[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bonan nokton.Mi nelavos min, eç la manon mi ne povas levi plu.Ne lasutrafali kradojn, tio kostus sangon, Pippip.Bonan nok-ton. Sankta Maria, seksperfortita Gabrielo, Josefo kaj Ari-matia, aprotestikoj kaj virseksaj araneoj, fulmotondro dela çielo!. . . La hejtisto kriis kiel frenezulo, kaj poste faris tian gi-gantan enspiron, ke li povis ellasi novan vicon da sakrojkaj damnoj, tiel, ke la enlo¸antoj de çiuj inferoj devisru¸i¸i pro honto.De la majesto de lia dio, de la virguli-na senkulpeco de la çielre¸ino, de la digno de la sanktu-loj nenio postrestis.Ili sinkis en la stratkoton, kie onitrenis ilin tra la fetora fluaîo de la stratkanaletoj.La in-fero por li perdis sian hororon, ne plu povis trafi lin kia2.Çu vi nun flaras la pipron? (slange): Çu vi nun komprenas?289 MORTULA xIPOeLIBROajn terura çiela anatemo, çar li, kiam mi demandis: Hej-tisto, diru al mi, kio okazas? ekhurlis kiel sangosoifarabobesto: Ses kradoj falis.Sankta putini¸. . . 290 MORTULA xIPOeLIBROÇapitro 31tanislav suprenirante diris, ke la falado de la kradojSkostas sangon.Sed li parolis pri la kazo, ke unu el ilifalas.Nun ses falis.La reenmeto kostis ne nur sangonkaj forskrapitajn karnopecojn, forbrogitajn haûtpartojn,¸i kostis sangantan spermon, elÿiritajn tendenojn; la me-dolo fluis kiel akveca lavo el la ostotuboj; la artikoj kra-kis kiel ligno rompata.Kaj dum ni laboris kiel piramido-sklavoj, la vaporpremo falis kaj falis kaj falis.Kaj ni ima-gis la laboron, kiu atendis nin, por realtigi la premon.Tiu antaûsento rampis kaj morde eniris niajn kadavrojn,dum ni turmentis nin pro la kradoj.Ekde tiu nokto mistaras super la dioj.Oni ne plu povas damni min.Mi li-beras, rajtas senzorge fari aû ne fari çion laû mia volo.Mi rajtas malbeni diojn, mi rajtas malbeni min mem,rajtas agi laû mia plaço.Neniu homa le¸o, neniu dia or-dono povas plu influi miajn agojn, çar oni ne plu povasdamni min.La infero estas paradizo.Neniu homobe-staço povas elpensi inferajn turmentojn tiajn, kiaj povustimigi min.Kiel ajn la infero prezenti¸us, ¸i estus libe-rigo, liberigo de la enmeto de falintaj kradoj sur Jorike.291 MORTULA xIPOeLIBROLa ÿipestro neniam estis en la kaldronejo, kaj neniu elambaû oficiroj.Neniu libervole eniris en tiun inferon.Ilieç elektis alian vojon, se ili devis nur preteriri la eniranÿakton.La in¸enieroj kura¸is eniri la kaldronejon nur,kiam Jorike delikate ankris en haveno kaj la kaldrono-bando faris purigajn laborojn, do viÿis tubojn, purigis lamaÿinejon kaj faris similajn açajn taglaborojn.Eç tiam lain¸enieroj devis trakti diplomate la nigrajn banditojn.Çar tiuj çiam kaj çe çiu okazo estis en la stato por draÿiper martelo la kranion de la in¸eniero.Çu la kaldrono-bando havis iun respekton antaû prizonoj, pundomoj aûekzekutisto? Ne, tio glitis de ili kiel pizo de la muro. . .De la maÿinhalo kondukis malvasta kaj malalta vojointer la triborda kaldronejo kaj la triborda vando en lakaldronejon.Tiu trairejo estis apartigita de la maÿinha-lo per peza fera pordoluko hermetike fermebla, do tielhermetika, kiel oni povas imagi tion sur Jorike.Se iuvenis de la maÿinhalo kaj trapasis la holdolukon, tiudevis malsupreniri kelkajn rungojn, por atingi la traire-jon.Tiu trairejo lar¸is nur tri futojn kaj malaltis tiom, keoni devis iri tute klini¸inte, por ke oni ne puÿu sian ka-pon je la akre e¸aj transversaj ferotraboj.Kiel çio alia surJorike, kiel