Powers Tim Wrota Anubisa 2

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W u�amek sekundy póxniejuSwiadomi�a sobie dwie rzeczy: �e nad odleg�ym Londynem pojawi-�a si� pierwsza, czerwona smuga wschodz�cego s�o�ca, i �e w odle-g�oSci kilku metrów od brzegu macha w wodzie r�kami jakiS cz�o-wiek, który musia� wypaS� przez burt� widmowej �odzi, gdy zacz�aznika�.Jacky zerwa�a si� na równe nogi, gdy� rozpozna�a tego cz�owie-ka, który p�yn�� teraz, lekko oszo�omiony, w stron� brzegu. Panie Ashbless! krzykn�a. Tutaj!W chwili gdy �ódx w kszta�cie w�a przep�yn�a mi�dzy znajdu-j�cymi si� po obu stronach ostatniego �uku dwoma palami, z których391ka�dy podtrzymywa� g�ow� brodatego faraona, Ashbless poczu�, jakwybuch� w nim straszliwy �ar, g�usz�c resztki um�czonej Swiadomo-Sci.Dopóki nie skoczy� w nurty lodowatej Tamizy, by� przekonany,�e to jego Smier�.Gdy wyp�yn�� na powierzchni� i wstrz�sn�� bujn� czupryn�, któraopada�a mu na czo�o, pomySla�, �e znowu ma w�osy i dwoje oczu.Przesun�� najpierw jedn�, potem drug� d�o� przed twarz�, i uSmiech-n�� si� szeroko, widz�c, �e ma wszystkie palce i �e skóra jest niena-ruszona.Odrodzenie, na które liczy� doktor Romanelli, przypad�o w udzialejemu; kiedy s�o�ce zosta�o wskrzeszone i znów o�y�o o Swicie, Ash-blessowi pozwolono Bóg jeden wie, dlaczego uczestniczy� w tymrytuale.Ledwie zacz�� p�yn�� do brzegu, gdy us�ysza� wo�anie.Znieru-chomia�, wpatruj�c si� zmru�onymi oczami w ciemny brzeg.Potemrozpozna� osob� siedz�c� na murze, pomacha� do niej i znów zacz��p�yn��.Woda falowa�a i wirowa�a z pluskiem wokó� �uków Adelphi, i gdyAshbless stan�� na p�ycixnie, a potem ruszy� ku b�otnistemu brze-gowi, zrozumia�, dlaczego tak si� dzia�o: podziemny strumie� prze-sta� wp�ywa� do Tamizy, jakby gdzieS zamkni�to wielk� Sluz�, i te-raz, gdy ów strumie� os�ab�, rzeka przy wylocie tunelu p�yn�a rów-nie g�adko i szybko jak wzd�u� brzegu.Kilka wodnych ptakówzni�y�o lot, spogl�daj�c ciekawie na pieni�ce si� b�oto niesionenurtem.Spojrza� na szczup�� posta� na murze. Witaj, Jacky zawo�a�. Coleridge te� si� chyba wydosta�, co? Tak, sir odpar�a Jacky. I powiedzia�bym doda�, gramol�c si� na brzeg �e nie b�dziepami�ta� niczego z ostatniej nocy. No có� odpar�a Jacky zdumiona, gdy ociekaj�cy wod�, bro-daty olbrzym wspi�� si� na stromy brzeg i usadowi� obok niej namurku prawd� mówi�c, mo�e nie pami�ta�. Przyjrza�a mu si�uwa�nie. MySla�am, �e pan nie �yje, kiedy sun�� pan w g��b lochu.Pana& oczy i& Tak przyzna� cicho Ashbless. Umiera�em, ale ostatniej nocydzia�a�a magia, i to nie taka ca�kiem z�a. Teraz z kolei on zacz�� jejsi� przygl�da�. Zd��y�eS si� ogoli�? Och! Jacky potar�a ods�oni�te miejsce nad górn� warg�. Te&w�sy& przypali�y si� troch�.392 Dobry Bo�e.Ciesz� si�, �e zdo�a�eS si� jakoS wydosta�. Ash-bless odchyli� si�, zamykaj�c oczy i oddychaj�c g��boko. B�d� tusiedzia� stwierdzi� dopóki s�o�ce nie wzejdzie dostatecznie wy-soko, �ebym móg� si� osuszy�.Jacky unios�a brew. Umrze pan z zimna co wydaje si� odrobin� bezsensowne, potym, jak prze�y� pan& skondensowane okropnoSci Dantego.USmiechn�� si�, nie otwieraj�c oczu, i potrz�sn�� g�ow�. Ashbless ma przed Smierci� mnóstwo rzeczy do zrobienia. Ach tak? Jakich na przyk�ad?Wzruszy� ramionami. No& o�eni� si�, przede wszystkim.Pi�tego przysz�ego mie-si�ca, mówi�c SciSle.Jacky podnios�a raptownie g�ow�. To mi�e.A z kim? Z Elizabeth Jacqueline Tichy.