[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Próbuje wtedy bezradnie, nierzadko przera\ony, chwytaćpowietrze.Leczenie mo\e ten stan złagodzić  są lekarstwa, które rozkurczają oskrzela i zmniejszajązaleganie flegmy.Ulgę mo\e przynieść równie\ stosowanie kortykosterydów.Wszystkie leki zwalczająjednak tylko objawy, a nie przyczynę.Objawem astmy są trudności z oddychaniem, utrudniony jest zwłaszcza wydech, wdech natomiastjest powierzchowny i świszczący.Zazwyczaj \aden pacjent nie umie właściwie zachować się podczasataku.Podczas terapii pacjenci potrzebują zwykle du\ej koncentracji, aby dokładnie przypomniećsobie swoje zachowanie podczas ostatniego ataku.Lekarz obserwując atak, mo\e zanotować ró\nesymptomy choroby: częstotliwość oddechów, objawy lęku, tj.pot, przyspieszony puls, dr\enie rąk,czasem całego ciała.Chorzy na astmę są zwykle pod opieką lekarza.Samoleczenie z pewnością mo\e przynieśćrównie\ pewną ulgę, dlatego warto spróbować.Jeśli zamierzasz to zrobić, powinieneś zwrócićnajpierw uwagę na uboczne skutki ataku astmatycznego.Metoda Dunlatsa pomo\e ci pozbyć się najczęściej występujących reakcji, pokazując ci je w trochęwyolbrzymionej postaci.Spróbuj więc kiedyś przesadzić z objawami tak bardzo, jak tylko mo\esz.Jeśli uda ci się wywołać atak, to będzie on z pewnością słaby.W ten sposób przekonasz się, \e skoromo\esz sam sprowokować atak, to mo\esz go równie\ świadomie próbować zwalczać.Czy astma jest alergią?Tylko niewielu astmatyków mo\e płakać naprawdę.Kiedy sobie to uświadamiają, czują sięogromnie zaskoczeni.Niektórzy psychiatrzy traktują astmę jako formę zduszonego w sobie płaczu.Psycholodzy twierdzą równie\, \e w przypadku ka\dego ataku astmy chodzi o konflikt, któregoośrodkiem jest zawsze matka.Idąc tym torem myślenia, dostrzegamy, \e przyczyna astmy tkwi w dzieciństwie i w nawyku duszenia w sobie płaczu.Jeszcze inna teoria mówi, \e choroba ta jest formąwyrzutów sumienia, które odczuwa dziecko, jeśli nie przyznało się do czegoś matce.Kiedy leczyłem przypadki astmy, zawsze zadawałem nieoczekiwanie moim pacjentom pytanie: "Ilema pan lat?" Pacjent odpowiadał, ale zwykle uśmiechał się przy tym pod nosem.Odpowiedztymczasem brzmiała np."osiem", lub podobny wiek, ale zawsze z okresu dzieciństwa.Za ka\dymrazem pacjent wypowiadał liczbę z wielkim zaskoczeniem.W takich przypadkach chodzi zazwyczaj o spontaniczne cofnięcie się w czasie i skojarzenie zwydarzeniem, które zaszło właśnie w tym roku \ycia.Leczenie powinno się przeprowadzać, sięgającdo tamtego czasu.Udowodniono, \e astma występuje najczęściej u dzieci, które zostały wyrwane z domu rodzinnego,poniewa\ związek z matką jest bardzo istotny.W jednym z kalifornijskich sanatoriów zaobserwowano,\e większość młodych pacjentów bardzo szybko powraca do zdrowia, gdy tylko przyzwyczają się donowego otoczenia i do sytuacji, \e muszą obyć się bez matki.Kiedy jednak dzieci powracają do domu,następuje nawrót ataków.W takim przypadku dziecko pozbędzie się ataków choroby tylko dziękicałkowitej zmianie postępowania matki lub ojca.śeby obronić teorię, \e astma jest alergią, przytaczano przykłady niemowląt, które zachorowały naastmę.Ju\ od pierwszych dni swojego \ycia odczuwamy i odbieramy otoczenie wszystkimi zmysłami,jak człowiek dorosły.Dzieje się tak nawet wtedy, gdy nie umiemy jeszcze mówić.Astmatyk wyra\a swoje uczucia przez cierpienie.Aby odwrócić od niego swoją uwagę, powinienświadomie poszukiwać innych środków wyrazu dla swoich odczuć, podobnie jak nauczyć się musitego osoba chorująca na migrenę.Zbawieniem dla astmatyka mo\e okazać się płacz i próba unikaniazachowań, które towarzyszą napadom.Przypadek astmatycznego psychiatryDr S., z zawodu psychiatra, cierpiał na astmę.Moim pacjentem został, kiedy skończył kurs technikhipnozy i poznał ich wartość psychoterapeutyczną.Podczas jego ósmej wizyty zastosowałem metodępalców.Oto pytania, które mu zadałem:Pytanie: Jest kilka przyczyn, które spowodowały, \e zachorował pan na astmę.Proszę spróbowaćustalić pierwotną przyczynę, która wywołała trudności w oddychaniu.Ile miał pan wtedy lat? Czyzdarzyło się to, zanim skończył pan pięć lat?Odpowiedz: (ruch palców) Tak.Pytanie: Zanim skończył pan trzy lata?Odpowiedz: Tak.Pytanie: Zanim skończył pan dwa lata?Odpowiedz: Tak.Pytanie: Przed pana pierwszymi urodzinami?Odpowiedz: Tak.Pytanie: Zanim skończył pan sześć miesięcy?Odpowiedz: Tak.Pytanie: Zanim skończył pan trzy miesiące?Odpowiedz: Tak.Pytanie: Zanim skończył pan miesiąc?Odpowiedz: Tak.Pytanie: Czy zdarzyło się to bezpośrednio po pana urodzeniu?Ruchy palców dowodziły, \e pytanie nie zostało postawione jasno albo było nieścisłe.Pytanie: Czy podczas narodzin wydarzyło się coś, co ma związek z pana obecnym stanemzdrowia?Odpowiedz: Tak (ruch palców powtórzył się wielokrotnie, tak jakby miało to oznaczać podkreślenietwierdzącej odpowiedzi). W tym momencie, ciągle jeszcze w stanie hipnozy, mój pacjent zauwa\ył: "To rzeczywiścieniespotykane.Któ\ pamięta własny poród! Zmieszne [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • centka.pev.pl
  •