la kaldronejo, tiel ankaû la trairejo tage kajnokte estis nigre senluma.Aldone tiu vojo varmegis kielalta forno.Ni, la subhejtistoj, altrafus tie eç kun banda¸oantaû la okuloj çiun celon, çar tiu trairejo estis parto de292 MORTULA xIPOeLIBROla specialaj torturvojoj.Tra tiu irejo ni devis ÿoveli kajÿovi kelkajn tunajn centojn da karbo al la kaldronegoj,el la holdoj apud la maÿinhalo.Ni konis tiun torturvo-jon kaj ¸iajn labirintajn enigmojn.Aliaj homoj ne tielbone konis ¸in.Se la vaporpremo grave falis, multe sub cent tridek, ladeîoranta oficiro devis fari ion.Por tio li estis ja pagata.Ankaû la Unua ne venis en la kaldronejon, surmare ne-niam.Disrompita skapolo instruis lin, ke oni ne molestusurmare la kaldronbandon.Li vokis nur de supre sur laferdeko en la ÿakton: La premo falas! Sed tuj poste lijam estis for, çar el la profundo elvenis la kriado: Hun-do de putino, malbenita de Dio, tion ni mem scias.Venumalsupren, porko, se vi havas postulon. Sed tiumomen-te jam karbopecoj flugis kontraû la enirolukon.Oni ne parolu al la laboristo pri bona konduto, ¸en-tileco kaj bonaj moroj, se oni samtempe ne volas doni alli la kondiçojn, por ke li povu resti bone konduta kaj¸entila.Koto kaj ÿvito transkolorigas, eç pli internen oleksteren.La Dua In¸eniero estis ankoraû relative juna, eble tri-dek sesjara.Li estis granda ambiciulo kaj celis la poste-non de la Unua.Li kredis, ke li plej bone povas pruvisian ambicion, se li pelas la fornobandon, precipe kiamni estis en haveno, çar tiam li havis la maÿinkomandon.Li ne estis tre lernkapabla kaj nur reziste, pli ¸ustadire293 MORTULA xIPOeLIBROneniam lernis kiel trakti la kaldronan bandon de Jorike.Ekzistas in¸enieroj, kiujn la kaldronobando adoras.Mikonas ÿipestron, kiun la fornobando adoris kvazaû dion.Tiu ÿipestro mem çiutage eniris la kuirejon: Kuiristo, mivolas vidi la man¸on, kiun miaj hejtistoj kaj subhejtistojhodiaû ricevos.Mi volas gustumi ¸in.Tio estas koto.Tioiros maren.La hejtistoj kaj subhejtistoj, neniu alia, vet-urigas la vaporÿipon. Kaj se li renkontis subhejtiston aûhejtiston sur la ferdeko, li demandis: Subhejtisto, kiel lahodiaûa man¸o gustis? Sufiçe da viando? Çu vi çiuj kon-tentas pri la lakto? Vespere vi çiuj ricevos aldonan por-cion da ovoj kaj lardo.Çu la ÿipknabo efektive regulealportas la fridan teon malsupren, kiel ordonite? Kajstrange, la hejtistoj kaj subhejtistoj sur tiu ÿipo tiel kon-dutis, ke oni povus inviti ilin al diplomatobalo.Kiam dum la enmeto de la kradoj la premo falis kajfalis, venis la deîoranta Dua tra la irejo, ÿovis la nazonçirkaû la kaldronegvandon kaj diris: Çu la premo falas?La kesto tuj ekhaltos. La hejtisto en tiu momento ¸ustemantenis la ru¸ardan fajrostangon, per kiu li provis re-meti kradon falintan en la cindrejon.Kun terura hurla-do, kun sange ru¸aj okuloj kaj ÿaûmanta buÿo li rekti¸iskaj sagis kiel frenezulo kun la ardanta stango kontraû lain¸enieron por trapiki ties korpon.Sed kiel fulmo lain¸eniero malaperis post la angulo kaj haste forkuris trala irejo.Çar li tiel rapide fu¸is, li ne sufiçe taksis la ire-294 MORTULA xIPOeLIBROjan alton kaj vundbatis sian kranion je unu el la trans-versaj traboj.La hejtisto trafis la lokon, kie la in¸enierostaris.La puÿo estis tiel fortega, ke lar¸a peco de la ma-sonaîo, kiu gardis la kaldronegon kontraû la varmoper-do, desaltis kaj la stango çe la pinto kurbi¸is.Sed la virone çesigis la persekuton [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Bonan nokton.Mi nelavos min, eç la manon mi ne povas levi plu.Ne lasutrafali kradojn, tio kostus sangon, Pippip.Bonan nok-ton. Sankta Maria, seksperfortita Gabrielo, Josefo kaj Ari-matia, aprotestikoj kaj virseksaj araneoj, fulmotondro dela çielo!. . . La hejtisto kriis kiel frenezulo, kaj poste faris tian gi-gantan enspiron, ke li povis ellasi novan vicon da sakrojkaj damnoj, tiel, ke la enlo¸antoj de çiuj inferoj devisru¸i¸i pro honto.De la majesto de lia dio, de la virguli-na senkulpeco de la çielre¸ino, de la digno de la sanktu-loj nenio postrestis.Ili sinkis en la stratkoton, kie onitrenis ilin tra la fetora fluaîo de la stratkanaletoj.La in-fero por li perdis sian hororon, ne plu povis trafi lin kia2.Çu vi nun flaras la pipron? (slange): Çu vi nun komprenas?289 MORTULA xIPOeLIBROajn terura çiela anatemo, çar li, kiam mi demandis: Hej-tisto, diru al mi, kio okazas? ekhurlis kiel sangosoifarabobesto: Ses kradoj falis.Sankta putini¸. . . 290 MORTULA xIPOeLIBROÇapitro 31tanislav suprenirante diris, ke la falado de la kradojSkostas sangon.Sed li parolis pri la kazo, ke unu el ilifalas.Nun ses falis.La reenmeto kostis ne nur sangonkaj forskrapitajn karnopecojn, forbrogitajn haûtpartojn,¸i kostis sangantan spermon, elÿiritajn tendenojn; la me-dolo fluis kiel akveca lavo el la ostotuboj; la artikoj kra-kis kiel ligno rompata.Kaj dum ni laboris kiel piramido-sklavoj, la vaporpremo falis kaj falis kaj falis.Kaj ni ima-gis la laboron, kiu atendis nin, por realtigi la premon.Tiu antaûsento rampis kaj morde eniris niajn kadavrojn,dum ni turmentis nin pro la kradoj.Ekde tiu nokto mistaras super la dioj.Oni ne plu povas damni min.Mi li-beras, rajtas senzorge fari aû ne fari çion laû mia volo.Mi rajtas malbeni diojn, mi rajtas malbeni min mem,rajtas agi laû mia plaço.Neniu homa le¸o, neniu dia or-dono povas plu influi miajn agojn, çar oni ne plu povasdamni min.La infero estas paradizo.Neniu homobe-staço povas elpensi inferajn turmentojn tiajn, kiaj povustimigi min.Kiel ajn la infero prezenti¸us, ¸i estus libe-rigo, liberigo de la enmeto de falintaj kradoj sur Jorike.291 MORTULA xIPOeLIBROLa ÿipestro neniam estis en la kaldronejo, kaj neniu elambaû oficiroj.Neniu libervole eniris en tiun inferon.Ilieç elektis alian vojon, se ili devis nur preteriri la eniranÿakton.La in¸enieroj kura¸is eniri la kaldronejon nur,kiam Jorike delikate ankris en haveno kaj la kaldrono-bando faris purigajn laborojn, do viÿis tubojn, purigis lamaÿinejon kaj faris similajn açajn taglaborojn.Eç tiam lain¸enieroj devis trakti diplomate la nigrajn banditojn.Çar tiuj çiam kaj çe çiu okazo estis en la stato por draÿiper martelo la kranion de la in¸eniero.Çu la kaldrono-bando havis iun respekton antaû prizonoj, pundomoj aûekzekutisto? Ne, tio glitis de ili kiel pizo de la muro. . .De la maÿinhalo kondukis malvasta kaj malalta vojointer la triborda kaldronejo kaj la triborda vando en lakaldronejon.Tiu trairejo estis apartigita de la maÿinha-lo per peza fera pordoluko hermetike fermebla, do tielhermetika, kiel oni povas imagi tion sur Jorike.Se iuvenis de la maÿinhalo kaj trapasis la holdolukon, tiudevis malsupreniri kelkajn rungojn, por atingi la traire-jon.Tiu trairejo lar¸is nur tri futojn kaj malaltis tiom, keoni devis iri tute klini¸inte, por ke oni ne puÿu sian ka-pon je la akre e¸aj transversaj ferotraboj.Kiel çio alia surJorike, kiel la kaldronejo, tiel ankaû la trairejo tage kajnokte estis nigre senluma.Aldone tiu vojo varmegis kielalta forno.Ni, la subhejtistoj, altrafus tie eç kun banda¸oantaû la okuloj çiun celon, çar tiu trairejo estis parto de292 MORTULA xIPOeLIBROla specialaj torturvojoj.Tra tiu irejo ni devis ÿoveli kajÿovi kelkajn tunajn centojn da karbo al la kaldronegoj,el la holdoj apud la maÿinhalo.Ni konis tiun torturvo-jon kaj ¸iajn labirintajn enigmojn.Aliaj homoj ne tielbone konis ¸in.Se la vaporpremo grave falis, multe sub cent tridek, ladeîoranta oficiro devis fari ion.Por tio li estis ja pagata.Ankaû la Unua ne venis en la kaldronejon, surmare ne-niam.Disrompita skapolo instruis lin, ke oni ne molestusurmare la kaldronbandon.Li vokis nur de supre sur laferdeko en la ÿakton: La premo falas! Sed tuj poste lijam estis for, çar el la profundo elvenis la kriado: Hun-do de putino, malbenita de Dio, tion ni mem scias.Venumalsupren, porko, se vi havas postulon. Sed tiumomen-te jam karbopecoj flugis kontraû la enirolukon.Oni ne parolu al la laboristo pri bona konduto, ¸en-tileco kaj bonaj moroj, se oni samtempe ne volas doni alli la kondiçojn, por ke li povu resti bone konduta kaj¸entila.Koto kaj ÿvito transkolorigas, eç pli internen oleksteren.La Dua In¸eniero estis ankoraû relative juna, eble tri-dek sesjara.Li estis granda ambiciulo kaj celis la poste-non de la Unua.Li kredis, ke li plej bone povas pruvisian ambicion, se li pelas la fornobandon, precipe kiamni estis en haveno, çar tiam li havis la maÿinkomandon.Li ne estis tre lernkapabla kaj nur reziste, pli ¸ustadire293 MORTULA xIPOeLIBROneniam lernis kiel trakti la kaldronan bandon de Jorike.Ekzistas in¸enieroj, kiujn la kaldronobando adoras.Mikonas ÿipestron, kiun la fornobando adoris kvazaû dion.Tiu ÿipestro mem çiutage eniris la kuirejon: Kuiristo, mivolas vidi la man¸on, kiun miaj hejtistoj kaj subhejtistojhodiaû ricevos.Mi volas gustumi ¸in.Tio estas koto.Tioiros maren.La hejtistoj kaj subhejtistoj, neniu alia, vet-urigas la vaporÿipon. Kaj se li renkontis subhejtiston aûhejtiston sur la ferdeko, li demandis: Subhejtisto, kiel lahodiaûa man¸o gustis? Sufiçe da viando? Çu vi çiuj kon-tentas pri la lakto? Vespere vi çiuj ricevos aldonan por-cion da ovoj kaj lardo.Çu la ÿipknabo efektive regulealportas la fridan teon malsupren, kiel ordonite? Kajstrange, la hejtistoj kaj subhejtistoj sur tiu ÿipo tiel kon-dutis, ke oni povus inviti ilin al diplomatobalo.Kiam dum la enmeto de la kradoj la premo falis kajfalis, venis la deîoranta Dua tra la irejo, ÿovis la nazonçirkaû la kaldronegvandon kaj diris: Çu la premo falas?La kesto tuj ekhaltos. La hejtisto en tiu momento ¸ustemantenis la ru¸ardan fajrostangon, per kiu li provis re-meti kradon falintan en la cindrejon.Kun terura hurla-do, kun sange ru¸aj okuloj kaj ÿaûmanta buÿo li rekti¸iskaj sagis kiel frenezulo kun la ardanta stango kontraû lain¸enieron por trapiki ties korpon.Sed kiel fulmo lain¸eniero malaperis post la angulo kaj haste forkuris trala irejo.Çar li tiel rapide fu¸is, li ne sufiçe taksis la ire-294 MORTULA xIPOeLIBROjan alton kaj vundbatis sian kranion je unu el la trans-versaj traboj.La hejtisto trafis la lokon, kie la in¸enierostaris.La puÿo estis tiel fortega, ke lar¸a peco de la ma-sonaîo, kiu gardis la kaldronegon kontraû la varmoper-do, desaltis kaj la stango çe la pinto kurbi¸is.Sed la virone çesigis la persekuton [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]