Higgins Jack Czas w piekle

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Zwietnie. Egan wyjął papierosa i zapalił go. Wiem wszystko o działalności firmyBracia Hartley, o przysyłanych z Francji zwłokach nafaszerowanych heroiną.Wiem również, żepracujecie dla Smitha.Zgadza się? Tak Bird gorliwie pokiwał głową. Kto to taki? Nie wiem.Egan uniósł Browninga, cofnął się do schodków, uniósł Albertowi głowę i przyłożył do niejlufę. Na litość boską, to prawda! wrzasnął Bird. Nie wiem, kim on jest. W takim razie, jak prowadzicie interesy? Aączę się nim tylko przez automatyczną sekretarkę.Nie mogę skomunikować się z nimbezpośrednio.Po jakimś czasie, sam dzwoni do mnie. I nigdy go nie widziałeś? Nie.Znam tylko Jago, człowieka, który działa w jego imieniu.Był tu kilkakrotnie.Birdowi zaświtała przez chwilę myśl, żeby powiedzieć Eganowi, iż w każdej chwili spodziewasię jego przybycia.Pomyślał jednak, że jeśli Jago pojawi się w odpowiednim momencie, postawito Egana w trudnej sytuacji.Najlepiej więc będzie, jeżeli przemilczy. Opisz mi Jago. O, to prawdziwy dżentelmen.Były oficer.Mówi jak ktoś, kto skończył szkołę prywatną. I ma bliznę od lewego oka do kącika ust? Właśnie odparł Bird. Zna go pan? Niezupełnie. Egan stał patrząc na niego w dół i Bird spróbował uśmiechnąć sięprzymilnie.Sean podniósł głos, starając się, by zabrzmiało to jak pogróżka. Wiesz co? Wydajemi się, że marnujesz mój czas.To mi się nie podoba.Wcale mi się to nie podoba.Schwycił na wpół przytomnego Alberta za włosy i ponownie uniósł pistolet. Powiedziałempanu wszystko! krzyknął Bird. Nigdy nie spotkałem się ze Smithem, tylko od czasu do czasuGenerated by Foxit PDF Creator � Foxit Softwarehttp://www.foxitsoftware.com For evaluation only.widywałem się z Jago.A z nim też mogę się skontaktować jedynie za pośrednictwem Smitha. Nikogo innego? zapytał Egan. W całej organizacji? Spodziewasz się, że w to uwierzę? To prawda wybełkotał Bird i urwał po chwili. Chwileczkę.Jest coś jeszcze.Zapomniałem. Lepiej sobie przypomnij. W ubiegłym roku Smith polecił nam kiedyś, żeby zostawić walizkę pełną heroinyw skrytce bagażowej na stacji Kings Cross.Albert dostarczył ją, ale ten młody głupek nie mógłsię oprzeć pokusie i został tam w pobliżu.Zobaczył, kto odebrał walizkę.Zobaczył i rozpoznał. Kto to był? Facet o nazwisku Frasconi Danielo Frasconi.W ubiegłym roku, w związku z wielkimprocesem przeciwko handlarzom narkotyków, jego fotografia była we wszystkich gazetach.Nazywano go Mafijnym Aącznikiem.Sugerowano, że Frasconi był, grubą rybą.Ale udało mu sięwykręcić.Zwiadkowie znikali albo zmieniali zeznania.Jak zwykle w podobnych sprawach. I co zrobiliście? spytał Egan. Co zrobiliśmy? odpowiedział pytaniem Bird. A co, u diabła, mogliśmy zrobić?Powiedziałem to temu młodemu durniowi.Ci ludzie nie bawią się w ciuciubabkę.Dla nichzabijanie jest po prostu jedną ze zwykłych form prowadzenia interesów. Wyjął chusteczkęi wytarł sobie twarz. Podejrzewam, że z panem jest tak samo, panie Brown. Już mi to kiedyś mówiono odparł Egan.Odwrócił się idąc po schodach zrobił krok nad leżącym na nich Albertem, a potem wyszedłna padający na dworze deszcz.Kiedy przechodził przez dziedziniec, wsunął Browninga dowewnętrznej kieszeni kurtki, okrążył budynek i wślizgnął się za kierownicę Mini Coopera.Frasconi Danielo Frasconi.Był to jakiś trop, ale dokąd prowadzi? Istniał tylko jeden