Stone Katherine Zmiennoć uczuć

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Wiem.Ja już zaczynam się rozglądać, chcę zacząć za dwa lata.Też kardiologię - dodała cicho.Mark się uśmiechnął.- A więc przez najbliższe lata będziemy się widywać na zjazdachkardiologicznych.- Gdzie się zgłosisz? Tutaj na pewno daliby ci miejsce.- Muszę wyjechać - odparł beznamiętnie.Zaproponowali, że znaj�dą tu dla niego miejsce albo nawet stworzą nowy etat.- Jak ogłaszająw New England Journal of Medicine", jest miejsce w szpitalu PeterBent Brigham.A ty?- Na razie myślę o Stanfordzie.- Dostaniesz się wszędzie, gdzie zechcesz.Ty też, pomyślała.Ale co z twoimi studiami literackimi? - zastana�wiała się, patrząc na dzieła Szekspira, Faulknera, Joyce'a i Shawa, uło�żone na stoliku obok jego łóżka.Zapiszczał pager Leslie.Spojrzała na zegarek.�sma piętnaście.- Kwadrans po ósmej, Leslie.To pewnie Hal.Zastanawia się, dla�czego spózniasz się na obchód.126- Nie spózniam się na obchód.- Nie? - Poranny obchód zawsze zaczynał się o ósmej.- Nie - odrzekła spokojnie.- Po dyżurze zaczynamy o wpół do dzie�wiątej.- %7łeby Hal mógł jeszcze chwilę pospać?- %7łeby Hal mógł spokojnie wypić drugą filiżankę kawy.- I obudzić się po dobrze przespanej nocy, bo lekarka nadzorującajego staż czuwa do rana? - dokuczał jej Mark.- Mniej więcej.Hal naprawdę bardzo się poprawił.Robię z niegolekarza.Moimi własnymi sposobami.Dzwonią z sekretariatu WydziałuMedycyny - powiedziała Leslie, marszcząc brwi na widok cyferek napagerze.- Mogę od ciebie zatelefonować?Obojętnie wykręciła numer.Telefony z sekretariatu były na porząd�ku dziennym.- Mam dla pani wiadomość - stwierdziła sekretarka.- Może paninotować?Leslie wyjęła karteczkę i długopis z lewej kieszeni fartucha.- Słucham.Przygotowała się do pisania, ale gdy usłyszała wiadomość, jej dłońznieruchomiała.Długopis zawisł nad kartką.-.w swoim biurze cały dzień - dokończyła sekretarka.- Przepraszam.Może pani powtórzyć numer? - zapytała Leslie.Zakręciło jej się w głowie.James Stevenson będzie w swoim biurze - w biurze z miejscowymnumerem telefonu - przez cały dzień.Czy doktor Adams zechce zatele�fonować?- Ach - powiedziała, odłożywszy słuchawkę.- Co się stało? - zapytał Mark.- Głos z dalekiej, dalekiej przeszłości.Z liceum.Dawny chło.przy�jaciel - powiedziała nieprzytomnie, zanim wyszła, żeby spotkać się z Ha-lem na obchodzie.Przyjaciel.Chłopak.Kim był James?Kim wtedy był?Część 2Rozdział 15Seattle w stanie WaszyngtonWrzesień 1969o liceum im.Jerzego Waszyngtona, największej publicznej szkołyśredniej w Seattle, przychodzili uczniowie z dwóch gimnazjów, im.DBenjamina Franklina i Tomasza Edisona.Absolwenci tych szkół mie�szali się, ale nie stapiali.Powstawała dwuwarstwowa społeczność: bo�gatych i biednych, intelektualistów i głupków, dziewic i dziwek, skaza�nych na sukces i przegranych z góry.%7ładna linia kolejowa nie oddzielała okolicy, której nastolatki uczęsz�czały do Franklina, od tej, która wysyłała swoje dzieci do Edisona, aleróżnica była wyrazna.Absolwenci gimnazjum Edisona mieszkali po nie�właściwej stronie tej fikcyjnej granicy.Podział pomiędzy uczniami był w głównej mierze środowiskowy.Grupy te dzieliły warunki życia, nie zaś geny.Rodzice uczniów Frankli�na byli nauczycielami akademickimi, prawnikami, lekarzami, bankiera�mi, absolwentami wyższych uczelni.Wychowywali swoje dzieci, wie�rząc w ich zdolności i przygotowując je do odniesienia sukcesu.Chwalilije i nagradzali za osiągnięcia.Stwarzali im warunki sprzyjające rozwija�niu talentów, intelektu i kreatywności, pozwalając w ten sposób dzie�ciom uświadomić sobie własne możliwości.Rodzice uczniów Edisona wcale nie byli mniej inteligentni od rodzi�ców dzieci z Franklina, ale mieli inny cel: zarobić dość pieniędzy naczynsz, jedzenie i ubrania.Pracowali ciężko, żeby przeżyć, ledwo wią�zali koniec z końcem.Zależało im tylko na tym, aby ich dzieci skończyły131szkołę średnią bez aresztowania, ciąży, uzależnienia od narkotyków lubśmierci [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki