[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nikt natomiast nie produkowałnigdy na przemysłową skalę nie istniejących pierwiastków i nie wiadomo było, jak ma wyglądaćnadające się do tego urządzenie.Uczeni przypominam, że byli to przeważnie emigranci zEuropy zbyt dobrze pamiętali o faszyzmie, by odważyli się zlekceważyć jakąkolwiek szansęstworzenia pierwiastka wyzwalającego energię, choćby to była jedna szansa na milion.Jednym zgłównych twórców stosów atomowych, które miały produkować pluton, był Fermi.Drugiegogrudnia 1942 roku w strukturze grafitu i uranu uruchomiona została pierwsza na świecie reakcjałańcuchowa o regulowanym przebiegu.Następnie rozpoczęto w Hanford nad rzeką Kolumbiąbudowę wielkich reaktorów wytwarzających pluton.Problemy techniczne rozwiązywano wczasie samej budowy, a nie, jak to dzieje się zwykle, przez budowanie tzw.zakładów pilotujących , to jest drobnych jednostek eksperymentalnych.Prace wstępne, laboratoryjne,często nie były jeszcze ukończone, gdy kładziono już podwaliny pod gmachy przyszłychreaktorów.Uczeni obawiali się niemieckich osiągnięć w dziedzinie fizyki uranu do tego stopnia,że niektórzy wysłali swoje rodziny z wielkich miast na prowincję.Sądzili, że atak atomowyHitlera (który wciąż mówił o nowej broni ) może nastąpić każdego dnia.Zakłady w Hanfordruszyły we wrześniu 1944 roku.W sierpniu 1945 wytworzony przez nie pluton eksplodował nadNagasaki.Manhattan Project pochłonął dwa miliardy dolarów.Główną rolę odgrywali w nimfizycy, którzy wzięli na siebie pełną odpowiedzialność za całość przedsięwzięcia.Specyficzneokoliczności czasu wojny niezmiernie przyspieszyły rozwój problemu, który w warunkachpokojowych pochłonąłby na pewno dziesiątki lat.Kongres nie mieszał się do niczego,nieświadomy wcale znaczenia prowadzonych prac; wojna zjednoczyła wysiłki wojskowych iuczonych, wielcy przemysłowcy nie bruzdzili.Wszystko to miało się odmienić dopiero po 1945roku.Za sprawą fizyków dowództwo amerykańskie podjęło kroki, mające sparaliżowaćniemiecki projekt uranowy .W tym celu zbombardowane zostały norweskie zakładywytwarzające ciężką wodę, materiał niezbędny do budowy reaktorów.Pośpiech, z jakim Niemcyodbudowali te zakłady, zwiększył tylko niepokój uczonych.Wojska, lądujące na przyczółku normandzkim w 1944 roku, zaopatrzono w specjalne aparaty do wykrywania radioaktywności, aw ślad za pierwszą linią frontu ruszyła specjalna misja wywiadu naukowego, która miała zbadaćpostępy niemieckie w dziedzinie produkcji broni atomowej.Jak się okazało, przypuszczeniauczonych i niepokój ich nie były uzasadnione.Hitler nigdy nie liczył na broń atomową; być możenie wiedział nawet o możliwości jej stworzenia.4By zrozumieć pouczające i osobliwe koleje prac niemieckich nad energią atomową, trzebachoć z grubsza zaznajomić się ze stanem nauki niemieckiej przed wojną.Partia hitlerowskaprzeprowadziła około roku 1937 wielką czystkę na uniwersytetach.Ofiarą jej padło czterdzieściprocent wykładowców, usuniętych za poglądy liberalne, reakcyjne, żydowskie i masońskie .Jużprzedtem wielu zdolnych fizyków wyemigrowało do Stanów Zjednoczonych, lecz byłobyfałszywym uproszczeniem twierdzić, że to właśnie ten fakt sparaliżował twórcze możliwościnauki niemieckiej.Więcej szkody przynieśli nowi uczeni , którzy przejęli opustoszałe katedry.Byli to przeważnie bardzo gorliwi wyznawcy doktryny narodowo socjalistycznej.Odrzucali oniszkodliwą fizykę żydowską , której symbolem była teoria względności, a także cały niemalzawiły aparat matematyczny teorii kwantów.Nieliczni pozostali w Niemczech fizycy zprawdziwego zdarzenia, jak von Laue, Weizsaecker czy najwybitniejszy z nich Heisenbergtoczyli pyrrusowe walki o prawo wykładania na uniwersytetach potępianej fizyki żydowskiej .Bronili jej zresztą wcale nie z pobudek humanistycznych, a tylko dlatego, że pojmowali, jakieskutki da zastąpienie rzetelnej wiedzy systemem nonsensów, który propagował w nauce podnazwą aryjskiej fizyki Lenard i jemu podobni hitlerowcy.Nie miejsce tu na przedstawienie napoły humorystycznych, na poły żałosnych sposobów, których imać się musieli obrońcy fizykiteoretycznej w Trzeciej Rzeszy [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Nikt natomiast nie produkowałnigdy na przemysłową skalę nie istniejących pierwiastków i nie wiadomo było, jak ma wyglądaćnadające się do tego urządzenie.Uczeni przypominam, że byli to przeważnie emigranci zEuropy zbyt dobrze pamiętali o faszyzmie, by odważyli się zlekceważyć jakąkolwiek szansęstworzenia pierwiastka wyzwalającego energię, choćby to była jedna szansa na milion.Jednym zgłównych twórców stosów atomowych, które miały produkować pluton, był Fermi.Drugiegogrudnia 1942 roku w strukturze grafitu i uranu uruchomiona została pierwsza na świecie reakcjałańcuchowa o regulowanym przebiegu.Następnie rozpoczęto w Hanford nad rzeką Kolumbiąbudowę wielkich reaktorów wytwarzających pluton.Problemy techniczne rozwiązywano wczasie samej budowy, a nie, jak to dzieje się zwykle, przez budowanie tzw.zakładów pilotujących , to jest drobnych jednostek eksperymentalnych.Prace wstępne, laboratoryjne,często nie były jeszcze ukończone, gdy kładziono już podwaliny pod gmachy przyszłychreaktorów.Uczeni obawiali się niemieckich osiągnięć w dziedzinie fizyki uranu do tego stopnia,że niektórzy wysłali swoje rodziny z wielkich miast na prowincję.Sądzili, że atak atomowyHitlera (który wciąż mówił o nowej broni ) może nastąpić każdego dnia.Zakłady w Hanfordruszyły we wrześniu 1944 roku.W sierpniu 1945 wytworzony przez nie pluton eksplodował nadNagasaki.Manhattan Project pochłonął dwa miliardy dolarów.Główną rolę odgrywali w nimfizycy, którzy wzięli na siebie pełną odpowiedzialność za całość przedsięwzięcia.Specyficzneokoliczności czasu wojny niezmiernie przyspieszyły rozwój problemu, który w warunkachpokojowych pochłonąłby na pewno dziesiątki lat.Kongres nie mieszał się do niczego,nieświadomy wcale znaczenia prowadzonych prac; wojna zjednoczyła wysiłki wojskowych iuczonych, wielcy przemysłowcy nie bruzdzili.Wszystko to miało się odmienić dopiero po 1945roku.Za sprawą fizyków dowództwo amerykańskie podjęło kroki, mające sparaliżowaćniemiecki projekt uranowy .W tym celu zbombardowane zostały norweskie zakładywytwarzające ciężką wodę, materiał niezbędny do budowy reaktorów.Pośpiech, z jakim Niemcyodbudowali te zakłady, zwiększył tylko niepokój uczonych.Wojska, lądujące na przyczółku normandzkim w 1944 roku, zaopatrzono w specjalne aparaty do wykrywania radioaktywności, aw ślad za pierwszą linią frontu ruszyła specjalna misja wywiadu naukowego, która miała zbadaćpostępy niemieckie w dziedzinie produkcji broni atomowej.Jak się okazało, przypuszczeniauczonych i niepokój ich nie były uzasadnione.Hitler nigdy nie liczył na broń atomową; być możenie wiedział nawet o możliwości jej stworzenia.4By zrozumieć pouczające i osobliwe koleje prac niemieckich nad energią atomową, trzebachoć z grubsza zaznajomić się ze stanem nauki niemieckiej przed wojną.Partia hitlerowskaprzeprowadziła około roku 1937 wielką czystkę na uniwersytetach.Ofiarą jej padło czterdzieściprocent wykładowców, usuniętych za poglądy liberalne, reakcyjne, żydowskie i masońskie .Jużprzedtem wielu zdolnych fizyków wyemigrowało do Stanów Zjednoczonych, lecz byłobyfałszywym uproszczeniem twierdzić, że to właśnie ten fakt sparaliżował twórcze możliwościnauki niemieckiej.Więcej szkody przynieśli nowi uczeni , którzy przejęli opustoszałe katedry.Byli to przeważnie bardzo gorliwi wyznawcy doktryny narodowo socjalistycznej.Odrzucali oniszkodliwą fizykę żydowską , której symbolem była teoria względności, a także cały niemalzawiły aparat matematyczny teorii kwantów.Nieliczni pozostali w Niemczech fizycy zprawdziwego zdarzenia, jak von Laue, Weizsaecker czy najwybitniejszy z nich Heisenbergtoczyli pyrrusowe walki o prawo wykładania na uniwersytetach potępianej fizyki żydowskiej .Bronili jej zresztą wcale nie z pobudek humanistycznych, a tylko dlatego, że pojmowali, jakieskutki da zastąpienie rzetelnej wiedzy systemem nonsensów, który propagował w nauce podnazwą aryjskiej fizyki Lenard i jemu podobni hitlerowcy.Nie miejsce tu na przedstawienie napoły humorystycznych, na poły żałosnych sposobów, których imać się musieli obrońcy fizykiteoretycznej w Trzeciej Rzeszy [ Pobierz całość w formacie PDF ]