widzieliśmy, jak wychodził z jego domu. Scholes? To znaczy, że go śledzicie?Fox pokręcił głową. Tylko tamtędy przejeżdżaliśmy.Evelyn zmrużyła oczy. Przez Dunnikier? Tak jakby.Przyjrzała się badawczo jego twarzy i krótko się ro-ześmiała. Boże, do czego my się posuwamy&Nie był pewny, czy chodzi jej o pracę, czy o tamtą noc.Uznał, że lepiej nie ryzykować, i o nic nie spytał. Wiesz, że będę musiała pójść z tym do szefa? spytała po chwili namysłu. A on do swojego?Kiwnął głową. I mogę powiedzieć, że to wasz pomysł? Kiwnął głową jeszcze raz. Wszystko po to, żeby sprawdzić, czy kumple niekryją kumpla? Popełniając przy okazji krzywoprzysięstwo zau-ważył Fox.Przesunęła palcami po grzbiecie nosa, który o czymnagle sobie przypomniał całował w tamtą noc.Dużowtedy wypiła, w barze.On był trzezwy i powinien byłodprowadzić ją tylko do drzwi.Ale miała w pokoju czaj-nik.I rozpuszczalną kawę w saszetkach.I wąskie łóżko& I co o tym myślisz? spytał. %7łe zaraz zmienię się w sopel lodu. Spróbujesz czy nie, dzięki, że chciałaś się ze mnązobaczyć.Tym razem poklepała go po przedramieniu i zawrócilido jej samochodu.Gdy doszli tam bez słowa, spytała, gdziezaparkował, a on kiwnął głową w stronę śródmieścia.Otworzyła drzwi i wsiadła.Jezdziła alfą romeoz granatową tapicerką.Zamknął drzwi i odpaliła silnik.Opuściła szybę. Kilka miesięcy temu miałam coś do załatwienia naFettes.Zastanawiałam się, czy do ciebie nie zapukać. Szkoda, że nie zapukałaś.Zwolniła hamulec, pomachała mu i odjechała.Fox stałi patrzył, dopóki samochód nie zniknął mu z oczu, potemprzeciął ulicę i poszedł do centrum handlowego Mercat.Czekali tam na niego Kaye i Naysmith, pijąc kawęi czytając, Naysmith Guardiana , Kaye Daily Record . Niczego nie zamawiaj ostrzegł go Tony. Nieumywa się do naleśnikarni. Ale bliżej stąd do samochodu odparł Fox.Kaye patrzył na niego, czekając na sprawozdanie. Tylko może . Fox wcisnął się do boksu.Tony nachylił się ku niemu z rozszerzonymi noz-drzami i powąchał palto. Chanel 5, chyba że straciłem węch.Twój kontakt tonie facet.To kobieta. I kto tu robi za Herkulesa Poirota? wymamrotałJoe, nie racząc podnieść wzroku znad gazety.* * *Nie na posterunku.Teresa Collins była nieugięta.Anina posterunku, ani nawet w pobliżu tej śmierdzącej nory ,dlatego Fox zaproponował spotkanie u niej w domu.Mieszkała w górnej części dwupoziomowego mieszkaniaw Gallatown.Gary Michaelson dał im do zrozumienia, żenie jest to najmilsza dzielnica.Ale Fox uznał, że nic jej niedolega: w Edynburgu były dużo gorsze.Szeregowcei blizniaki, w tym wiele dwurodzinnych.Zciany pokrytetynkiem kamyczkowym, mnóstwo anten satelitarnych.Młode matki z dziecięcymi wózkami i telefonem przyuchu, niektóre znowu w ciąży.Gdy zaparkowali przykrawężniku, kilku nastolatków w czapkach baseballowychłypnęło na nich spode łba i zaczęło znacząco chrząkać,kiedy wysiedli.Intuicja.Fox nacisnął guzik dzwonka z napisem Collins .Ktoś krzyknął: Otwarte!Fox nacisnął klamkę i wszedł na schody.Lokatorzyz dołu urządzali przyjęcie. Eminem powiedział Naysmith. Małpa z mikrofonem mruknął Kaye.Teresa Collins siedziała w fotelu w zagraconym salo-niku, z nogą na podłokietniku i papierosem w ustach [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Na horyzoncie cumowały dwakontenerowce.Fox ogarnął to wszystko wzrokiem, niewiedząc, czy teraz z kolei ona nie skomentuje jego wy-glądu. A więc wciąż służymy w Skargach? spytała.Schował ręce do kieszeni i wzruszył ramionami. Ty też. Hm& Przyjrzała mu się badawczo.Potem wzięła go pod rękę i w milczeniu poszli na spacer. Macie dobre wyniki rzucił w końcu. Z tym Car-terem. Tak naprawdę to nie my.To świadkowie.Innegodnia, w innym sądzie szala mogłaby się przechylić nadrugą stronę. Wszystko jedno. Wszystko jedno& Jesteśmy tak dobrzy, że musianościągnąć tu was, gości z wielkiej metropolii. To tylko o rzut kamieniem stąd, Evelyn.I dziękitemu nikt nie zarzuci wam, że kryjecie swoich. Myślisz, że kryjemy? To nie ja ich oskarżam. Zrobił pauzę. Jeśli tojakieś pocieszenie& Ja nie szukam pocieszenia, Malcolm. Wolną rękąścisnęła go za ramię i wiedział już, że chce być jego so-juszniczką, a nie wrogiem. Carter wyszedł powiedział. Wiedziałaś?Kiwnęła głową.Szli w kierunku pirsu na północnymkońcu promenady.Przy pirsie cumował samotny kuterrybacki, ale oprócz drapieżnych mew nie było tam widaćani śladu życia. Pomyśleliśmy, że dobrze by było wiedzieć, o czymgada ze Scholesem i resztą. Tak? Komórki i stacjonarne.Domowe. Całej czwórki? Trójki.Jeśli podsłuchamy Cartera i jeśli Carter się odwoła, obrona będzie miała używanie. Nie wiem, czy damy radę. Brak ludzi czy środków?Evelyn głośno wypuściła powietrze. Szczerze mówiąc, jednego i drugiego.Masz przedsobą cały wydział wewnętrzny hrabstwa Fife.To ja.Tak,w nagłym przypadku zawsze mogę poprosić o pomoc ko-goś z zewnątrz, ale& Kiedy wuj Cartera złożył skargę, też poprosiłaś? Tak. Evelyn odgarnęła z twarzy kosmyk włosów.Jego najlepszym kumplem jest Scholes.Gdybym miała siękomuś przyjrzeć, to właśnie jemu. Wczoraj widzieliśmy, jak wychodził z jego domu. Scholes? To znaczy, że go śledzicie?Fox pokręcił głową. Tylko tamtędy przejeżdżaliśmy.Evelyn zmrużyła oczy. Przez Dunnikier? Tak jakby.Przyjrzała się badawczo jego twarzy i krótko się ro-ześmiała. Boże, do czego my się posuwamy&Nie był pewny, czy chodzi jej o pracę, czy o tamtą noc.Uznał, że lepiej nie ryzykować, i o nic nie spytał. Wiesz, że będę musiała pójść z tym do szefa? spytała po chwili namysłu. A on do swojego?Kiwnął głową. I mogę powiedzieć, że to wasz pomysł? Kiwnął głową jeszcze raz. Wszystko po to, żeby sprawdzić, czy kumple niekryją kumpla? Popełniając przy okazji krzywoprzysięstwo zau-ważył Fox.Przesunęła palcami po grzbiecie nosa, który o czymnagle sobie przypomniał całował w tamtą noc.Dużowtedy wypiła, w barze.On był trzezwy i powinien byłodprowadzić ją tylko do drzwi.Ale miała w pokoju czaj-nik.I rozpuszczalną kawę w saszetkach.I wąskie łóżko& I co o tym myślisz? spytał. %7łe zaraz zmienię się w sopel lodu. Spróbujesz czy nie, dzięki, że chciałaś się ze mnązobaczyć.Tym razem poklepała go po przedramieniu i zawrócilido jej samochodu.Gdy doszli tam bez słowa, spytała, gdziezaparkował, a on kiwnął głową w stronę śródmieścia.Otworzyła drzwi i wsiadła.Jezdziła alfą romeoz granatową tapicerką.Zamknął drzwi i odpaliła silnik.Opuściła szybę. Kilka miesięcy temu miałam coś do załatwienia naFettes.Zastanawiałam się, czy do ciebie nie zapukać. Szkoda, że nie zapukałaś.Zwolniła hamulec, pomachała mu i odjechała.Fox stałi patrzył, dopóki samochód nie zniknął mu z oczu, potemprzeciął ulicę i poszedł do centrum handlowego Mercat.Czekali tam na niego Kaye i Naysmith, pijąc kawęi czytając, Naysmith Guardiana , Kaye Daily Record . Niczego nie zamawiaj ostrzegł go Tony. Nieumywa się do naleśnikarni. Ale bliżej stąd do samochodu odparł Fox.Kaye patrzył na niego, czekając na sprawozdanie. Tylko może . Fox wcisnął się do boksu.Tony nachylił się ku niemu z rozszerzonymi noz-drzami i powąchał palto. Chanel 5, chyba że straciłem węch.Twój kontakt tonie facet.To kobieta. I kto tu robi za Herkulesa Poirota? wymamrotałJoe, nie racząc podnieść wzroku znad gazety.* * *Nie na posterunku.Teresa Collins była nieugięta.Anina posterunku, ani nawet w pobliżu tej śmierdzącej nory ,dlatego Fox zaproponował spotkanie u niej w domu.Mieszkała w górnej części dwupoziomowego mieszkaniaw Gallatown.Gary Michaelson dał im do zrozumienia, żenie jest to najmilsza dzielnica.Ale Fox uznał, że nic jej niedolega: w Edynburgu były dużo gorsze.Szeregowcei blizniaki, w tym wiele dwurodzinnych.Zciany pokrytetynkiem kamyczkowym, mnóstwo anten satelitarnych.Młode matki z dziecięcymi wózkami i telefonem przyuchu, niektóre znowu w ciąży.Gdy zaparkowali przykrawężniku, kilku nastolatków w czapkach baseballowychłypnęło na nich spode łba i zaczęło znacząco chrząkać,kiedy wysiedli.Intuicja.Fox nacisnął guzik dzwonka z napisem Collins .Ktoś krzyknął: Otwarte!Fox nacisnął klamkę i wszedł na schody.Lokatorzyz dołu urządzali przyjęcie. Eminem powiedział Naysmith. Małpa z mikrofonem mruknął Kaye.Teresa Collins siedziała w fotelu w zagraconym salo-niku, z nogą na podłokietniku i papierosem w ustach [ Pobierz całość w formacie PDF ]