[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Niemamy natomiast czasu na rzeczy, które nie motywują nas w sposób wystarczający.Sposób, w jaki myślisz o swoich kryteriach, ma strukturę submodalną.Najważniejszez nich będą reprezentowane w formie dużych, jasnych i bliskich obrazów, głośnychdzwięków albo silnych odczuć, zlokalizowanych w jakiejś części ciała.Jakie sąsubmodalności twoich kryteriów i w jaki sposób wiesz, które są dla ciebie ważne? Nie mazasad, które obowiązywałyby w każdym przypadku.Warto jest więc zbadać to zagadnieniedla siebie samego. KROKI W G�R I KROKI W D�AMożesz zacząć zajmować się jakąś drobną sprawą, ale jeśli połączysz ją Z ważnymikryteriami, bardzo szybko wyniesiona zostanie na sam szczyt twej uwagi.Będzieszumotywowany do jej wykonywania, będziesz myślał o niej w submodalnościach, którewywołają poczucie nieodzowności, konieczności.To, jak wiążemy ze sobą wydarzenia i idee, formuje substancję naszej mapy, drogipomiędzy miastami.Rozumienie jakiegoś zagadnienia nie oznacza tylko posiadanieinformacji, ale i połączenie ich z innymi częściami naszej mapy.Gdy zajmujemy sięrozmiarami naszych celów, wiążemy małe z większymi, aby dodać im energii, a dużerozkładamy na szereg mniejszych, aby łatwiej sobie z nimi poradzić.Jest to przykładogólniejszej techniki znanej w NLP jako kroki (chunking* albo stepping*).Angielski terminchunking pochodzi ze świata komputerowego i oznacza rozłożenie informacji na bity.Abywykonać krok w górę, musimy przejść od tego, co szczegółowe, do tego, co ogólne, od częścido całości.Kroki w dół to kierunek odwrotny, od ogółu do szczegółu, od całości do części.Idea jest prosta.Wez dla przykładu przedmiot codziennego użytku taki jak krzesło.Aby wykonać krok w górę, na wyższy poziom, mógłbyś zapytać: Czego jest to przykład(egzemplarz)? Odpowiedz może brzmieć: Jest to rodzaj mebla .Inne możliwe pytanie to: Czego jest to część? I odpowiedz: Kompletu mebli kuchennych .Aby wykonać krok wdół, pytasz: Jaki jest specyficzny przykład przedmiotu Z klasy obiektów znanych jakokrzesła? Odpowiedzią może być: Fotel .Wyższy poziom zawsze obejmuje to, co jest napoziomie niższym.Możliwe jest również wykonanie kroku w bok i zapytanie: Jaki jest inny przykład tejklasy obiektów Boczny krok od krzesła może da odpowiedz: Stół , od fotela: Leżak .Takikrok zawsze zdeterminowany jest tym, co lokujemy na poziomie wyższym.Nie możeszzapytać o inny przykład, dopóki nie wiesz, czego jest to przykład. Metamodel wykorzystuje ideę kroków; penetruje on kierunek w dół ,czyniąc mysicoraz bardziej konkretną.Model Miltona kieruje się w gorę, na coraz bardziej ogólny poziom,tak aby objąć wszystkie przykłady leżące poniżej.Jeśli ktoś poprosi cię o napój i podasz mu kawę może się okazać, że chciał lemoniadę.Zarówno kawa, jak i lemoniada są napojami.Potrzebujesz bardziej konkretnych informacji.Kroczenie w dół zmierza do specyficznych, zmysłowo określonych faktów światarzeczywistego.(Ja chcę 50ml lemoniady Sprite w wysokiej szklance, o temperaturze 5�C, ztrzema kostkami lodu, wstrząśniętą, nie zamieszaną).Kroczenie w górę prowadzi ewentualniedo celów i kryteriów, jeśli na wyższym poziomie zaczniesz pytać dlaczego .%7łarty, oczywiście, robią wielki użytek z takich kroków i nagle, na szczycie,zaskakująco zmieniają zasady.Ludzie łączą rzeczy w prze dziwny i tajemniczy sposób (wkażdym razie z punktu widzenia naszych map świata).Nie zakładaj, że posługują się przy tymtakimi samymi zasadami jak ty.Nie zakładaj, że znasz całkowicie ich zasady.Jak w zabawiew głuchy telefon z każdym kolejnym krokiem oddalasz się coraz bardziej od miejsca, wktórym myślisz, że się znajdujesz.Oto ćwiczenie w wykonywaniu kroków na różne sposoby.Kawa może być łączona zwyszczególnionymi rzeczami w różny sposób.W pierwszym przypadku, kawa i herbatanależą do bardziej ogólnej klasy zwanej napojami.Spróbuj znalezć odmienny krok w górę dlakażdej z par: 1.Kawa i herbata napoje.2.Kakao i kawa.3.Klinika i kawa.4.Amfetamina i kawa.5.Furosemid i kawa.(Odpowiedzi znajdziesz na końcu rozdziału).Możliwe jest zatem, że skierujesz się w bok i dotrzesz w zupełnie inne miejscePrzypomina to często cytowaną ideę ze w świecie który staje się globalną wioską, sześćrelacji osobowych doprowadzi cię do dowolnej osoby (Ja znam Jacka który zna Zosię którazna Zuzannę która zna Jakuba itd.)Jeszcze raz zatem okazuje się, że znaczenie zależy od kontekstu.Połączenia, jakichdokonujemy, są istotne [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Niemamy natomiast czasu na rzeczy, które nie motywują nas w sposób wystarczający.Sposób, w jaki myślisz o swoich kryteriach, ma strukturę submodalną.Najważniejszez nich będą reprezentowane w formie dużych, jasnych i bliskich obrazów, głośnychdzwięków albo silnych odczuć, zlokalizowanych w jakiejś części ciała.Jakie sąsubmodalności twoich kryteriów i w jaki sposób wiesz, które są dla ciebie ważne? Nie mazasad, które obowiązywałyby w każdym przypadku.Warto jest więc zbadać to zagadnieniedla siebie samego. KROKI W G�R I KROKI W D�AMożesz zacząć zajmować się jakąś drobną sprawą, ale jeśli połączysz ją Z ważnymikryteriami, bardzo szybko wyniesiona zostanie na sam szczyt twej uwagi.Będzieszumotywowany do jej wykonywania, będziesz myślał o niej w submodalnościach, którewywołają poczucie nieodzowności, konieczności.To, jak wiążemy ze sobą wydarzenia i idee, formuje substancję naszej mapy, drogipomiędzy miastami.Rozumienie jakiegoś zagadnienia nie oznacza tylko posiadanieinformacji, ale i połączenie ich z innymi częściami naszej mapy.Gdy zajmujemy sięrozmiarami naszych celów, wiążemy małe z większymi, aby dodać im energii, a dużerozkładamy na szereg mniejszych, aby łatwiej sobie z nimi poradzić.Jest to przykładogólniejszej techniki znanej w NLP jako kroki (chunking* albo stepping*).Angielski terminchunking pochodzi ze świata komputerowego i oznacza rozłożenie informacji na bity.Abywykonać krok w górę, musimy przejść od tego, co szczegółowe, do tego, co ogólne, od częścido całości.Kroki w dół to kierunek odwrotny, od ogółu do szczegółu, od całości do części.Idea jest prosta.Wez dla przykładu przedmiot codziennego użytku taki jak krzesło.Aby wykonać krok w górę, na wyższy poziom, mógłbyś zapytać: Czego jest to przykład(egzemplarz)? Odpowiedz może brzmieć: Jest to rodzaj mebla .Inne możliwe pytanie to: Czego jest to część? I odpowiedz: Kompletu mebli kuchennych .Aby wykonać krok wdół, pytasz: Jaki jest specyficzny przykład przedmiotu Z klasy obiektów znanych jakokrzesła? Odpowiedzią może być: Fotel .Wyższy poziom zawsze obejmuje to, co jest napoziomie niższym.Możliwe jest również wykonanie kroku w bok i zapytanie: Jaki jest inny przykład tejklasy obiektów Boczny krok od krzesła może da odpowiedz: Stół , od fotela: Leżak .Takikrok zawsze zdeterminowany jest tym, co lokujemy na poziomie wyższym.Nie możeszzapytać o inny przykład, dopóki nie wiesz, czego jest to przykład. Metamodel wykorzystuje ideę kroków; penetruje on kierunek w dół ,czyniąc mysicoraz bardziej konkretną.Model Miltona kieruje się w gorę, na coraz bardziej ogólny poziom,tak aby objąć wszystkie przykłady leżące poniżej.Jeśli ktoś poprosi cię o napój i podasz mu kawę może się okazać, że chciał lemoniadę.Zarówno kawa, jak i lemoniada są napojami.Potrzebujesz bardziej konkretnych informacji.Kroczenie w dół zmierza do specyficznych, zmysłowo określonych faktów światarzeczywistego.(Ja chcę 50ml lemoniady Sprite w wysokiej szklance, o temperaturze 5�C, ztrzema kostkami lodu, wstrząśniętą, nie zamieszaną).Kroczenie w górę prowadzi ewentualniedo celów i kryteriów, jeśli na wyższym poziomie zaczniesz pytać dlaczego .%7łarty, oczywiście, robią wielki użytek z takich kroków i nagle, na szczycie,zaskakująco zmieniają zasady.Ludzie łączą rzeczy w prze dziwny i tajemniczy sposób (wkażdym razie z punktu widzenia naszych map świata).Nie zakładaj, że posługują się przy tymtakimi samymi zasadami jak ty.Nie zakładaj, że znasz całkowicie ich zasady.Jak w zabawiew głuchy telefon z każdym kolejnym krokiem oddalasz się coraz bardziej od miejsca, wktórym myślisz, że się znajdujesz.Oto ćwiczenie w wykonywaniu kroków na różne sposoby.Kawa może być łączona zwyszczególnionymi rzeczami w różny sposób.W pierwszym przypadku, kawa i herbatanależą do bardziej ogólnej klasy zwanej napojami.Spróbuj znalezć odmienny krok w górę dlakażdej z par: 1.Kawa i herbata napoje.2.Kakao i kawa.3.Klinika i kawa.4.Amfetamina i kawa.5.Furosemid i kawa.(Odpowiedzi znajdziesz na końcu rozdziału).Możliwe jest zatem, że skierujesz się w bok i dotrzesz w zupełnie inne miejscePrzypomina to często cytowaną ideę ze w świecie który staje się globalną wioską, sześćrelacji osobowych doprowadzi cię do dowolnej osoby (Ja znam Jacka który zna Zosię którazna Zuzannę która zna Jakuba itd.)Jeszcze raz zatem okazuje się, że znaczenie zależy od kontekstu.Połączenia, jakichdokonujemy, są istotne [ Pobierz całość w formacie PDF ]