[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przygryzała dolnąwargę.Zrozumiał, \
e jest równie zdenerwowana, jak on.A potem uśmiechnęła się.On zaś poczuł takie szczęście, \
eledwie zdołał się powstrzymać od głośnego śmiechu, co byłobynaprawdę dziwaczne.Mignęło mu w pamięci wspomnienie tego dnia, kiedy ujrzał jąw parku, w cię\
kiej \
ałobie, a potem balu u Meg dzień póz
niej,gdzie okazała się kusicielką w szmaragdowozielonej sukni i z ma-ską dumnej pogardy na twarzy.A przecie\
z pewnością ju\
wtedy wiedział, \
e rozpoznałby jąwszędzie na świecie.Tę swoją miłość.Bo miłości - tej zagadkowej, potę\
nej, wszechogarniającej siły- nie da się zawrzeć w jednym jedynym słowie.Stała ju\
przy nim i oboje zwrócili się do pastora, brat oddawałjej rękę mę\
czyz
nie, który miał ją kochać przez całe \
ycie, a nawet ipóz
niej, jeśli to w ogóle mo\
liwe.Pastor zwrócił się do jejukochanego głosem, który zdołałby wypełnić katedrę, i Stephen293ślubował, \
e ją będzie kochać, szanować i chronić, a ona przyrze-kała mu miłość, cześć i posłuszeństwo.Stephen wstrzymał dech,sięgając po pierścionek le\
ący na dłoni Elliotta, która jakoś anitrochę nie dr\
ała, z nadzieją, \
e zdoła go wsunąć na palec Cassan-dry.A potem, kiedy rzeczywiście mu się to udało, pastor oznajmił,\
e sÄ… ju\
mÄ™\
em i \
oną.Zdawało mu się, \
e nic nie zapamiętał ze ślubnej ceremonii,która ni stąd, ni zowąd nagle się zakończyła.Cass była ju\
jego\
oną, gdyby zaś nie poprowadził jej teraz ku ołtarzowi, zrobiłby zsiebie głupca i stał się powszechnym pośmiewiskiem albo czymśjeszcze gorszym.Cass była jego \
onÄ….O\
enił się.Póz
niej, gdy było ju\
po wszystkim i zło\
ono podpisy w księ-gach, wyszli z kaplicy, uśmiechając się na prawo i lewo, a gościetłoczyli się przed wejściem, ściskając i całując ich oboje.Posypałysię na nich płatki ró\
.A on się nareszcie roześmiał.Z
wiat był cudownym miejscem i choć nie istniało na nim cośtakiego jak szczęśliwe \
ycie a\
do samej śmierci, to jednak czyste,niczym niezmącone szczęście mogło nadejść, a wtedy nale\
ało jechwycić i zachować na przyszłość, \
eby trochę łatwiej było znieśćcię\
kie czasy.Dziś był szczęśliwy i Cass tak\
e.Przyjęcie weselne, na którym prócz rodziny było tak\
e kilkusąsiadów, przeciągnęło się do póz
na, w końcu wszyscy opuściliWarren Hall.Nawet ci, którzy mieli tu zostać, odjechali do Fin-chley Park, by nowo\
eńcy mogli zostać sami.Cassandra odkryła, \
e jej sypialnia jest przestronna, z du\
ągotowalnią obok i wygodną bawialnią za nią.Drzwi po przeciwnejstronie prowadziły zapewne do gotowalni i sypialni Stephena.294Do obydwojga nale\
ał długi ciąg pokojów z oknami wycho-dzącymi na fontannę i ogród przed domem.Cassandra, szczotkując włosy, mimo \
e zrobiła to ju\
jej nowapokojówka, spojrzała w mrok za otwartym oknem, skąd dobiegałkojący szmer fontanny.Czekała na Stephena.Wkrótce nadszedł.Odwróciła się, by móc go powitać uśmie-chem, gdy zastukał do drzwi gotowalni i wszedł.- Cass - powiedział, zbli\
ając się do niej z wyciągniętymi rę-kami - nareszcie jesteśmy sami.Kocham ich wszystkich, ale my-ślałem, \
e nigdy sobie nie pójdą.- Twoja słu\
ba śmiałaby się po kątach przez cały miesiąc,gdybyśmy poszli do łó\
ka jeszcze za dnia.- Masz rację - odparł rozbawiony.- Ale zrobi tak samo, gdynastępnego dnia nie wstaniemy na śniadanie do południa.- A więc zamierzasz spać do póz
na?- Kto tu mówi o spaniu?Wysunęła się z objęć Stephena i rozwiązała pas jego szlafroka.Był nagi.Rozchyliła poły i przylgnęła do ciepłego i mocnego ciała,które czuła przez cienki jedwab koszuli.- Nie \
