[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rośliny magazynują węglowodany w formie skrobi, natomiast zwierzęta wpostaci dużych cząsteczek zwanych glikoge-nem.Glikogen to najbardziej dostępna postaćspolimeryzo-wanej glukozy.Wątroba i mięśnie magazynują około 300 g glikogenu -wystarczająca ilość paliwa dla organizmu na pół dnia.0ednakże mięso, które spożywamy,zawiera bardzo mało glikogenu, gdyż zmienia się on w kwas mlekowy, w czasie uboju).Jeślijemy więcej węglowodanów niż potrzebujemy w danej chwili, to ich nie wykorzystana częśćjest magazynowana właśnie jako glikogen.Jeżeli nie jest już możliwe magazynowaniewęglowodanów w wątrobie, z powodu braku miejsca, reszta węglowodanów zostaje54 zamieniona w tłuszcz i przechowana w tkance tłuszczowej.Celuloza to substancja organiczna (czyli zawierająca węgiel) najobficiej występującana Ziemi.Tworzy podstawowy zrąb ścian komórkowych prawie wszystkich roślin i nadaje imkształt.Glukoza, która wchodzi w skład celulozy, tworzy w niej taki rodzaj wiązań, którychnie są w stanie rozbić produkowane w organizmie człowieka enzymy.To dlatego celuloza zowoców, jarzyn, warzyw strączkowych czy zbóż dociera do okrężnicy w postaci niestrawionej.Celuloza jest składnikiem błonnika, który pochłania i utrzymuje wodę,zmiękczając kał i zwiększając jego masę.BłonnikCzęsto słyszymy, że pożywienie musi zawierać niezbędny błonnik (niestrawne resztkipokarmowe), aby lepiej funkcjonowały drogi pokarmowe i aby zmniejszyć ryzyko powstanianowotworu, chorób serca, nadciśnienia i cukrzycy.Jednakże żadna definicja błonnika" niejest akceptowana całkowicie i nie do końca wiadomo, w jaki sposób zapobiega on chorobom.Słuszne wydaje się twierdzenie, że błonnik to grupa węglowodanów czy substancjizawierających węglowodany, które mają następujące trzy cechy:1) są oporne na ludzkie enzymy trawienne,2) docierają do okrężnicy prawie w takiej samej postaci, w jakiej zostały zjedzone,3) mają pewien wpływ na funkcjonowanie układu pokarmowego.Błonnik składa się z celulozy, hemicelulozy, pektyn i substancji kleistych.Błonnikoczyszczony to naukowa miara ilości celulozy i ligniny w pożywieniu, poddanym wlaboratorium działaniu kwasów i zasad.Ilości przybliżone często znajdujemy w tabelachdotyczących odżywiania.Błonnik dietetyczny obejmuje dwa do pięciu razy więcej substancjiniż oczyszczony, w tym celulozę, ligninę, hemicelulozę, substancje kleiste, pektynę i inneskładniki.Istnieją dwie podgrupy błonnika - błonnik rozpuszczalny i błonnik nierozpuszczalny.Błonnik rozpuszczalnyJak sama nazwa sugeruje, błonnik ten może się rozpuścić w wodnistej zawartościprzewodu pokarmowego, po czym zostaje zagęszczony do stanu galaretowatego.Aatwodochodzi wtedy do fermentacji błonnika dzięki przyjaznym bakteriom, które żyją w okrężnicyi mają wpływ na funkcjonowanie całego organizmu.Błonnik rozpuszczalny dociera do okrężnicy w postaci nie strawionej.Tam następujefermentacja i wytwarzane są gazy (dwutlenek węgla, wodór i metan), kwas mlekowy i krótko-łańcuchowe kwasy tłuszczowe, głównie octany, propioniany i maślany.Produkty fermentacjioddziałują na komórki przewodu pokarmowego lub są wchłaniane do krwi.Krótkołań-55 cuchowe kwasy tłuszczowe mogą powędrować do wątroby, gdzie obniżają produkcjęcholesterolu i wpływają na metabolizm glukozy i tłuszczów.Dieta bogata w błonnik rozpuszczalny obniża stężenie cholesterolu i insuliny we krwia zwiększa uczucie sytości.Błonnik rozpuszczalny zwalnia też szybkość przechodzeniapokarmu z żołądka.Pektyna i substancje kleiste to właśnie błonnik rozpuszczalny.Błonnik nierozpuszczalnyInny rodzaj błonnika, nierozpuszczalny, nie odpowiada bak-teriom okrężnicy i opuszcza organizm prawie w takiej samej postaci, w jakiej się doniego dostał.Błonnik nierozpuszczalny wpływa na przewód pokarmowy, zwiększając ilośćkału przez zatrzymywanie wody.To z kolei zwiększa częstotliwość oddawania kału, pobudzaruchy perystaltyczne jelit i skraca czas wędrówki pożywienia przez przewód pokarmowy [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Rośliny magazynują węglowodany w formie skrobi, natomiast zwierzęta wpostaci dużych cząsteczek zwanych glikoge-nem.Glikogen to najbardziej dostępna postaćspolimeryzo-wanej glukozy.Wątroba i mięśnie magazynują około 300 g glikogenu -wystarczająca ilość paliwa dla organizmu na pół dnia.0ednakże mięso, które spożywamy,zawiera bardzo mało glikogenu, gdyż zmienia się on w kwas mlekowy, w czasie uboju).Jeślijemy więcej węglowodanów niż potrzebujemy w danej chwili, to ich nie wykorzystana częśćjest magazynowana właśnie jako glikogen.Jeżeli nie jest już możliwe magazynowaniewęglowodanów w wątrobie, z powodu braku miejsca, reszta węglowodanów zostaje54 zamieniona w tłuszcz i przechowana w tkance tłuszczowej.Celuloza to substancja organiczna (czyli zawierająca węgiel) najobficiej występującana Ziemi.Tworzy podstawowy zrąb ścian komórkowych prawie wszystkich roślin i nadaje imkształt.Glukoza, która wchodzi w skład celulozy, tworzy w niej taki rodzaj wiązań, którychnie są w stanie rozbić produkowane w organizmie człowieka enzymy.To dlatego celuloza zowoców, jarzyn, warzyw strączkowych czy zbóż dociera do okrężnicy w postaci niestrawionej.Celuloza jest składnikiem błonnika, który pochłania i utrzymuje wodę,zmiękczając kał i zwiększając jego masę.BłonnikCzęsto słyszymy, że pożywienie musi zawierać niezbędny błonnik (niestrawne resztkipokarmowe), aby lepiej funkcjonowały drogi pokarmowe i aby zmniejszyć ryzyko powstanianowotworu, chorób serca, nadciśnienia i cukrzycy.Jednakże żadna definicja błonnika" niejest akceptowana całkowicie i nie do końca wiadomo, w jaki sposób zapobiega on chorobom.Słuszne wydaje się twierdzenie, że błonnik to grupa węglowodanów czy substancjizawierających węglowodany, które mają następujące trzy cechy:1) są oporne na ludzkie enzymy trawienne,2) docierają do okrężnicy prawie w takiej samej postaci, w jakiej zostały zjedzone,3) mają pewien wpływ na funkcjonowanie układu pokarmowego.Błonnik składa się z celulozy, hemicelulozy, pektyn i substancji kleistych.Błonnikoczyszczony to naukowa miara ilości celulozy i ligniny w pożywieniu, poddanym wlaboratorium działaniu kwasów i zasad.Ilości przybliżone często znajdujemy w tabelachdotyczących odżywiania.Błonnik dietetyczny obejmuje dwa do pięciu razy więcej substancjiniż oczyszczony, w tym celulozę, ligninę, hemicelulozę, substancje kleiste, pektynę i inneskładniki.Istnieją dwie podgrupy błonnika - błonnik rozpuszczalny i błonnik nierozpuszczalny.Błonnik rozpuszczalnyJak sama nazwa sugeruje, błonnik ten może się rozpuścić w wodnistej zawartościprzewodu pokarmowego, po czym zostaje zagęszczony do stanu galaretowatego.Aatwodochodzi wtedy do fermentacji błonnika dzięki przyjaznym bakteriom, które żyją w okrężnicyi mają wpływ na funkcjonowanie całego organizmu.Błonnik rozpuszczalny dociera do okrężnicy w postaci nie strawionej.Tam następujefermentacja i wytwarzane są gazy (dwutlenek węgla, wodór i metan), kwas mlekowy i krótko-łańcuchowe kwasy tłuszczowe, głównie octany, propioniany i maślany.Produkty fermentacjioddziałują na komórki przewodu pokarmowego lub są wchłaniane do krwi.Krótkołań-55 cuchowe kwasy tłuszczowe mogą powędrować do wątroby, gdzie obniżają produkcjęcholesterolu i wpływają na metabolizm glukozy i tłuszczów.Dieta bogata w błonnik rozpuszczalny obniża stężenie cholesterolu i insuliny we krwia zwiększa uczucie sytości.Błonnik rozpuszczalny zwalnia też szybkość przechodzeniapokarmu z żołądka.Pektyna i substancje kleiste to właśnie błonnik rozpuszczalny.Błonnik nierozpuszczalnyInny rodzaj błonnika, nierozpuszczalny, nie odpowiada bak-teriom okrężnicy i opuszcza organizm prawie w takiej samej postaci, w jakiej się doniego dostał.Błonnik nierozpuszczalny wpływa na przewód pokarmowy, zwiększając ilośćkału przez zatrzymywanie wody.To z kolei zwiększa częstotliwość oddawania kału, pobudzaruchy perystaltyczne jelit i skraca czas wędrówki pożywienia przez przewód pokarmowy [ Pobierz całość w formacie PDF ]