Rose Emilie Dynastia Elliottów 09 Zakochani wrogowie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Włosy mia�ła zmierzwione, jakby dopiero co wstała z łóżka.- Wejdz, proszę, i naciśnij guzik na ostatnie piętro - po�wiedział bez powitania.Zawahała się przez chwilę, taksując wzrokiem butelkęszampana i bukiet kwiatów.Jej zapach mieszał się z dła�wiącą wonią róż.Wcisnęła guzik i winda ruszyła z miejsca,a Liam poczuł się tak, jakby właśnie wsiadł do rozpędzają�cej się kolejki w wesołym miasteczku.Nalał jej kieliszek szampana.- Cieszę się, że przyszłaś.- Ja również.Przepraszam za spóznienie.Musiałam wró�cić po pracy do domu, żeby się przebrać.-Warto było czekać.Wyglądasz oszałamiająco.- Dziękuję.Ty również - odpowiedziała, unosząc kieli�szek do ust.Drzwi windy otworzyły się, jednak Liam nie miał za�miaru wysiadać.Aubrey zdradziła mu swoje fantazje iAnula & Irenascandalous71chciał je dzisiaj spełnić, jeśli tylko mu na to pozwoli.%7ład�ne z nich nie zrobiło kroku ku wyjściu.Po chwili drzwi sięzamknęły.W jej fiołkowych oczach widział, że jest świadoma jegozamiarów.Zwalczył w sobie pragnienie, by zerwać z niejsukienkę.Powoli.- Jak ci minął dzień? - zapytał.- Dzień jak co dzień - odparła, wzruszając nieznacznieramionami.Ton jej głosu zdradzał więcej niż słowa.- Nie lubisz swojej pracy?Utkwiła wzrok w kieliszku, obracając jasny trunek pościankach.Podniosła kieliszek do ust.- Jestem dobra w tym, co robię.-Ale?Podniosła wzrok i spojrzała mu prosto w oczy.- Ale tak, masz rację, nie lubię swojej pracy.- Dlaczego nie odejdziesz?Kolejny powolny łyk szampana.- To nie jest takie proste do wytłumaczenia.- Spróbuj.Jutro jest niedziela i żadne z nas nie musi iśćdo pracy.Mamy całą noc.Rozchyliła delikatnie usta i zwilżyła wargi.- Mój ojciec pomógł mi, kiedy go potrzebowałam.Wie�le mu zawdzięczam.- Obowiązki rodzinne potrafią być bardzo ciężkim jarz�mem.- Sam doskonale o tym wiedział.- Co byś robił, gdybyś nie pracował w EPH?Gdyby nie pracował w EPH.Właściwie nigdy się nadtym nie zastanawiał.Anula & Irenascandalous72- Nie wiem.Może zająłbym się produkcją win.- Produkcją win? - spytała zaskoczona.- Wina to moje hobby już od wielu lat.- Był zaskoczonyłatwością, z jaką się jej zwierzał z sekretów, których niko�mu do tej pory nie zdradzał.Uniosła kieliszek.- Nie wiem, ile zdołałeś się dowiedzieć o uprawianiu wi�norośli, ale masz zdecydowanie świetny gust, jeśli chodzio szampana.Skinął głową z uśmiechem w odpowiedzi na jej kom�plement.Miał wrażenie, że serce za chwilę wyskoczy muz piersi.Chciał się kochać z Aubrey, tu i teraz.Ale jedno�cześnie świetnie mu się z nią rozmawiało.Gdy jednak spoj�rzał jej w oczy, odbierając kieliszek, zobaczył w nich wyraztak wielkiego pożądania, że w jednej chwili stracił zdol�ność racjonalnego myślenia.- Myślałem o tym cały dzień - szepnął, schylając sięi dotykając delikatnie jej ust.Przeczesał palcami ciemne, jedwabiste włosy i pomy�ślał, że nigdy przedtem nie dotykał czegoś równie mięk�kiego i gładkiego.Gdy jego dłoń wciąż gładziła jej włosy, czuł, że cała dy�gocze w odpowiedzi na jego pocałunek.Odszukał warga�mi jej rozchylone usta.Odnalazł dłonią krawędz sukienki,podniósł ją i poczuł pod palcami ciepło jej skóry.Przesu�nął delikatnie ręką po wewnętrznej stronie uda i dotknąłwilgotnej, jedwabnej bielizny.Wsunął dłoń pod tkaninę,żeby dotrzeć do jej wnętrza.