Eo Saint Pierre, Henri Bernardin de Paulo kaj Virginio

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tiu flago estis signalo108PA�LO KAJ VIRGINIOeLIBROpri �ipo vidata sur la maro.Pa�lo kuris al la urbo, porekscii, �u �i alportas informojn pri Virginio.Li tie restis�is la reveno de la havena piloto, kiu la� la kutimo en-boati�is por ekkoni la �ipon.Tiu homo revenis nur ves-pere.Li sciigis al la insulestro, ke la signalita �ipo estasnomata Saint-G�ran, sepcentbarela, komandata de �i-pestro nomata sinjoro Aubin; ke �i estas je kvar mejlojsur la plenmaro kaj albordi�os en Port-Louis nur la mor-ga�an tagon posttagmeze, se la vento estos favora.Tiamtute ne blovis vento.La piloto donis al la insulestro leterojn el Francujo, al-portitajn de tiu �ipo.Unu estis skribita de Virginio porsinjorino de La Tour.Pa�lo �in tuj prenis, rave kisis �in,metis �in sur sian bruston kaj kuris al la lo�ejo.Kiam liekvidis de malproksime la familion, kiu sur la xtonegode la adia�oj, atendis lian revenon, li suprenlevis la le-teron, ne povante paroli; kaj �iuj tuj kunvenis �e sinjo-rino de La Tour por a�di la legadon de la letero.Virgi-nio sciigis al �ia patrino, ke �i elportis multajn malbo-na�ojn de sia onklino, kiu volis �in edzinigi, malgra� �iavolo, poste �in senheredigis kaj fine forpelis �in dumtempo, kiu ebligis alveni al Ile-de-France nur dum la uru-gana sezono; ke �i vane provis pacigi sian onklinon,montrante kion �i suldas al �ia patrino kaj al la infanajkutimoj; sed estis nomata malsa�ulino, kies kapon mal-bonigis romanoj; ke �i nun pensas nur pri la feli�o revidi109PA�LO KAJ VIRGINIOeLIBROkaj kisi sian karan familion, ke �i e� kontentigus tiunflaman deziron hodia� mem, se la �ipestro estus per-mesinta en�ipi�i sur la boaton de la piloto, sed ke li kon-tra�staris tion pro la malproksimeco de la tero kaj la alt-ondeco de la maro, kiu estas apude malgra� la kvietecode la vento.Apena� tiu letero estis legita, la tuta familio �ojega,ekkriis: Virginio alvenis! La gemastroj kaj geservistojkisas unu la alian.Sinjorino de La Tour diris al Pa�lo: Filo mia, iru anta�sciigi nian najbaron pri la alveno deVirginio. Domingo tuj bruligis lignan lumingon kajPa�lo kaj li vojiris al mia lo�ejo.Estis �irka� la deka horo vespere.Mi estis �us esting-inta mian lampon kaj ku�i�inta, kiam mi ekvidis tra lapalisaroj de mia kabano lumon en la arbaro.Poste mia�dis la vo�on de Pa�lo, kiu vokis min.Mi levi�is, kajapena� mi estis vestita, Pa�lo, ekscitita kaj senspira, sal-tis al mia kolo, dirante: Nu, nu, Virginio alvenis.Ni irual la haveno; la �ipo tie albordi�os je la tagi�o.Ni tuj ekvojiris.Kiam ni trapasis la arbaron je Longamonto kaj jam estis sur la vojo de Pamplemousses al lahaveno, mi a�dis, ke iu pa�as post ni.Estis negro, kiurapide anta�enpa�is.Tuj kiam li min atingis, mi deman-dis lin, de kie li venas kaj kien li tiel rapide iras.Li re-spondis: Mi venas el la insula kvartalo nomata Orpud-ro; oni sendas min al la haveno por sciigi la insulestron,110PA�LO KAJ VIRGINIOeLIBROke �ipo el Francujo �etis ankron �e la insulo Ambro; �ipafegas por peti helpon, �ar la maro ja estas tre malfa-vora! Tiel parolinte, tiu homo da�rigis sian vojon, neplu haltante.Mi tiam diris al Pa�lo: Ni iru al la kvartalo Orpudro,al Virginio; �i estas nur je tri mejloj de tie �i. Ni do eki-ris al la norda parto de la insulo.La varmo estis sufoka.La luno levi�is: �irka� �i oni vidis tri grandajn nigrajnrondojn.La �ielo estis terure malhela.Oni distingis, je laofta luma�o de fulmoj, longajn striojn da dikaj, malhelaj,nealtaj nuboj, kiuj amasi�is super la mezo de la insulokaj rapidege venis el la maro, kvankam oni ne sentis ianventon sur la tero.Irante ni kredis, ke ni a�das tondron,sed a�skultante atente, ni rekonis, ke tio estas pafego,ripetita de la e�oj.Tiuj malproksimaj pafoj kun la vida�ode fulmotondra �ielo min tremigis.Mi ne povis dubi, keili estas signaloj de pereanta �ipo.Post duonhoro, ni nea�dis plu ian pafon; kaj tiu silento �ajnis al ni pli terurigaol la anta�a funebra bruo.Ni rapidis, ne dirante unu vorton kaj ne kura�anteinterkomuniki niajn maltrankvilajn pensojn.Je nokto-mezo ni, tute �vitante, alvenis sur la marbordon en lakvartalon Orpudro.La maraj ondegoj disrompi�is kunterurega bruo; ili kovris la �tonegojn kaj la bordojn perblankega �a�mo kaj fajraj eroj [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki