[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kiedydoznajemy przeniesionego gniewu, wybuchamy wściekłością, kiedy doznajemy przeniesionego lęku, mamy napady paniki inapady paranoi, kiedy doznajemy przeniesionego lub wzbudzonego bólu, pogrążamy się w beznadziejności, w czarnejrozpaczy, możemy nawet myśleć o samobójstwie.Przeniesiony wstyd mówi nam, że jesteśmy mniej warci od innych.Ludzie uzależnieni od środków chemicznych umierają z powodu ich nadużywania, jeśli nie nastąpi interwencja z zewnątrz.Ludzie współuzależnieni umierają, popełniając samobójstwo, ginąc w "wypadkach", wyniszczając śmiertelnie swoje ciało albodoznając straszliwego poczucia, że nie żyją swoim własnym życiem, co jest formą śmierci za życia.Pogrążeni w głębokiejdepresji współuzależnieni zaniedbują objawy choroby fizycznej lub są tak nieostrożni, że łatwo ulegają śmiertelnym wypadkom.Tabela 3 pokazuje uczucia zdrowe oraz uczucia przeniesione lub wzbudzone.Uważam, że wstyd może być zarówno darem Boga, jak i spuścizną nadużycia.Kiedy jest darem Boga, doznawanie naszegowłasnego, naturalnego wstydu uświadamia nam, że jesteśmy omylni.Lecz wstyd będący spuścizną nadużycia toniszczycielskie, okaleczające doznanie przeniesionego lub wzbudzonego wstydu, ponieważ to właśnie ten wstyd niszczy w naspoczucie wrodzonej wartości, każąc nam czuć się gorszymi od innych.TABELA 3.Uczucia zdrowe i przeniesione32 Doznawanie uczuć Uczucie Doznawanie uczućwłasnych wzbudzonych lub/zdrowych przeniesionychPoczucie siły i Gniew WściekłośćenergiiPoczucie Strach Poczucie paniki lubbezpieczeństwa ataki paranoii mądrościZwiadomość Poczuciewzrastania i Ból beznadziejności izdrowienia rozpaczyPokora i Wstyd Poczucie niższości iświadomość własnej bezwartościowościomylnościDoznawanie przeniesionego wstyduNie polega to jedynie na poczuciu swojej niedoskonałości i odpowiedzialności (co ma miejsce również przy naturalnymwstydzie).Jest to o wiele głębsze poczucie swojej obniżonej wartości.Możemy się czuć głęboko upokorzeni, bezwartościowi,przerażeni samymi sobą.Kiedy odczuwamy przeniesiony lub wzbudzony wstyd, nie chcemy nikogo widzieć i nie chcemy, abyktoś nas oglądał.Nie potrafimy spojrzeć ludziom prosto w oczy lub rozmawiać z nimi bez paraliżującego poczucia wstydu.Czasami czujemy się całkowicie "przegrani" lub "pomyleni".Doznawanie przeniesionego wstydu nazywam "atakiem wstydu".Podczas ataku wstydu może ci się wydawać, że twoje ciałozaczyna się kurczyć.Możesz czerwienić się, pocić, odczuwać gwałtowną chęć rozpłynięcia się w powietrzu, schowania podkrzesło lub rzucenia się do ucieczki.Wydaje ci się, że wszyscy patrzą się na ciebie.Często pojawiają się zawroty głowy imdłości.Możesz zacząć mówić cienkim, dziecięcym głosem.Niestety, twoja świadomość będzie wciąż i wciąż odtwarzała wwyobrazni tę scenę, a towarzysząca jej męka będzie jeszcze bardziej dotkliwa.Ogólnie rzecz ujmując - atak wstydu polega naporażającym poczuciu własnej niższości.Jak uczucia są wzbudzane w dzieckuUczucia wzbudzone są skutkiem doznania nadużycia.Zasada brzmi: Kiedy główny opiekun poniża dziecko, jednocześnieODRZUCAJC lub TRAKTUJC NIEODPOWIEDZIALNIE swoją uczuciową rzeczywistość, jego uczucia mogą zostaćwzbudzone w dziecku, które jest przytłoczone ciężarem uczuciowej rzeczywistości opiekuna.Jedynym, co mogłoby uchronićdziecko przed owym przeniesieniem uczuć, byłoby posiadanie przez nie odpowiedniego systemu granic wewnętrznych.Niestety, system ten nie jest w dzieciach w pełni rozwinięty i dlatego nie mogą one obronić się przed agresją uczuć dorosłegonapastnika.W rodzinach, w których dochodzi do nadużyć, opiekunowie często traktują swoje uczucia w sposób nieodpowiedzialny lub wogóle je odrzucają.Uczucia te raz po raz przenoszą się na dziecko, stając się rdzeniem jego uczuć.Pierwszym uczuciem przenoszonym na dziecko jest wstyd.Jestem o tym przekonana, ponieważ nadużywanie bezbronnegodziecka jest rzeczą "bezwstydną".Osoba pozbawiona wstydu to taka osoba, która odrzuca swój własny wstyd, przenosząc gobezpośrednio na dziecko.Własny, naturalny wstyd dziecka wzbudza w nim poczucie omylności, ale gdy na wstyd dzieckanałoży się wstyd jego opiekuna, doznaje ono przygniatającego, nie dającego się opanować poczucia swojej bezwartościowości,niedopasowania i "niegodziwości".W każdej rodzinie, nawet funkcjonalnej, rodzice od czasu do czasu robią rzeczy, które nie leżą w interesie dziecka.%7ładenrodzic nie jest doskonały i każdy rodzic lub opiekun może zachowywać się czasami w sposób mniej-niż-opiekuńczy.Wfunkcjonalnej rodzinie rodzice czują się jednak odpowiedzialni za to, że zdarzyło się im zawieść lub skrzywdzić swoje dziecko [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • centka.pev.pl
  •