ałujesz? - spytała z ustami tu\
przy jego szyi.Wsunął palce między jej włosy, a potem ujął jej twarz w dłonie i uniósł ku sobie.- A ty?- O nie, ja spytałam pierwsza.- Myślę, \
e \
ycie się składa z nieustannych okazji do podej-mowania decyzji.Gdzie mam dziś pójść? Co mam zjeść? Co terazpowinienem zrobić? A ka\
da decyzja, mała czy du\
a, wiedzie nasnieuchronnie w wybranym kierunku, nawet jeśli był to wybórnieświadomy.Gdy spotkaliśmy się w Hyde Parku, a potem na baluMeg, dokonaliśmy wyboru, choć nie wiedzieliśmy, dokąd nas onzaprowadzi.Myśleliśmy, \
e biegł w innym kierunku,295a jednak doprowadził nas tutaj, dzięki wielu innym wyborom idecyzjom, jakie potem podejmowaliśmy.Nie \
ałuję niczego, Cass.- A więc to los nas tu zawiódł?- Nie.Los jedynie ukazuje nam mo\
liwość wyboru.Czynyzale\
Ä… ju\
od nas.Mogłaś przecie\
wybrać kogoś innego na baluMeg, a ja mogłem odmówić zatańczenia z tobą.- O nie, nie mógłbyś tak postąpić.Zbyt ci się spodobałam.- Istotnie.- Ale ja mogłam ci pokazać drzwi, kiedy zrozumiałam, \
ewprawdzie przyjmiesz moją propozycję, ale na własnych warun-kach.- O nie, nie mogłabyś tego zrobić, Cass.Zbyt ci się spodo-bałem.- A co mi się w tobie podoba teraz? - spytała, zni\
ając głos iprzymykając oczy.- Tylko gadanie przez całą poślubną noc?- No có\
, skoro słowa ci najwyraz
niej nie wystarczają, przejdędo działania.Uśmiechnęli się do siebie, a potem ich uśmiechy zniknęły iStephen pocałował ją.Znała jego ciało.Wiedziała, co potrafi.Wiedziała, co czujewewnątrz niej.Znała jego spojrzenie, zapach, dotyk.Po półgodzinie i przez całą resztę nocy przekonała się jednak,\
e nie wiedziała nic.Znała tylko jego po\
ądanie i poczucie winy,czuła jedynie fizyczną satysfakcję, jego i swoją.Połowiczną.Nie znała jego miłości.Powtórzyło się wszystko to, co ju\
jej było znane, ale tymrazem doznała czegoś o wiele większego.Tej nocy nale\
ała doniego, on do niej, a cztery kolejne razy - oboje do siebie.1 nieoznaczało to podwojenia, okazało się jednością.Stali się nią,296gdy wznieśli się ponad szczyt namiętności i dotarli gdzieś wy\
ej,osiągając stan, którego nie mo\
na opisać słowami ani nawetdokładnie go sobie potem przypomnieć, póki nie nadejdzie po-nownie.- Cass - stwierdził sennie, kiedy zrobiło się ju\
jasno i ptakizaczęły świergotać gdzieś w pobli\
u - chciałbym powiedzieć: kocham cię" na tysiąc ró\
nych sposobów.Albo nawet na milion.- Czy chcesz próbować wszystkich? Zasnę na długo przedkońcem.Zaśmiał się cicho.- Nigdy się nie znu\
ę słuchaniem tych dwóch prostych słów -dodała.- Kocham cię - powiedział i wsparł się na łokciu, a potempotarł o jej nos swoim.- Wiem - odparła, nim nakrył ją sobą i udowodnił to bezpomocy słów.- Kocham cię - powiedziała póz
niej.On jednak mruknÄ…Å‚ tylko coÅ› niewyraz
nie i zasnął.Inne ptaki, choć mo\
e i te same, Å›piewaÅ‚y dla kogoÅ› innego, ktowstaÅ‚ o Å›wicie.Ów ktoÅ› nie spÄ™dziÅ‚ nocy w Warren Hall, niepojechaÅ‚ te\
do Finchley Park z resztÄ… rodziny.Jak\
e mógłby tozrobić, skoro od wielu lat on i Elliott nie rozmawiali ze sobą.Elliott oskar\
ył go, \
e okradał Jonathana, który był łatwą zdo-byczą.Obwiniał go te\
o rozpustę, spłodzenie kilkorga bękartów, oto, \
e za wiele kobiet kręciło się wokół niego.Elliott, który niegdyś był jego bliskim przyjacielem.Constantine nigdy nie zaprzeczył tym oskar\
eniom [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

centka.pev.pl