człowiek,który mógłby udzielić mu na to szybkiej odpowiedzi.Alan Crowther.Spyder nadjechał, gdy Egan był już na głównej drodze i zaczął nabierać prędkości.Jagonatychmiast rozpoznał Mini Coopera i jadąc dalej obserwował, jak we wstecznym lusterkuzmniejszają się jego czerwone, tylne światła.Szybkie spojrzenie upewniło go, że w samochodziebył tylko kierowca i że musiał nim być Egan.Dziwne, ale Jago poczuł pewien podziw. Muszępowiedzieć, synu mruknął cicho że jak już zaczniesz działać, to działasz naprawdę szybko.Zwolnił i skręcił w stronę głównej bramy.Bird wstał i opierając się o poręcz, spojrzał w górę na Alberta. Jak się czujesz, kochany?Albert jęknął i zamrugał powiekami.Bird pokuśtykał na jednej nodze do znajdującego sięw kącie zlewu, odkręcił kran i namoczył szmatkę.Gdy odwrócił się, żeby wyruszyć z powrotem, w drzwiach pojawił się Jago.Stał z rękamiwciśniętymi głęboko w kieszenie swego granatowego płaszcza.Wyglądał groznie.Bird jęknąłGenerated by Foxit PDF Creator � Foxit Softwarehttp://www.foxitsoftware.com For evaluation only.i opadł na krzesło stojące przy niewielkim stoliku koło pieców. Niezłą mieliście tu zabawę odezwał się do niego Jago.Pochylił się i obejrzał Alberta.Biedaczek, szlag trafił jego urodę, a bądzmy szczerzy, twarz i tyłek były jedynymi rzeczami,które miał do zaoferowania. Zapalił papierosa i oparł się o balustradę. A więc był tu mójprzyjaciel Egan? Brown, panie Jago odparł gorliwie Bird. Nazywał się Brown. Egan rzekł Jago. Dwadzieścia cztery lub dwadzieścia pięć lat, szczupły, surowa twarz,czarna skórzana kurtka, dżinsy? To on skinął głową Bird. I co mu powiedziałeś?Birdowi udało się zrobić zdziwioną minę. Co mu powiedziałem, panie Jago? Nie zgrywaj się rzekł Jago cierpliwym tonem. Nie przyszedł tu dla zabicia czasu.Przyszedł, żeby się zapytać o ciała z Paryża, o Erica Talbota, pana Smitha i bardzoprawdopodobne, że i o mnie.Co więc mu powiedziałeś? Ale co mu mogłem powiedzieć, panie Jago?Jago podniósł Alberta, potrzymał go przez chwilę przed sobą, a potem popchnął gwałtownie.Chłopak zleciał tyłem ze schodów i upadł niezgrabnie, uderzając czaszką o posadzkę.Rozległ sięgłuchy trzask.Jago zszedł po schodach i kopnął Alberta w żebra. Nie! wrzasnął Bird. Niech mu już pan nie robi krzywdy.Powiem panu.Powiem panuwszystko.Mówił szybko.Słowa sypały się z niego, gdy powtarzał to, co powiedział Eganowi.Kiedyskończył, zaczął łkać, siedząc przy stoliku.Jago spojrzał w dół, na Alberta, i trącił go butem. Ciekaw jestem, ile razy się tam kręciłi bawił w podglądacza. Tylko raz, panie Jago.Przysięgam. Ale ten raz wystarczył, bo zobaczył Daniela Frasconiego, a to naprawdę bardzo ważnaosobistość.A teraz nasz przyjaciel Egan wie już o nim i panu Smithowi się to nie spodoba.Bardzo mu się nie spodoba. Pochylił się, przyjrzał się uważnie Albertowi i wyprostował. Aledla niego nie ma to już żadnego znaczenia.Nie żyje. Albert! zawył Bird, Wstał, stracił równowagę i upadł: leżał przez chwilę nieruchomo,a potem zaczął czołgać się w stronę szofera.Jago podszedł do pieców i nacisnął guzik automatycznego zapłonu.Płomień pojawił się natychmiast.Odczekał chwilę, aż palniki gazowe zaczęły działać pełnąmocą i otworzył szklane drzwi.Płomienie natychmiast wydostały się na zewnątrz i farba naścianie nad nimi od straszliwego gorąca zaczęła pokrywać się pęcherzami [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki