[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W fazie trzeciej (w ułożeniu na plecach) wykonujemy masaż rozluzniający stopy,stawu skokowego i podudzia.W fazie czwartej (w ułożeniu na plecach) koncentrujemy się na rozluznieniuprzedniej grupy mięśni podudzia, stosując uciski punktowe jednostajne po mięśniupiszczelowym przednim i długim prostowniku palców, od główki strzałki co 2-3ż7_cm dochodzimy do stawu skokowego.Następnie wykonujemy uciski jednostajne(rozluzniające) pomiędzy kostkami przyśrodkową i boczną, w trzech pasmach:- po troczku górnym mm.prostowników,- pomiędzy troczkiem górnym a troczkiem dolnym,- po troczku dolnym mm.prostowników.W fazie piątej (w ułożeniu na brzuchu) stosujemy delikatną redresję.Chwytamystopę pacjenta nachwytem (ręką ułożoną poprzecznie do osi stopy) jak najbliżejstawu skokowego.Delikatnie i powoli zginamy stopę podeszwowo, podczas gdy drugąręką obejmujemy kość piętową i wypychamy ją w kierunku podudzia.Należy uważać,aby nie powiększać zgięcia podeszwowego w stawach śródstopno-stępowych.Ruch mabyć wykonywany tylko w stawie skokowym.W fazie szóstej wykonujemy masaż pobudzający grupy tylnej mięśni podudzia, zeszczególnym uwzględnieniem ścięgna Achillesa.Stosujemy intensywne głaskania,rozcierania i ugniatanie poprzeczne.KinezyterapiaW zakresie kinezyterapii stosujemy:- redresje bierne i ułożeniowe przedniej grupy mięśni łydki, - ćwiczenia czynnewolne zgięcia podeszwowego stopy w pozycji z ustabilizowaną piętą,- ćwiczenia czynne mięśni łydki i ścięgna Achillesa.Przypadki cięższeW przypadkach zaniedbanych lub nie dających się skorygować leczeniemzachowawczym konieczne jest leczenie operacyjne.Zabieg polega na wydłużeniumięśni grupy przedniej podudzia.Następnie zakłada się unieruchomienie, a pojego zdjęciu prowadzi się leczenie usprawniające.MasażPo zabiegu chirurgicznym staw jest unieruchomiony opatrunkiem usztywniającym.Rana przeważnie goi się szybko i zasadniczo w tym okresie nie ma potrzebywykonywania masażu.Jeżeli jednak lekarz prowadzący podejmie taką decyzję, możnago wykonywać, aby uzyskać wpływ na poprawę krążenia w kończynie unieruchomionej.Wykonujemy intensywny masaż kończyny symetrycznej (zdrowej) stosując: głaskania,rozcierania, ugniatania poprzeczne i podłużne, wibrację i roztrząsanie.W tensposób wywieramy wpływ konsensualny na kończynę unieruchomioną.Można wykonywaćrównież masaż klasyczny odsłoniętych części kończyny unieruchomionej zzastosowaniem przede wszystkim rozcierania i ugniatania podłużnego.Po zdjęciu opatrunku gipsowego w masażu uwzględniamy (podobnie jak w złamaniach) wzależności od potrzeb:- odżywienie i uelastycznienie skóry (można stosować środki natłuszczające iodżywcze),- zmiękczenie blizny i zlikwidowanie zrostów,- uelastycznienie torebek stawowych,- "rozruszanie" stawów,- zwiększenie siły mięśniowej.W postaci porażennej zwiększa się wartość łuku stopy w stosunku do jego wartościw postaci wrodzonej.Pięta jest wydłużona i modzelowata (pacjent chodzi napięcie).Występują również o wiele większe zniekształcenia.Zajęte są nie tylkooba stawy skokowe, ale również stawy śródstopno-stępowe.W obrębie kości:- kość skokowa przemieszczona jest do tyłu,- kość piętowa obniża się ku dołowi i ustawia się skośnie, a nawet pionowo,- podłużny łuk stopy zwiększa się, dochodzi do znacznych przesunięć kości.W obrębie więzadeł dochodzi do rozciągnięcia więzadeł tylnych oraz przykurczuwięzadeł przednich stawu skokowego i drobnych więzadeł podeszwowych.W obrębie mięśni, z powodu porażenia i zaniku mięśnia trójgłowego łydki oraztylnej grupy mięśni piszczeli, dochodzi do przykurczu mięśni przedniej grupypiszczeli, mięśni podeszwy i powięzi podeszwowej.W obrębie skóry występują typowe dla porażenia troficzne zmiany skórne.Podpiętą tworzą się modzele, zaś skóra podeszwy jest nienaturalni cienka.Wwiększości przypadków leczenie polega na operacyjnym kształtowaniu stopy.Częstousuwa się kość skokową i dokonuje się przemieszczenia innych kości.W wynikuoperacji ruchy stopy na boki zostają zniesione.Ruchy zgięcia i prostowaniapozostają, jednak zakres zgięcia grzbietowego jest ograniczony na skutekstykania się kości łódkowatej z kością piszczelową.Tak więc nawrótzniekształcenia nie jest możliwy.Skrócenie kończyny z powodu usunięcia kościskokowej zostaje skompensowane nieznacznym końskim ustawieniem stopy.Informacjete są bardzo istotne dla prawidłowej rehabilitacji po zabiegu chirurgicznym.W innej metodzie leczenia chirurgicznego stosuje się usztywnienie stawuskokowego i stawów śródstopno-stępowych.Po takim zabiegu można wykonywaćusprawnienie jedynie w obrębie palców.MasażPo zdjęciu unieruchomienia można stosować masaż, którego celem będzieusprawnienie procesów odżywczych w obrębie całej kończyny.KinezyterapiaJeżeli, ze względu na rodzaj przeprowadzonej operacji, kinezyterapia jestmożliwa do wykonania, stosuje.się ruchy bierne, a pózniej czynne w różnychkierunkach. IV.Zniekształcenia klatki piersiowej, kręgosłupa i szyi1.Zniekształcenia klatki piersiowejDo najczęściej spotykanych wad wrodzonych w obrębie klatki piersiowej zaliczamy:- chorobę Sprengela (wrodzone wysokie ustawienie łopatki), - żebro szyjne,- klatkę piersiową lejkowatą (szewską),- klatkę piersiową kurzą.1.1.Choroba sprengela(Morbus sprengel, scapula alta congenita)Jest to zniekształcenie wrodzone polegające na nienormalnie wysokim ułożeniułopatki (niekiedy obu) na klatce piersiowej.Zazwyczaj łopatka jest dodatkowoskręcona tak, że górny jej kąt jest bliżej kręgosłupa niż dolny [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.W fazie trzeciej (w ułożeniu na plecach) wykonujemy masaż rozluzniający stopy,stawu skokowego i podudzia.W fazie czwartej (w ułożeniu na plecach) koncentrujemy się na rozluznieniuprzedniej grupy mięśni podudzia, stosując uciski punktowe jednostajne po mięśniupiszczelowym przednim i długim prostowniku palców, od główki strzałki co 2-3ż7_cm dochodzimy do stawu skokowego.Następnie wykonujemy uciski jednostajne(rozluzniające) pomiędzy kostkami przyśrodkową i boczną, w trzech pasmach:- po troczku górnym mm.prostowników,- pomiędzy troczkiem górnym a troczkiem dolnym,- po troczku dolnym mm.prostowników.W fazie piątej (w ułożeniu na brzuchu) stosujemy delikatną redresję.Chwytamystopę pacjenta nachwytem (ręką ułożoną poprzecznie do osi stopy) jak najbliżejstawu skokowego.Delikatnie i powoli zginamy stopę podeszwowo, podczas gdy drugąręką obejmujemy kość piętową i wypychamy ją w kierunku podudzia.Należy uważać,aby nie powiększać zgięcia podeszwowego w stawach śródstopno-stępowych.Ruch mabyć wykonywany tylko w stawie skokowym.W fazie szóstej wykonujemy masaż pobudzający grupy tylnej mięśni podudzia, zeszczególnym uwzględnieniem ścięgna Achillesa.Stosujemy intensywne głaskania,rozcierania i ugniatanie poprzeczne.KinezyterapiaW zakresie kinezyterapii stosujemy:- redresje bierne i ułożeniowe przedniej grupy mięśni łydki, - ćwiczenia czynnewolne zgięcia podeszwowego stopy w pozycji z ustabilizowaną piętą,- ćwiczenia czynne mięśni łydki i ścięgna Achillesa.Przypadki cięższeW przypadkach zaniedbanych lub nie dających się skorygować leczeniemzachowawczym konieczne jest leczenie operacyjne.Zabieg polega na wydłużeniumięśni grupy przedniej podudzia.Następnie zakłada się unieruchomienie, a pojego zdjęciu prowadzi się leczenie usprawniające.MasażPo zabiegu chirurgicznym staw jest