- Chcę cię czuć całą sobą, Liam - szepnęła mu cicho doucha.Anula & Irenascandalous73Nigdy wcześniej nie był tak szczęśliwy, mogąc spełnićżądanie kobiety.Uniósł ją delikatnie, oplatając sobie biodrajej nogami.Ich usta złączyły się w gwałtownym pocałun�ku, gdy przyjęła go całą głębią swojej kobiecości.Ich ciałacudownie zgrały się ze sobą, poruszając się w jednym ryt�mie i z każdym ruchem osiągając coraz większą rozkosz.Odchyliła głowę, głośno wykrzykując jego imię, gdy prze�niknęły ich dreszcze ekstazy.Liam wtulił głowę w jej ra�miona, delektując się jej zapachem i słuchając jej oddechu.Czuł wszechogarniający spokój i szczęście.Ta zadziwiają�ca i oszałamiająca kobieta sprawiała, że czuł się tak; dobrzejak nigdy dotąd.Czuł się tak, jakby w końcu znalazł swójraj na ziemi.Anula & IrenascandalousROZDZIAA SZ�STYDrugi raz popełniła ten sam błąd.Aubrey oparła się o ścianę, starając się przywołać poczu�cie winy, które powinno jej teraz towarzyszyć, jednak do�świadczała takiego szczęścia i spokoju, że żadne negatywneemocje nie miały do niej dostępu.To, co się między nimi zdarzyło, za pierwszym razembyło wynikiem nagłego, przypadkowego wybuchu namięt�ności.Teraz świadomie zignorowała zdanie ojca, bo Liampotrafił wydobyć z niej tę zabawną, pełną życia dziewczy�nę, którą kiedyś była.Już bardzo długo nie widziała jej od�bicia w lustrze.Liam Elliott był jedyną znaną jej osobą, która doskonalerozumiała ciężar i presję funkcjonowania w rodzinnej fir�mie, a ich szalone nocne pogawędki były doskonałym le�karstwem na stres.Jednak romans z prawdziwego zdarze�nia mógł mieć destrukcyjny wpływ zarówno na jej życiezawodowe, jak i na relacje z ojcem.- Unikanie się nawzajem chyba nie wychodzi nam naj�lepiej - stwiedziła, z trudem łapiąc oddech.- To prawda - odparł, wyślizgując się z jej ramion.Pomógł jej wstać i wygładził zmiętą sukienkę.Jego po�śpiech, by ją z powrotem ubrać, sprawił jej przykrość.Anula & Irenascandalous75- Czy chcesz mnie doprowadzić do porządku, żeby szyb�ciej wystawić za drzwi? - spytała, nie będąc w stanie ukryćwyrzutu w głosie.Odepchnęła jego ręce i drżącą ręką samazaczęła zapinać guziki.-Wręcz przeciwnie.Jeśli nie okryjesz czymś swegoboskiego ciała, nigdy nie uda nam się wyjść z tej windy. obiecałem ci kolację i książki.Zrobiło jej się ciepło na sercu.- Te kwiaty są dla ciebie - dodał, wręczając przepięknybukiet.- Dziękuję.Róże z kwiaciarni zwykle nie pachną takmocno.- Zamówiłem je specjalnie dla ciebie.Dwanaście, bo tyledni temu się poznaliśmy.Zmierzwił jej włosy i zamknął usta długim, namiętnympocałunkiem.Tylko potrzeba oddechu zmusiła ją do ode�rwania ust.Jego romantyczny gest wzruszył ją do tego stop�nia, że nie była w stanie wydusić z siebie słowa.Drzwi windy otworzyły się.W powietrzu unosił sięsmakowity zapach pieczonej wołowiny.Liam wskazał jejmiejsce przy elegancko nakrytym stole.- Steki według własnego przepisu.Jesteś prawdziwąszczęściarą.Trafiłaś na doskonałego kucharza.- Jestem pewna, że nie jest to jedyna dziedzina, w któ�rej sobie doskonale radzisz - odparła, zanim zdążyła po�myśleć.Uśmiechnął się z łobuzerskim błyskiem w oku.- Będziesz mogła to sprawdzić po kolacji [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki