[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sekvis tumulto, absurde kriataj lastaj komisioj, sonis tintado de sonoriloj, oni freneze salutsvingis per poÿtukoj.Fanny, starante apud la pavezo, trovis siajn du amikojn en la amaso tra antaûokula nebulo.Ella salutsvingis.Heyl staris senmove rigardanta.La ÿipo svingis sin kaj forrampis de la kajo.La adiaûoj plibrui¸is al hurla-do.Fanny sin apogis sur la pavezo kaj ankaû salutis.Singulto ekveis el ÿia gor¸o.Tiam ÿi trovis sin svinganta per la flavpapera telegramo.Ÿi çifis ¸in kaj anstataûe prenis sian poÿtukon.Heyl staris senmova, sengeste, kun la çapelo en la mano.267FANNYeLIBROÇAPITRO XV.La unuan semajnon de junio ÿi estis denove en Novjorko.Ella Monahan atendis ÿin sur la kajo, gaja, gratulabunda, radianta pro ¸ojo.Fanny sentis sin feliçe-ga, kiam ÿi malkovris profunde sub si tiun karan, ru¸i¸-antan viza¸on en la amaso.La monato, kiu pasis, post kiam ÿi vidis Ellan en tiu sama cirkonstanco, ÿajnis forg-liti en la neniecon.La doganfrmalaîoj baldaû estis plenumataj.Ella rezervigis çambron por ÿi en sia hotelo.Kiam ili kune veturis al la supra urbo, feliçaj, Ella malÿlosis sian valizeton kaj metis areton da leteroj kaj telegramoj antaû Fannyn.”Mi kredas, ke Fenger estas tre gaja, almenaû se telegramoj havas multe da graveco.Mi ne supozas, ke ili estas çiuj de li, sed li diris, ke.”Sed Fanny rigardis al ÿi kun gajradia mieno.”Li estas tie çi, Fenger estas çi tie.””Çu en Novjorko?” demandis Fanny, neinteresite.”Jes.”Ÿi ÿirmalfermis la leteron de Teodoro.Li venos al Novjorko en aûgusto.La rusa rondiro estis brila sukceso.Nun oni aran¸is serion da koncertoj en Usono.Li 268FANNYeLIBROludos sian propran koncerton.En Rusujo, Munkeno kaj eç en Berlino tio estis neebla, çar la temo estis karakterize juda, same juda kiel Kol Nidrej kaj same melankolia.Tion oni ne ÿatis en Eûropo.La antaûju¸o estis tie tro forta.Sed en Usono! Li estis pli feliça ol iam en multaj jaroj.Olga ne ÿatis akompani lin al Ameriko, sed ÿi ver-ÿajne ÿan¸os siajn intencojn.La etulino fartis bone kaj lernis paroli.Ili instruis ÿin, elparoli la vortojn ”onklino Fanjo.””Ho!” kriis Fanny kaj ÿiaj okuloj brilis.Ÿi laûtlegis partojn de la letero antaû Ella, kiu montri¸is la plej atenta aûskultantino, kiun ÿi povus deziri.Ÿi ekkriis pro gojo en la ¸ustaj momentoj kaj ÿi estis same ravita kiel Fanny.Ili ambaû forgesis pri Fenger, sia çefo.Sed apenaû ili estis duonhoron en la hotelo kaj Ella ne finis siajn dankespri-mojn pro la valizeto, kiun Fanny donace kunportis por ÿi el Parizo, jam la telefono sonoris.Fenger ne elspezis multajn vortojn por enkonduko.”Mi akceptos vin je la kvara.Ni veturos tiam en la parko kaj laûlonge de la rivero, post tio ni trinkos ie teon.””Tio estas belega! Tio volas diri: se Ella povos kuniri.Mi informi¸os, momenton!””Çu Ella?””Jes, ÿi ¸uste estas çi tie, atendu çe la aparato, çu?”269FANNYeLIBROŸi turnis sin for de la telefono al Ella.”Jen, estas sinjoro Fenger, li invitas nin ambaû al pro-menveturo hodiaû posttagmeze, çu vi povos kuniri?””Jes, mi povas!” respondis Ella, tro forte akcentante la vorton, kvazaû ÿi farus ¸in nevole.Fanny iris reen al la telefono.”Jes, tre volonte, ni am-baû estas liberaj, ni estos pretaj je la kvara.”Fanny ne bone komprenis, kion Fenger grumblis, sed ÿi estis certa, ke tio ne povas esti tio, kion ÿi supozis aûdi.Ella okupis sin per elpakado de kofro kaj ÿi malbonigis al Fanny la ¸ojon, dirante: ”Vi tute ne demandis pri via amiko Heyl.Çielo! Se mi havus tian amikon.””Ho, jes,” diris Fanny, malatente, ”vi ambaû sendube fari¸is varmaj amikoj.Li estas çarmulo.””Vi kontraûdiris vin mem nun,” respondis Ella per voço multsignifa, ”tiu knabo.— vi ja nomas lin tiel— nu, ne çiam la viro kun la plej fortika pugno plej bone batalas — li superas min kiel.”Ÿi sidis sur la planko apud la malfermita kofro kaj gestis per harbroso.” kiel aglo superas.ÿanceliran-tan anason.Ne, mi eraras, mi ne opinias, ke aglo el vidpunkto morala estas tiel supera.Nu, vi bone komprenas min [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Sekvis tumulto, absurde kriataj lastaj komisioj, sonis tintado de sonoriloj, oni freneze salutsvingis per poÿtukoj.Fanny, starante apud la pavezo, trovis siajn du amikojn en la amaso tra antaûokula nebulo.Ella salutsvingis.Heyl staris senmove rigardanta.La ÿipo svingis sin kaj forrampis de la kajo.La adiaûoj plibrui¸is al hurla-do.Fanny sin apogis sur la pavezo kaj ankaû salutis.Singulto ekveis el ÿia gor¸o.Tiam ÿi trovis sin svinganta per la flavpapera telegramo.Ÿi çifis ¸in kaj anstataûe prenis sian poÿtukon.Heyl staris senmova, sengeste, kun la çapelo en la mano.267FANNYeLIBROÇAPITRO XV.La unuan semajnon de junio ÿi estis denove en Novjorko.Ella Monahan atendis ÿin sur la kajo, gaja, gratulabunda, radianta pro ¸ojo.Fanny sentis sin feliçe-ga, kiam ÿi malkovris profunde sub si tiun karan, ru¸i¸-antan viza¸on en la amaso.La monato, kiu pasis, post kiam ÿi vidis Ellan en tiu sama cirkonstanco, ÿajnis forg-liti en la neniecon.La doganfrmalaîoj baldaû estis plenumataj.Ella rezervigis çambron por ÿi en sia hotelo.Kiam ili kune veturis al la supra urbo, feliçaj, Ella malÿlosis sian valizeton kaj metis areton da leteroj kaj telegramoj antaû Fannyn.”Mi kredas, ke Fenger estas tre gaja, almenaû se telegramoj havas multe da graveco.Mi ne supozas, ke ili estas çiuj de li, sed li diris, ke.”Sed Fanny rigardis al ÿi kun gajradia mieno.”Li estas tie çi, Fenger estas çi tie.””Çu en Novjorko?” demandis Fanny, neinteresite.”Jes.”Ÿi ÿirmalfermis la leteron de Teodoro.Li venos al Novjorko en aûgusto.La rusa rondiro estis brila sukceso.Nun oni aran¸is serion da koncertoj en Usono.Li 268FANNYeLIBROludos sian propran koncerton.En Rusujo, Munkeno kaj eç en Berlino tio estis neebla, çar la temo estis karakterize juda, same juda kiel Kol Nidrej kaj same melankolia.Tion oni ne ÿatis en Eûropo.La antaûju¸o estis tie tro forta.Sed en Usono! Li estis pli feliça ol iam en multaj jaroj.Olga ne ÿatis akompani lin al Ameriko, sed ÿi ver-ÿajne ÿan¸os siajn intencojn.La etulino fartis bone kaj lernis paroli.Ili instruis ÿin, elparoli la vortojn ”onklino Fanjo.””Ho!” kriis Fanny kaj ÿiaj okuloj brilis.Ÿi laûtlegis partojn de la letero antaû Ella, kiu montri¸is la plej atenta aûskultantino, kiun ÿi povus deziri.Ÿi ekkriis pro gojo en la ¸ustaj momentoj kaj ÿi estis same ravita kiel Fanny.Ili ambaû forgesis pri Fenger, sia çefo.Sed apenaû ili estis duonhoron en la hotelo kaj Ella ne finis siajn dankespri-mojn pro la valizeto, kiun Fanny donace kunportis por ÿi el Parizo, jam la telefono sonoris.Fenger ne elspezis multajn vortojn por enkonduko.”Mi akceptos vin je la kvara.Ni veturos tiam en la parko kaj laûlonge de la rivero, post tio ni trinkos ie teon.””Tio estas belega! Tio volas diri: se Ella povos kuniri.Mi informi¸os, momenton!””Çu Ella?””Jes, ÿi ¸uste estas çi tie, atendu çe la aparato, çu?”269FANNYeLIBROŸi turnis sin for de la telefono al Ella.”Jen, estas sinjoro Fenger, li invitas nin ambaû al pro-menveturo hodiaû posttagmeze, çu vi povos kuniri?””Jes, mi povas!” respondis Ella, tro forte akcentante la vorton, kvazaû ÿi farus ¸in nevole.Fanny iris reen al la telefono.”Jes, tre volonte, ni am-baû estas liberaj, ni estos pretaj je la kvara.”Fanny ne bone komprenis, kion Fenger grumblis, sed ÿi estis certa, ke tio ne povas esti tio, kion ÿi supozis aûdi.Ella okupis sin per elpakado de kofro kaj ÿi malbonigis al Fanny la ¸ojon, dirante: ”Vi tute ne demandis pri via amiko Heyl.Çielo! Se mi havus tian amikon.””Ho, jes,” diris Fanny, malatente, ”vi ambaû sendube fari¸is varmaj amikoj.Li estas çarmulo.””Vi kontraûdiris vin mem nun,” respondis Ella per voço multsignifa, ”tiu knabo.— vi ja nomas lin tiel— nu, ne çiam la viro kun la plej fortika pugno plej bone batalas — li superas min kiel.”Ÿi sidis sur la planko apud la malfermita kofro kaj gestis per harbroso.” kiel aglo superas.ÿanceliran-tan anason.Ne, mi eraras, mi ne opinias, ke aglo el vidpunkto morala estas tiel supera.Nu, vi bone komprenas min [ Pobierz całość w formacie PDF ]