unieruchomiony opatrunkiem usztywniającym.Rana przeważnie goi się szybko i zasadniczo w tym okresie nie ma potrzebywykonywania masażu.Jeżeli jednak lekarz prowadzący podejmie taką decyzję, możnago wykonywać, aby uzyskać wpływ na poprawę krążenia w kończynie unieruchomionej.Wykonujemy intensywny masaż kończyny symetrycznej (zdrowej) stosując: głaskania,rozcierania, ugniatania poprzeczne i podłużne, wibrację i roztrząsanie.W tensposób wywieramy wpływ konsensualny na kończynę unieruchomioną.Można wykonywaćrównież masaż klasyczny odsłoniętych części kończyny unieruchomionej zzastosowaniem przede wszystkim rozcierania i ugniatania podłużnego.Po zdjęciu opatrunku gipsowego w masażu uwzględniamy (podobnie jak w złamaniach) wzależności od potrzeb:- odżywienie i uelastycznienie skóry (można stosować środki natłuszczające iodżywcze),- zmiękczenie blizny i zlikwidowanie zrostów,- uelastycznienie torebek stawowych,- "rozruszanie" stawów,- zwiększenie siły mięśniowej.W postaci porażennej zwiększa się wartość łuku stopy w stosunku do jego wartościw postaci wrodzonej.Pięta jest wydłużona i modzelowata (pacjent chodzi napięcie).Występują również o wiele większe zniekształcenia.Zajęte są nie tylkooba stawy skokowe, ale również stawy śródstopno-stępowe.W obrębie kości:- kość skokowa przemieszczona jest do tyłu,- kość piętowa obniża się ku dołowi i ustawia się skośnie, a nawet pionowo,- podłużny łuk stopy zwiększa się, dochodzi do znacznych przesunięć kości.W obrębie więzadeł dochodzi do rozciągnięcia więzadeł tylnych oraz przykurczuwięzadeł przednich stawu skokowego i drobnych więzadeł podeszwowych.W obrębie mięśni, z powodu porażenia i zaniku mięśnia trójgłowego łydki oraztylnej grupy mięśni piszczeli, dochodzi do przykurczu mięśni przedniej grupypiszczeli, mięśni podeszwy i powięzi podeszwowej.W obrębie skóry występują typowe dla porażenia troficzne zmiany skórne.Podpiętą tworzą się modzele, zaś skóra podeszwy jest nienaturalni cienka.Wwiększości przypadków leczenie polega na operacyjnym kształtowaniu stopy.Częstousuwa się kość skokową i dokonuje się przemieszczenia innych kości.W wynikuoperacji ruchy stopy na boki zostają zniesione.Ruchy zgięcia i prostowaniapozostają, jednak zakres zgięcia grzbietowego jest ograniczony na skutekstykania się kości łódkowatej z kością piszczelową.Tak więc nawrótzniekształcenia nie jest możliwy.Skrócenie kończyny z powodu usunięcia kościskokowej zostaje skompensowane nieznacznym końskim ustawieniem stopy.Informacjete są bardzo istotne dla prawidłowej rehabilitacji po zabiegu chirurgicznym.W innej metodzie leczenia chirurgicznego stosuje się usztywnienie stawuskokowego i stawów śródstopno-stępowych.Po takim zabiegu można wykonywaćusprawnienie jedynie w obrębie palców.MasażPo zdjęciu unieruchomienia można stosować masaż, którego celem będzieusprawnienie procesów odżywczych w obrębie całej kończyny.KinezyterapiaJeżeli, ze względu na rodzaj przeprowadzonej operacji, kinezyterapia jestmożliwa do wykonania, stosuje.się ruchy bierne, a pózniej czynne w różnychkierunkach. IV.Zniekształcenia klatki piersiowej, kręgosłupa i szyi1.Zniekształcenia klatki piersiowejDo najczęściej spotykanych wad wrodzonych w obrębie klatki piersiowej zaliczamy:- chorobę Sprengela (wrodzone wysokie ustawienie łopatki), - żebro szyjne,- klatkę piersiową lejkowatą (szewską),- klatkę piersiową kurzą.1.1.Choroba sprengela(Morbus sprengel, scapula alta congenita)Jest to zniekształcenie wrodzone polegające na nienormalnie wysokim ułożeniułopatki (niekiedy obu) na klatce piersiowej.Zazwyczaj łopatka jest dodatkowoskręcona tak, że górny jej kąt jest bliżej kręgosłupa niż dolny [ Pobierz całość w formacie PDF ]