Bruno Schulz Sklepy cynamonowe zbior

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W interesie ciekawego i ważnego eksperymentu może ononawet stanowić zasługę.Tu jest punkt wyjścia dla nowej apologii sadyzmu��.Mój ojciec był niewyczerpany w gloryfikacji tego przeóiwnego elementu, jakim byłamateria. Nie ma materii martwej nauczał martwota jest jedynie pozorem, zaktórym ukrywają się nieznane formy życia.Skala tych form jest nieskończona, a odcie-nie i niuanse niewyczerpane.Demiurgos był w posiadaniu ważnych i ciekawych recepttwórczych.�ięki nim stworzył mnogość roóajów, odnawiających się własną siłą.Niewiadomo, czy recepty te kiedykolwiek zostaną zrekonstruowane.Ale jest to niepotrzeb-ne, gdyż jeśli nawet te klasyczne metody kreacji okazały się raz na zawsze niedostępne,pozostają pewne metody illegalne��, cały bezmiar metod heretyckich i występnych.W miarę jak ojciec od tych ogólnych zasad kosmogonii��t zbliżał się do terenu swychciaśniejszych zainteresowań, głos jego zniżał się do wnikliwego szeptu, wykład stawał sięcoraz trudniejszy i zawilszy, a wyniki, do których dochoóił, gubiły się w coraz baróiejwątpliwych i ryzykownych regionach.Gestykulacja jego nabierała ezoterycznej��u solen-ności��v.Przymykał jedno oko, przykładał dwa palce do czoła, chytrość jego spojrzeniastawała się wprost niesamowita.Wwiercał się tą chytrością w swe interlokutorki��w , gwał-cił cynizmem tego spojrzenia najwstydliwsze, najintymniejsze w nich rezerwy i dosięgałwymykające się w najgłębszym zakamarku, przypierał do ściany i łaskotał, drapał ironicz-nym palcem, póki nie dołaskotał się błysku zrozumienia i śmiechu, śmiechu przyznaniai porozumienia się, którym w końcu musiało się kapitulować.�iewczęta sieóiały nieruchomo, lampa kopciła, sukno pod igłą maszyny dawno sięzsunęło, a maszyna stukotała pusto, stębnując��x czarne, bezgwiezdne sukno, odw3ającesię z postawu nocy zimowej za oknem. Zbyt długo żyliśmy pod terrorem niedościgłej doskonałości Demiurga mówiłmój ojciec zbyt długo doskonałość tego tworu paraliżowała naszą własną twórczość.Nie chcemy z nim konkurować.Nie mamy ambicji mu dorównać.Chcemy być twórcamiwe własnej, niższej sferze, pragniemy dla siebie twórczości, pragniemy rozkoszy twórczej,pragniemy jednym słowem demiurgii. Nie wiem, w czyim imieniu proklamowałmój ojciec te postulaty, jaka zbiorowość, jaka korporacja, sekta czy zakon, nadawały swą�p x demiurg w niektórych systemach relig3nych twórca świata, który nie jest jednak tożsamy z najwyższymbogiem.Ponieważ demiurg nie jest ani wszechwieóący, ani wszechmocny a dokonany przez niego akt kreacjibył aktem samowolnym, stworzony przez niego świat jest niedoskonały i pełen zła.�p y uwodny óiś: uwoóicielski.��p md y (daw.) słaby.�� abójstwo nie jest grzechem est ono nieraz koniecznym gwa tem wobec opornych i skostnia ych orm bytu któreprzesta y by zajmuj ce aluzja do filozofii genezyjskiej Juliusza Słowackiego.��sadyzm zboczenie seksualne polegające na znajdowaniu przyjemności w zadawaniu bólu partnerowi;określenie pochoói od nazwiska markiza de Sade, oświeceniowego pisarza i filozofa.��illegalny nielegalny.��t kosmogonia zespół wyobrażeń o powstaniu kosmosu.��u ezoteryczny dostępny tylko dla wtajemniczonych, tu: tajemniczy.��v solenno powaga, wzniosłość.��w interlokutor rozmówca.��x stębnowa szyć, pozostawiając ciągłą linię po wierzchniej stornie tkaniny.no sc lz Sklepy cynamonowe (zbiór) 16solidarnością patos jego słowom.Co do nas, to byliśmy dalecy od wszelkich zakusówdemiurgicznych.Stworzenie, Ojciec, Teatr,Lecz ojciec mój rozwinął tymczasem program tej wtórej demiurgii, obraz tej drugiejLalkageneracji stworzeń, która stanąć miała w otwartej opozycji do panującej epoki. Niezależy nam mówił on na tworach o długim oddechu, na istotach na daleką metę.Nasze kreatury nie będą bohaterami romansów w wielu tomach.Ich role będą krótkie,lapidarne��y , ich charaktery bez dalszych planów.Często dla jednego gestu, dla jedne-go słowa podejmujemy się trudu powołania ich do życia na tę jedną chwilę.Przyznajemyotwarcie: nie bęóiemy kładli nacisku na trwałość ani solidność wykonania, twory naszebędą jak gdyby prowizoryczne, na jeden raz zrobione.Jeśli będą to luóie, to damy imna przykład tylko jedną stronę twarzy, jedną rękę, jedną nogę, tę mianowicie, która imbęóie w ich roli potrzebna.Byłoby pedanterią troszczyć się o ich drugą, nie wchoóącąw grę nogę.Z tyłu mogą być po prostu zaszyte płótnem lub pobielone.Naszą ambicjępokładać bęóiemy w tej dumnej dewizie: dla każdego gestu inny aktor.Do obsługi każ-dego słowa, każdego czynu powołamy do życia osobnego człowieka.Taki jest nasz smak,to bęóie świat według naszego gustu.Demiurgos kochał się w wytrawnych, doskonałychi skomplikowanych materiach my dajemy pierwszeństwo tandecie.Po prostu porywanas, zachwyca taniość, lichość, tandetność materiału.Czy rozumiecie pytał mój ojciec głęboki sens tej słabości, tej pasji do pstrej bibułki, do papier m ch , do lakowej farby,do kłaków i trociny? To jest mówił z bolesnym uśmiechem nasza miłość do materiijako takiej, do jej puszystości i porowatości, do jej jedynej, mistycznej konsystencji.De-miurgos, ten wielki mistrz i artysta, czyni ją niewióialną, każe jej zniknąć pod grą życia.My, przeciwnie, kochamy jej zgrzyt, jej oporność, jej pałubiastą��p niezgrabność.Lubi-my pod każdym gestem, pod każdym ruchem wióieć jej ociężały wysiłek, jej bezwład,jej słodką niedzwieóiowatość.�iewczęta sieóiały nieruchomo ze szklanymi oczyma.Twarze ich były wyciągniętei zgłupiałe zasłuchaniem, policzki podmalowane wypiekami, trudno było w tej chwiliocenić, czy należą do pierwszej, czy do drugiej generacji stworzenia. Słowem konkludował mój ojciec chcemy stworzyć po raz wtóry człowieka,na obraz i podobieństwo manekina [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki