[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.En la tuta mondo cia frato estas la sola persono, kiun oni povas maldistingi je ci laû tiel plena maniero.Jen estas la punkto, kiun mi devos klarigi.Sed mi kredas, ke ne estos malfacile lumigi al tiu afero ¸is nun tiel malluma, tial ke ni havas sub nia mano la homon, kiu cin kondamnigis, tiel nevole.509ÇU LI?eLIBROAkompanite de Fernando, Eduardo faris viziton al la Prokuroro de Respubliko.En lia çeesto Herbeno anoncis, ke li sin metas en la disponon de la ju¸istaro, kaj per kelkaj rapidaj vortoj konigis al tiu magistrato la novajn elementojn de senkulpigo, kiujn al li liveris la fari¸oj.Tial ke la junulo sin prezentis ne devigite, tia agmaniero estis forta prisupozo pri lia senkulpeco; çar estante kulpa Fernando ne estus kura¸inta riski tian dan¸eron.Do sen malfacileco la ju¸isto konsentis lasi la kulpigaton en provizora libereco.Se li revenis, li certe ne tion faris por forkuri denove.Nun, tial ke li havas nediskuteblajn pruvojn pri lia senkulpeco, li ne ilin plimalvalorigos per ago, kiu havus, kiel solan konsekvencon, lin igi suspekta en la spirito de magistratoj.Aran¸inte tiun unuan detalon, Klozelo iris al sia hejmo, en ¸i prenis la aktaron pri la Herbena afero, kaj poste sin direktis al la hotelo, en kiu lo¸is Fradeko.Li trovis Petron en stato de senkura¸eco komparebla kun tiu, en kiu estis Fernando.Sed la juna advokato, okupite nur de la ideo, kies plenumadon li daûrigis, diris subite al la patro de Maûrico: 510ÇU LI?eLIBRO—Aûskultu min atente, mia kara Petro.Necesege estas, ke vi helpu min por pruvi la senkulpecon de Fernando.Sed vi sola estas kapabla tion fari.—Certe mi tutkore estas preta.Sed kiamaniere mi povas vin utili?—Çu en la pasinta tempo vi ne rakontis ke, dum via unua voja¸o al Parizo, vin en vagono atakis frenezulo, kaj ke vi ÿuldis vian savon nur al via spiritçeesto kaj al via rapidmoveco?—Efektive.—Çu vi povus rediri tiun rakonton, al kiu bedaûrinde mi ne donis la tutan gravecon, kiun ¸i meritas?—Nenio estas pli facila.La unuan fojon, kiam mi venis Parizon, en momento kiam la vagonaro alproksimi-¸is al tiu urbo, frenezulo rapidis al mi kun revolvero en mano.Mi havis nur tempon sufiçan por malfermi la vagonpordon kaj forkuri per la ÿtupo.—Çu vi estis vundita?—Ne; feliçe por mi: çar la plej eta pikvundeto estus neebliginta la dan¸eran gimnastikon, al kiu mi ÿuldis mian savon.—Sed çu tiu maniulo uzis sian armilon?—Mi toleris unuan pafon; kaj mi kredas, ke mi aûdis duan.Tamen pro la bruego, kiun faris la vagonaro rapi-dege ruli¸anta, mi tion ne kura¸us certigi.511ÇU LI?eLIBROAûdinte tiun lastan frazon, la advokato tremetis.¯uste en la revolvero trovita apud Sedilo mankis du kartoçoj.—Nun, rediris Eduardo, çu vi memoras akurate la daton de l’tago, en kiu okazis tiu aventuro?—Ne, respondis Petro, iom pripensante, tute ne.Kiam mi eliris el Dinan, kaj lasis la viron, kiun mi kredis esti mia patro, forpelite de li, mi decidis, ke mi realigos deziron, kiu min karesis jam depost longa tempo: ¸i estis, voja¸i, trairi tra Eûropo kaj poste min fiksi en Parizo.Mi do uzis la vojon de lernantoj, irante el urbo al urbo, studante la monumentojn, precipe la katedralojn, kiujn mi çiam pasie ÿatis, Rouen’on, Amiens’on, Beauvais’on, Chartres’on.Nur kiam mi estis vizitinta çiujn kurioza-îojn, kiujn enhavas Nordo de Francujo, mi decidis, ke mi veturos al Italujo.Vi komprenas, ke, kun vivmaniero tia, kia estis la mia, havante neniun materian okupadon, estante atendita de neniu homo, mi ne povis multe atenti al la çiutaga dato.—En kiu loko okazis tiu akcidento?—Estas neeble, ke mi respondu, tial ke por la unua fojo mi venis Parizon.—Estas ¸uste.Per kiu stacidomo vi eniris en tiun urbon?—Bedaûrinde pri tiu punkto, same kiel pri la aliaj, mi ne povas kontentigi vian scivolon.Mi veturis sur la Ok-512ÇU LI?eLIBROcidenta fervojo: sed tiu kompanio havas en Parizo tri stacidomojn; kaj mi ne scias en kiu haltis mia vagonaro.Çar tuj kiam mi estis alveninta, mi uzis fiakron, kiu min kondukis al la Lyon’a stacidomo.Mi havis tempon nur sufiçan: çar mi ne volis preterlasi la rapidan vagonaron al Nice.—Vi do opiniis, ke Parizo ne meritas vian viziton? Çu tio estas ebla.—Senkulpigu min.Tial ke kontraûe mi intencis ¸in lo¸i pli poste, mi pensis, ke estas neutile perdi mian tempon por vizitadi urbon, kiun dum mia tuta vivado mi povos ekzameni plendetale.—Unu lastan vorton! Çu la dramo, en kiu vi preskaû mortis, okazis sur pontego?—Nokti¸is, kaj nigri¸is kiel en bakejo.Mi konfesas, ke min tiel okupis mia propra defendo, ke mi ne havis ideon ekzameni la pejza¸on.Tamen … atendu! Kiam, ferminte la vagonpordon, mi rigardis, çu mia persekutanto trovi¸as ankoraû sur la ÿtupo, la luno ekalti¸is: kaj mi tre precize memoras, ke la vagonaro kontraûe ruli¸is en profunda vojtrançitaîo.Eduardo havis geston de malkontento.—Tamen, li diris, mi ne povas erari: vin solan la atestantoj povis tiel obstine konfuzi kun Herbeno.Veku viajn memorojn: sed atendante volu ekzameni tiun tutan aferon.513ÇU LI?eLIBROKlozelo prezentis al Petro la densan aktaron, helpante Fradekon en liaj serçadoj, montrante per fingro la detalojn, sur kiujn li volis pli speciale haltigi lian atenton.La junulo tralegis, çiam tralegis, dum Eduardo rediris:—La homo, kiun oni konfuzis kun Herbeno povas esti nur vi.Mi estas konvinkita pri tio, kion mi certigas [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.En la tuta mondo cia frato estas la sola persono, kiun oni povas maldistingi je ci laû tiel plena maniero.Jen estas la punkto, kiun mi devos klarigi.Sed mi kredas, ke ne estos malfacile lumigi al tiu afero ¸is nun tiel malluma, tial ke ni havas sub nia mano la homon, kiu cin kondamnigis, tiel nevole.509ÇU LI?eLIBROAkompanite de Fernando, Eduardo faris viziton al la Prokuroro de Respubliko.En lia çeesto Herbeno anoncis, ke li sin metas en la disponon de la ju¸istaro, kaj per kelkaj rapidaj vortoj konigis al tiu magistrato la novajn elementojn de senkulpigo, kiujn al li liveris la fari¸oj.Tial ke la junulo sin prezentis ne devigite, tia agmaniero estis forta prisupozo pri lia senkulpeco; çar estante kulpa Fernando ne estus kura¸inta riski tian dan¸eron.Do sen malfacileco la ju¸isto konsentis lasi la kulpigaton en provizora libereco.Se li revenis, li certe ne tion faris por forkuri denove.Nun, tial ke li havas nediskuteblajn pruvojn pri lia senkulpeco, li ne ilin plimalvalorigos per ago, kiu havus, kiel solan konsekvencon, lin igi suspekta en la spirito de magistratoj.Aran¸inte tiun unuan detalon, Klozelo iris al sia hejmo, en ¸i prenis la aktaron pri la Herbena afero, kaj poste sin direktis al la hotelo, en kiu lo¸is Fradeko.Li trovis Petron en stato de senkura¸eco komparebla kun tiu, en kiu estis Fernando.Sed la juna advokato, okupite nur de la ideo, kies plenumadon li daûrigis, diris subite al la patro de Maûrico: 510ÇU LI?eLIBRO—Aûskultu min atente, mia kara Petro.Necesege estas, ke vi helpu min por pruvi la senkulpecon de Fernando.Sed vi sola estas kapabla tion fari.—Certe mi tutkore estas preta.Sed kiamaniere mi povas vin utili?—Çu en la pasinta tempo vi ne rakontis ke, dum via unua voja¸o al Parizo, vin en vagono atakis frenezulo, kaj ke vi ÿuldis vian savon nur al via spiritçeesto kaj al via rapidmoveco?—Efektive.—Çu vi povus rediri tiun rakonton, al kiu bedaûrinde mi ne donis la tutan gravecon, kiun ¸i meritas?—Nenio estas pli facila.La unuan fojon, kiam mi venis Parizon, en momento kiam la vagonaro alproksimi-¸is al tiu urbo, frenezulo rapidis al mi kun revolvero en mano.Mi havis nur tempon sufiçan por malfermi la vagonpordon kaj forkuri per la ÿtupo.—Çu vi estis vundita?—Ne; feliçe por mi: çar la plej eta pikvundeto estus neebliginta la dan¸eran gimnastikon, al kiu mi ÿuldis mian savon.—Sed çu tiu maniulo uzis sian armilon?—Mi toleris unuan pafon; kaj mi kredas, ke mi aûdis duan.Tamen pro la bruego, kiun faris la vagonaro rapi-dege ruli¸anta, mi tion ne kura¸us certigi.511ÇU LI?eLIBROAûdinte tiun lastan frazon, la advokato tremetis.¯uste en la revolvero trovita apud Sedilo mankis du kartoçoj.—Nun, rediris Eduardo, çu vi memoras akurate la daton de l’tago, en kiu okazis tiu aventuro?—Ne, respondis Petro, iom pripensante, tute ne.Kiam mi eliris el Dinan, kaj lasis la viron, kiun mi kredis esti mia patro, forpelite de li, mi decidis, ke mi realigos deziron, kiu min karesis jam depost longa tempo: ¸i estis, voja¸i, trairi tra Eûropo kaj poste min fiksi en Parizo.Mi do uzis la vojon de lernantoj, irante el urbo al urbo, studante la monumentojn, precipe la katedralojn, kiujn mi çiam pasie ÿatis, Rouen’on, Amiens’on, Beauvais’on, Chartres’on.Nur kiam mi estis vizitinta çiujn kurioza-îojn, kiujn enhavas Nordo de Francujo, mi decidis, ke mi veturos al Italujo.Vi komprenas, ke, kun vivmaniero tia, kia estis la mia, havante neniun materian okupadon, estante atendita de neniu homo, mi ne povis multe atenti al la çiutaga dato.—En kiu loko okazis tiu akcidento?—Estas neeble, ke mi respondu, tial ke por la unua fojo mi venis Parizon.—Estas ¸uste.Per kiu stacidomo vi eniris en tiun urbon?—Bedaûrinde pri tiu punkto, same kiel pri la aliaj, mi ne povas kontentigi vian scivolon.Mi veturis sur la Ok-512ÇU LI?eLIBROcidenta fervojo: sed tiu kompanio havas en Parizo tri stacidomojn; kaj mi ne scias en kiu haltis mia vagonaro.Çar tuj kiam mi estis alveninta, mi uzis fiakron, kiu min kondukis al la Lyon’a stacidomo.Mi havis tempon nur sufiçan: çar mi ne volis preterlasi la rapidan vagonaron al Nice.—Vi do opiniis, ke Parizo ne meritas vian viziton? Çu tio estas ebla.—Senkulpigu min.Tial ke kontraûe mi intencis ¸in lo¸i pli poste, mi pensis, ke estas neutile perdi mian tempon por vizitadi urbon, kiun dum mia tuta vivado mi povos ekzameni plendetale.—Unu lastan vorton! Çu la dramo, en kiu vi preskaû mortis, okazis sur pontego?—Nokti¸is, kaj nigri¸is kiel en bakejo.Mi konfesas, ke min tiel okupis mia propra defendo, ke mi ne havis ideon ekzameni la pejza¸on.Tamen … atendu! Kiam, ferminte la vagonpordon, mi rigardis, çu mia persekutanto trovi¸as ankoraû sur la ÿtupo, la luno ekalti¸is: kaj mi tre precize memoras, ke la vagonaro kontraûe ruli¸is en profunda vojtrançitaîo.Eduardo havis geston de malkontento.—Tamen, li diris, mi ne povas erari: vin solan la atestantoj povis tiel obstine konfuzi kun Herbeno.Veku viajn memorojn: sed atendante volu ekzameni tiun tutan aferon.513ÇU LI?eLIBROKlozelo prezentis al Petro la densan aktaron, helpante Fradekon en liaj serçadoj, montrante per fingro la detalojn, sur kiujn li volis pli speciale haltigi lian atenton.La junulo tralegis, çiam tralegis, dum Eduardo rediris:—La homo, kiun oni konfuzis kun Herbeno povas esti nur vi.Mi estas konvinkita pri tio, kion mi certigas [ Pobierz całość w formacie PDF ]