[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W świetle natomiast badań językoznawczych plemiona Semitówwędrowały nie z Azji do Afryki, lecz z Afryki do Azji.Twórcy języka prasemickiegoznajdowali się jeszcze na terenie Sahary, kiedy język egipski oddzielił się od języka-pnia ,gdzieś w początkach lub w połowie piątego tysiąclecia p.n.e.(prawdopodobnie w związkuz wysychaniem Sahary i utratą pastwisk) przeszli dolinę Nilu zaludnioną już przez ludyposługujące się językiem egipskim i zasiedlili Półwysep Arabski, skąd trochę pózniej ruszyliw kierunku Palestyny i Międzyrzecza (przyczyny ich migracji z Arabii były widocznie tesame - brak pastwisk).POWSTANIE PACSTWAOsiem tysięcy lat temu na terenie Afryki koczowały plemiona żyjące w epocekamiennej.Stopniowo szereg plemion przechodzi do życia osiadłego - w delcie Nilu rodzą się59 początki rolnictwa.Siedem tysięcy lat temu mieszkańcy jednego ze starszych osiedli w pobliżu Fajumsiali już orkisz, jęczmień i len, posługiwali się drewnianymi sierpami.Nieco pózniejzaczynają siać pszenicę, która stała się podstawowym bogactwem Starożytnego Egiptu,udoskonalają technikę nawadniania pól.Rozwija się garncarstwo, tkactwo, obróbka skóry.Rzemiosło i rolnictwo rozdzielają się.Powstają nadwyżki żywności, o jakich nawet marzyćnie mogli stale głodujący przodkowie.Jak wielkie były to nadwyżki świadczy fakt, że zajeden gram srebra można było kupić około cetnara zboża.Rosną nadwyżki wyrobówrzemiosła, ale nie należą one do ogółu społeczności, lecz do wielmożów i wodzów.Tworzysię własność prywatna, i to nie tylko w stosunku do rzeczy, ale i do ludzi.Czyż można było kiedyś żywić jeńców, jeśli nie starczało żywności dla siebie? Terazsytuacja się zmienia.Jeńców, których dawniej zabijano ze względu na nieużyteczność ,teraz zamienia się w niewolników. %7ływy zabity - nazywano jeńców wojennych w dawnymEgipcie.Powstają związki handlowe z Synajem, wyspami Morza Egejskiego i Sumerem,gdzie w dolinie Eufratu i Tygrysu przebiegają podobne procesy rozkładu ustroju wspólnotypierwotnej, rodzenia się klas i państwa.Miejsce narzędzi kamiennych zajmują miedziane dłuta, wojenne topory, brzytwyi inne przedmioty.Z łodyg papirusu buduje się łodzie.Poszczególne osiedla specjalizują sięw wyrobie jednego typu produktu przeznaczonego w całości na eksport , na wymianę.W dolinie Nilu powstają pierwsze niewielkie jednostki terytorialne, którychpoczątkowo było ponad czterdzieści.Następuje proces integracji, by po pewnym czasiew wyniku walk domowych doprowadzić do podziału Egiptu na dwa większe organizmypaństwowe, Państwo Południa (w Górnym Egipcie) i Państwo Północy (w delcie Nilu).Faktyte miały miejsce na przełomie IV i III tysiąclecia p.n.e.Należało uczynić ostatni krok: zjednoczyć cały Egipt pod jedną władzą.Dokonał tegopo krwawych walkach legendarny Menes, pięćdziesiąt stuleci temu.Proces zjednoczeniaprzebiegał w ciągu długiego okresu i rodził się w krwawych walkach, a kiedy się dokonał,Egipt zakończył swój naprawdę zadziwiający skok z epoki kamienia w epokę metalu.POCZTEK I KONIEC STAREGO PACSTWADługą drogę przebyło starożytne społeczeństwo egipskie, zanim dokonał się podziałna klasy posiadających i biednych.Powstaje rażący kontrast.Pyszni faraonowie wznosząsobie gigantyczne, wspaniałe grobowce.Początkowo są to piramidy schodkowe.Faraon60 Dżeser wznosi budowlę z sześcioma tarasami osiągającą sześćdziesiąt metrów wysokości.Jeszcze większe, ale już o podstawie kwadratu, budują faraonowie Chufu (Cheops) i Chafre(Chefren).Na rozkaz Chefrena z ogromnej skały wyciosano figurę Sfinksa, po dzieńdzisiejszy zadziwiającego swoimi gigantycznymi rozmiarami: dwadzieścia metrów wysokościi prawie sześćdziesiąt metrów długości.Oblicze Sfinksa, przedstawiające twarz Chefrena,powinno wpajać mieszkańcom kraju myśl o wieczności, niezmienności i nadludzkiej mocywładcy.Na równi z monumentalną architekturą rodzi się monumentalna rzezba, powstajerealistyczny, rzezbiony portret, płaskorzezba i malarskie freski wzbudzające po dzieńdzisiejszy zachwyt i podziw miłośników sztuki.Niezależnie od wartości estetycznej posiadająone równie wielką wartość historyczną.Katorżniczy trud ludzki i zabawy próżniaczej arystokracji, orka, młocka, połów ryb,polowanie, prace rzemieślników, pląsy tancerek, spęd bydła, wojny faraonów, warzenie piwa- jak na ekranie kina przesuwają się przed nami sceny z życia dawnego Egiptu.Mówią o nim i zródła pisane.I jeżeli hieroglify egipskie były niegdyś symbolemtajemnicy, to dla współczesnego historyka nie tylko ich sens, ale i sama forma zewnętrznamoże posłużyć jako znakomite zródło rekonstrukcji dalekiej przeszłości.Dla przykładu,hieroglif oznaczający ziemię to długi i wąski pasek; wynika z tego, iż Egipcjanie wyobrażalisobie cały świat na podobieństwo swej ojczyzny - doliny Nilu.Po słowie huti (płynąć podprąd) rysowano hieroglif przedstawiający łódz pod żaglami.Po słowie hdi (płynąć z prądem)stawiano hieroglif przedstawiający łódz wiosłową.Zewnętrzny zatem kształt znaków pozwalana wyrobienie sądu o ówczesnej nawigacji [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.W świetle natomiast badań językoznawczych plemiona Semitówwędrowały nie z Azji do Afryki, lecz z Afryki do Azji.Twórcy języka prasemickiegoznajdowali się jeszcze na terenie Sahary, kiedy język egipski oddzielił się od języka-pnia ,gdzieś w początkach lub w połowie piątego tysiąclecia p.n.e.(prawdopodobnie w związkuz wysychaniem Sahary i utratą pastwisk) przeszli dolinę Nilu zaludnioną już przez ludyposługujące się językiem egipskim i zasiedlili Półwysep Arabski, skąd trochę pózniej ruszyliw kierunku Palestyny i Międzyrzecza (przyczyny ich migracji z Arabii były widocznie tesame - brak pastwisk).POWSTANIE PACSTWAOsiem tysięcy lat temu na terenie Afryki koczowały plemiona żyjące w epocekamiennej.Stopniowo szereg plemion przechodzi do życia osiadłego - w delcie Nilu rodzą się59 początki rolnictwa.Siedem tysięcy lat temu mieszkańcy jednego ze starszych osiedli w pobliżu Fajumsiali już orkisz, jęczmień i len, posługiwali się drewnianymi sierpami.Nieco pózniejzaczynają siać pszenicę, która stała się podstawowym bogactwem Starożytnego Egiptu,udoskonalają technikę nawadniania pól.Rozwija się garncarstwo, tkactwo, obróbka skóry.Rzemiosło i rolnictwo rozdzielają się.Powstają nadwyżki żywności, o jakich nawet marzyćnie mogli stale głodujący przodkowie.Jak wielkie były to nadwyżki świadczy fakt, że zajeden gram srebra można było kupić około cetnara zboża.Rosną nadwyżki wyrobówrzemiosła, ale nie należą one do ogółu społeczności, lecz do wielmożów i wodzów.Tworzysię własność prywatna, i to nie tylko w stosunku do rzeczy, ale i do ludzi.Czyż można było kiedyś żywić jeńców, jeśli nie starczało żywności dla siebie? Terazsytuacja się zmienia.Jeńców, których dawniej zabijano ze względu na nieużyteczność ,teraz zamienia się w niewolników. %7ływy zabity - nazywano jeńców wojennych w dawnymEgipcie.Powstają związki handlowe z Synajem, wyspami Morza Egejskiego i Sumerem,gdzie w dolinie Eufratu i Tygrysu przebiegają podobne procesy rozkładu ustroju wspólnotypierwotnej, rodzenia się klas i państwa.Miejsce narzędzi kamiennych zajmują miedziane dłuta, wojenne topory, brzytwyi inne przedmioty.Z łodyg papirusu buduje się łodzie.Poszczególne osiedla specjalizują sięw wyrobie jednego typu produktu przeznaczonego w całości na eksport , na wymianę.W dolinie Nilu powstają pierwsze niewielkie jednostki terytorialne, którychpoczątkowo było ponad czterdzieści.Następuje proces integracji, by po pewnym czasiew wyniku walk domowych doprowadzić do podziału Egiptu na dwa większe organizmypaństwowe, Państwo Południa (w Górnym Egipcie) i Państwo Północy (w delcie Nilu).Faktyte miały miejsce na przełomie IV i III tysiąclecia p.n.e.Należało uczynić ostatni krok: zjednoczyć cały Egipt pod jedną władzą.Dokonał tegopo krwawych walkach legendarny Menes, pięćdziesiąt stuleci temu.Proces zjednoczeniaprzebiegał w ciągu długiego okresu i rodził się w krwawych walkach, a kiedy się dokonał,Egipt zakończył swój naprawdę zadziwiający skok z epoki kamienia w epokę metalu.POCZTEK I KONIEC STAREGO PACSTWADługą drogę przebyło starożytne społeczeństwo egipskie, zanim dokonał się podziałna klasy posiadających i biednych.Powstaje rażący kontrast.Pyszni faraonowie wznosząsobie gigantyczne, wspaniałe grobowce.Początkowo są to piramidy schodkowe.Faraon60 Dżeser wznosi budowlę z sześcioma tarasami osiągającą sześćdziesiąt metrów wysokości.Jeszcze większe, ale już o podstawie kwadratu, budują faraonowie Chufu (Cheops) i Chafre(Chefren).Na rozkaz Chefrena z ogromnej skały wyciosano figurę Sfinksa, po dzieńdzisiejszy zadziwiającego swoimi gigantycznymi rozmiarami: dwadzieścia metrów wysokościi prawie sześćdziesiąt metrów długości.Oblicze Sfinksa, przedstawiające twarz Chefrena,powinno wpajać mieszkańcom kraju myśl o wieczności, niezmienności i nadludzkiej mocywładcy.Na równi z monumentalną architekturą rodzi się monumentalna rzezba, powstajerealistyczny, rzezbiony portret, płaskorzezba i malarskie freski wzbudzające po dzieńdzisiejszy zachwyt i podziw miłośników sztuki.Niezależnie od wartości estetycznej posiadająone równie wielką wartość historyczną.Katorżniczy trud ludzki i zabawy próżniaczej arystokracji, orka, młocka, połów ryb,polowanie, prace rzemieślników, pląsy tancerek, spęd bydła, wojny faraonów, warzenie piwa- jak na ekranie kina przesuwają się przed nami sceny z życia dawnego Egiptu.Mówią o nim i zródła pisane.I jeżeli hieroglify egipskie były niegdyś symbolemtajemnicy, to dla współczesnego historyka nie tylko ich sens, ale i sama forma zewnętrznamoże posłużyć jako znakomite zródło rekonstrukcji dalekiej przeszłości.Dla przykładu,hieroglif oznaczający ziemię to długi i wąski pasek; wynika z tego, iż Egipcjanie wyobrażalisobie cały świat na podobieństwo swej ojczyzny - doliny Nilu.Po słowie huti (płynąć podprąd) rysowano hieroglif przedstawiający łódz pod żaglami.Po słowie hdi (płynąć z prądem)stawiano hieroglif przedstawiający łódz wiosłową.Zewnętrzny zatem kształt znaków pozwalana wyrobienie sądu o ówczesnej nawigacji [ Pobierz całość w formacie PDF ]