�adna dziewczyna.Nigdy jej niespotka�em, ale widzia�em jej portret.Jacky unios�a zdumiona brwi. Z kim?Ashbless powtórzy� nazwisko.Na jej twarzy pojawi� si� ni to uSmiech, ni grymas zdumienia. Nigdy pan jej nie spotka�? Wi�c jakim cudem jest pan tak dia-belnie pewny, �e pana zechce? Wiem o tym, Jacky, mój przyjacielu.Mo�na by powiedzie�, �edziewczyna nie ma wyboru. A wi�c to ju� fakt stwierdzi�a gniewnie Jacky. Przypusz-czam, �e to pa�skie szerokie bary i jasne w�osy& sprawi�, �e nieb�dzie mog�a si� panu oprze�, co? Albo coS innego, tylko niech mipan nie podpowiada to pa�ska poezja, prawda? Pewnie, przeczytajej pan kilka wersów ze swoich niezrozumia�ych Dwunastu godzin,a ona dojdzie do wniosku, �e skoro ich nie rozumie, to musi by� to&sztuka, mam racj�? Pos�uchaj, ty zarozumia�y sukinsynu&Ashbless otworzy� zdumiony oczy i wyprostowa� si�. Do diab�a, Jacky, co si� z tob� dzieje? Jezu, nie powiedzia�emprzecie�, �e zamierzam j� zgwa�ci�.Ja tylko& O, nie! Nie, pan tylko zamierza da� jej szans�, jedyn�, jakatrafia si� w �yciu szans� czego? Obcowania z prawdziw� poezj�.Ale z niej szcz�Sciara! O czym ty bredzisz, przyjacielu? Powiedzia�em tylko&Jacky skoczy�a na równe nogi i podpar�a si� pod boki.393 Poznaj Elizabeth Tichy!Ashbless gapi� si� na ni�. Co chcesz powiedzie�? �e j� znasz? O mój Bo�e, s�usznie, tyj� znasz, prawda? Pos�uchaj, nie chodzi�o mi o to& Niech ci� diabli! Jacky rozpuSci�a palcami w�osy. To ja je-stem Elizabeth Jacqueline Tichy!Ashbless rozeSmia� si� niepewnie, po czym przyjrza� si� jej uwa�nie. Rwi�ty Bo�e.Naprawd�& to naprawd� ty? To jedna z tych rzeczy, których jestem pewna, Ashbless.Zamacha� bezradnie r�kami. Do diab�a, przykro mi, Jack& panno Tichy.MySla�em po pro-stu, �e jest pani& starym, dobrym Jacky, moim kumplem z dawnychdni w domu kapitana Kopenhagi.Nigdy mi si� nie Sni�o, �e przezca�y ten czas by�a pani& Nigdy nie by� pan w domu kapitana Jacka powiedzia�a.Pochwili niemal b�agalnym tonem doda�a: To znaczy, by� pan? Poniek�d.Widzi pani, ja& przerwa�, zastanawiaj�c si� nadczymS. A co by pani powiedzia�a, gdybySmy przedyskutowali toprzy Sniadaniu?Jacky znowu si� skrzywi�a, ale po chwili skin�a g�ow�. W porz�dku, ale tylko dlatego, �e biedny Doyle tak bardzo panaceni�.I niech si� panu nie wydaje, �e zgadzam si� na cokolwiek, ro-zumie pan? uSmiechn�a si� szeroko. Chodxmy, znam pewnemiejsce na St.Martin Lane, gdzie mo�na nawet posiedzie� przy ogniu.Zeskoczy�a z murku, Ashbless zaS wsta�, i oboje oddalili si� w stro-n� Strandu, zanurzeni w czystym Swietle poranka, wci�� si� spieraj�c.394 Nie jest za póxno na poszukiwanieNowego Swiata! Odbijcie od brzeguI w bruzdy dxwi�czne uderzcie! Bo celemMoim �eglowa� poza s�o�ca zachódPod gwiazd ulew� pot�d, a� nie umr�*.Alfred TennysonSp�dziwszy na progu domu niemal kwadrans, spogl�daj�c na sza-ry, pagórkowaty bezmiar mokrade� Woolwich, które ci�gn�y si� podburzowym niebem przez kilkanaScie kilometrów, William Ashblessby� prawie gotów zdj�� p�aszcz i wejS� z powrotem do Srodka.Ogie�w kominku buzowa�, a on nie rozprawi� si� do ko�ca z butelk� Glen-livet ostatniej nocy.Potem zmarszczy� czo�o, nasadzi� czapk� na ja-sne jak pobiela�e koSci w�osy, dotkn�� r�kojeSci swej szpady, któr�przypasa� na t� okazj�, i zamkn�� za sob� drzwi.PomySla�: Nie, je-stem to winien Jacky, która przed siedmioma laty spotka�a swe prze-znaczenie& tak godnie.W ci�gu kilku ostatnich, samotnych lat Ashbless zacz�� z nieza-dowoleniem stwierdza�, �e obraz jej twarzy zatar� mu si� w pami�ci;te przekl�te portrety oddawa�y wiernie rzeczywistoS�, dopóki nie po-kry�y si� patyn� czasu i dopóki Jacky jeszcze �y�a, uzupe�niaj�c jejobraz.Ostatnio jednak zdawa�o mu si�, �e nie odwierciedla�y nawetjej prawdziwego uSmiechu.Dopiero dzisiaj, uSwiadomi� to sobie,pami�ta� j� tak dobrze, jakby nieledwie tego ranka wsiad�a do powo-zu i pojecha�a do Londynu; jej tkliwie sarkastyczny uSmiech, ci�ty* Przek�ad J.Pietrkiewicz [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki