[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wykorzystując drugi sposób dane dostarcza się bezpośrednio do pamięci karty graficznej, która już samodzielnie generuje sygnał dla monitora.Jest jeszcze trzecie rozwiązanie - wykorzystanie dekodera, który spełnia jednocześnie funkcje karty graficznej.Nie trzeba wówczas martwić się o sposób wyświetlania, pozbawia ono jednak możliwości swobodnego wyboru karty graficznej.lMetody kompresji zastosowane w standardach MPEG.lMPEG1 kodowanie ruchomych obrazów i dźwięku towarzyszącego przy szybkości przesyłania ponad 1,5Mbit/sMPEG2 powszechne kodowanie ruchomych obrazów i towarzyszącej informacji dźwiękowej.5-20M/sMPEG3 połączony z MPEG2, to obecnie najlepszy standard kompresji plików dźwiękowych.Jest to stratna kompresja sygnałów, w której używane są skomplikowane schematy kodowania oparte na fizjologicznych właściwościach ucha oraz mózgu.Pomysł polega na usunięciu tej części sygnału dźwiękowego, która nie dociera do świadomości.MPEG4 kodowanie obiektów audiowizualnych.MPEG używa trzech technik kompresji:Transform-codingKompresja poprzez szacowanie ruchuMetoda Huffman'a.Idea MPEGInformacja video może być reprezentowana jako zastaw obrazów wyświetlanych sekwencyjnie.Każdy obraz jest reprezentowany jako dwuwymiarowa tablica trojek RGB reprezentujących poziomy kolorów poszczególnych pikseli obrazu.MPEG używa trzech technik do kompresji danych video.Transform coding.Jest to pierwsza metoda wykorzystywana do kompresji wg standardu MPEG bardzo podobna do kompresji JPEG.Transform coding wykorzystuje dwa fakty:Ludzkie oko jest względnie nieczule na składowe o wysokich częstotliwościach.Pewne matematyczne transformacje umożliwiają koncentracje energii sygnału obrazu, dzięki czemu możliwa jest reprezentacja obrazu za pomocą mniejszej ilości wartości.Taka transformacja jest dyskretna transformata kosinusowa (DCT).DCT ponadto dekomponuje obraz na składowe częstotliwościowe co umożliwia w prosty sposób skorzystanie z własności 1.Motion compensation.Dzięki kompresji pojedynczych obrazów nieruchomych metoda JPEG możliwe jest stworzenie obrazu ruchomego jako sekwencji nieruchomych klatek.Jeżeli weźmie się pod uwagę ze każda klatka z sekwencji postrzegana jest mniej wyraziście, niż gdyby obserwować ja jako pojedynczy obraz nieruchomy, to dochodzi się do wniosku ze zastosowanie współczynnika kompresji 50:1 nie rzutuje w sposób znaczący na jakość obrazu.Przy JPEG umyka nam jednak ważny aspekt obrazu ruchomego - a mianowicie fakt znacznego, wzajemnego podobieństwa kolejnych klatek.Na następujących po sobie kolejnych klatkach wiele fragmentów może pozostać w ogóle niezmienionych i przy zastosowaniu JPEG byłyby one niepotrzebnie jeszcze raz odtwarzane.Niezbędne jest wiec zastosowanie kompresji, dzięki której te nadmiarowe informacje zostałyby wyeliminowane.Dzięki temu możliwe jest zwiększenie współczynnika kompresji 3 do 4-krotnie i osiągniecie wartości 150:1 do 200:1.Umożliwia to bezproblemowa realizacje aplikacji multimedialnych w sieciach lokalnych już przy prędkości określanej jako Digital Service 1 (1.5Mb/s).Metoda MPEG rozróżnia 3 rodzaje obrazów:I - intraobrazy (intrapictures).P - obrazy predykcyjne (predicted pictures).B - obrazy dwukierunkowe (bidirectional).Rysunek poniżej pokazuje powiązania pomiędzy obrazami poszczególnych typów.Jestto kolejność przykładowa[2].W rzeczywistości na rozmaita częstotliwośćwystępowania poszczególnych typów, możliwe są inne układy.Kodowanie Huffman'aPo kompresji przez szacowanie ruchu i kodowaniu ''transform coding'' ostatecznie dane poddawane są kodowaniu metoda Huffman'a.Jest to bezstratna metoda kodowania statystycznego.Wykorzystuje fakt, ze pewne wartości danych występują częściej niż inne.Jeżeli zatem zakodujemy częściej występujące wartości za pomocą krótszych kluczy, a rzadziej występujące za pomocą dłuższych to sumarycznie ogólna długość zakodowanych danych będzie krótsza niż przed kodowaniem.Istnieją trzy możliwe warianty kodowania metoda Huffman'a[2]:Statyczny - Tabela częstotliwości znaków ustalana jest z góry, niezależnie od tego jakie dane są kodowane.Dynamiczny- W celu wypełnienia tabeli częstotliwościami, dokładnie dla tych danych które są kodowane, przed rozpoczęciem kodowania dokonywana jest analiza częstotliwości znaków w kodowanych danych.Adaptacyjny- Wstępne założenie o częstotliwości występowania znaków zostają w trakcie kodowania dostosowane do częstotliwości rzeczywiście występujących.Na początku zakodowanej informacji, przekazywana jest tabela kodowa, która pozwala na przyporządkowanie kodem odpowiadających im wartości początkowych.Tabela kodowa (Code Book) może odnosić się zarówno do pojedynczego obrazu jak i do całej ich sekwencji.Kodowanie Huffmana można łączyć z kodowaniem metoda runow w ten sposób, ze za pomocą kodów Huffmana kodowane jest prawdopodobieństwo wystąpienia runow o określonej długości.lMetody syntezy dźwięku [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Wykorzystując drugi sposób dane dostarcza się bezpośrednio do pamięci karty graficznej, która już samodzielnie generuje sygnał dla monitora.Jest jeszcze trzecie rozwiązanie - wykorzystanie dekodera, który spełnia jednocześnie funkcje karty graficznej.Nie trzeba wówczas martwić się o sposób wyświetlania, pozbawia ono jednak możliwości swobodnego wyboru karty graficznej.lMetody kompresji zastosowane w standardach MPEG.lMPEG1 kodowanie ruchomych obrazów i dźwięku towarzyszącego przy szybkości przesyłania ponad 1,5Mbit/sMPEG2 powszechne kodowanie ruchomych obrazów i towarzyszącej informacji dźwiękowej.5-20M/sMPEG3 połączony z MPEG2, to obecnie najlepszy standard kompresji plików dźwiękowych.Jest to stratna kompresja sygnałów, w której używane są skomplikowane schematy kodowania oparte na fizjologicznych właściwościach ucha oraz mózgu.Pomysł polega na usunięciu tej części sygnału dźwiękowego, która nie dociera do świadomości.MPEG4 kodowanie obiektów audiowizualnych.MPEG używa trzech technik kompresji:Transform-codingKompresja poprzez szacowanie ruchuMetoda Huffman'a.Idea MPEGInformacja video może być reprezentowana jako zastaw obrazów wyświetlanych sekwencyjnie.Każdy obraz jest reprezentowany jako dwuwymiarowa tablica trojek RGB reprezentujących poziomy kolorów poszczególnych pikseli obrazu.MPEG używa trzech technik do kompresji danych video.Transform coding.Jest to pierwsza metoda wykorzystywana do kompresji wg standardu MPEG bardzo podobna do kompresji JPEG.Transform coding wykorzystuje dwa fakty:Ludzkie oko jest względnie nieczule na składowe o wysokich częstotliwościach.Pewne matematyczne transformacje umożliwiają koncentracje energii sygnału obrazu, dzięki czemu możliwa jest reprezentacja obrazu za pomocą mniejszej ilości wartości.Taka transformacja jest dyskretna transformata kosinusowa (DCT).DCT ponadto dekomponuje obraz na składowe częstotliwościowe co umożliwia w prosty sposób skorzystanie z własności 1.Motion compensation.Dzięki kompresji pojedynczych obrazów nieruchomych metoda JPEG możliwe jest stworzenie obrazu ruchomego jako sekwencji nieruchomych klatek.Jeżeli weźmie się pod uwagę ze każda klatka z sekwencji postrzegana jest mniej wyraziście, niż gdyby obserwować ja jako pojedynczy obraz nieruchomy, to dochodzi się do wniosku ze zastosowanie współczynnika kompresji 50:1 nie rzutuje w sposób znaczący na jakość obrazu.Przy JPEG umyka nam jednak ważny aspekt obrazu ruchomego - a mianowicie fakt znacznego, wzajemnego podobieństwa kolejnych klatek.Na następujących po sobie kolejnych klatkach wiele fragmentów może pozostać w ogóle niezmienionych i przy zastosowaniu JPEG byłyby one niepotrzebnie jeszcze raz odtwarzane.Niezbędne jest wiec zastosowanie kompresji, dzięki której te nadmiarowe informacje zostałyby wyeliminowane.Dzięki temu możliwe jest zwiększenie współczynnika kompresji 3 do 4-krotnie i osiągniecie wartości 150:1 do 200:1.Umożliwia to bezproblemowa realizacje aplikacji multimedialnych w sieciach lokalnych już przy prędkości określanej jako Digital Service 1 (1.5Mb/s).Metoda MPEG rozróżnia 3 rodzaje obrazów:I - intraobrazy (intrapictures).P - obrazy predykcyjne (predicted pictures).B - obrazy dwukierunkowe (bidirectional).Rysunek poniżej pokazuje powiązania pomiędzy obrazami poszczególnych typów.Jestto kolejność przykładowa[2].W rzeczywistości na rozmaita częstotliwośćwystępowania poszczególnych typów, możliwe są inne układy.Kodowanie Huffman'aPo kompresji przez szacowanie ruchu i kodowaniu ''transform coding'' ostatecznie dane poddawane są kodowaniu metoda Huffman'a.Jest to bezstratna metoda kodowania statystycznego.Wykorzystuje fakt, ze pewne wartości danych występują częściej niż inne.Jeżeli zatem zakodujemy częściej występujące wartości za pomocą krótszych kluczy, a rzadziej występujące za pomocą dłuższych to sumarycznie ogólna długość zakodowanych danych będzie krótsza niż przed kodowaniem.Istnieją trzy możliwe warianty kodowania metoda Huffman'a[2]:Statyczny - Tabela częstotliwości znaków ustalana jest z góry, niezależnie od tego jakie dane są kodowane.Dynamiczny- W celu wypełnienia tabeli częstotliwościami, dokładnie dla tych danych które są kodowane, przed rozpoczęciem kodowania dokonywana jest analiza częstotliwości znaków w kodowanych danych.Adaptacyjny- Wstępne założenie o częstotliwości występowania znaków zostają w trakcie kodowania dostosowane do częstotliwości rzeczywiście występujących.Na początku zakodowanej informacji, przekazywana jest tabela kodowa, która pozwala na przyporządkowanie kodem odpowiadających im wartości początkowych.Tabela kodowa (Code Book) może odnosić się zarówno do pojedynczego obrazu jak i do całej ich sekwencji.Kodowanie Huffmana można łączyć z kodowaniem metoda runow w ten sposób, ze za pomocą kodów Huffmana kodowane jest prawdopodobieństwo wystąpienia runow o określonej długości.lMetody syntezy dźwięku [ Pobierz całość w formacie PDF ]