[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.307.66 Daniel Goleman Inteligencja Emocjonalnadobre wyniki dają dwie metody.16 Jedną z nich jest przeciwstawianie się takim myślom -kwestionowanie ich zasadności i wynajdywanie bardziej optymistycznych alternatyw.Drugapolega na celowym planowaniu przyjemnych zajęć, odwracających od nich uwagę.Oderwanie uwagi działa tak skutecznie dlatego, \e przygnębiające myśli są automatyczne,pojawiają się w naszym umyśle niejako bez naszego udziału.Nawet kiedy ogarnięte depresjąosoby starają się stłumić ponure myśli, to często nie mogą znalezć dla nich bardziejoptymistycznych alternatyw.Dzieje się tak, poniewa\ posępne myśli mają niemal magnetycznywpływ na nasze procesy myślowe, wywołując cały ciąg nieprzyjemnych skojarzeń i niedopuszczając do powstania innych.Kiedy na przykład proszono pogrą\one w depresji osoby ouło\enie pięciowyrazowych zdań z chaotycznie wymieszanych sześciu wyrazów, to du\o lepiejradziły sobie one z odszyfrowaniem przygnębiających ( Przyszłość rysuje się bardzo ponuro ) ni\optymistycznych ( Przyszłość rysuje się bardzo jasno ) przekazów.17Charakterystyczną dla depresji skłonność do podtrzymywania i przedłu\ania tego stanu widaćnawet w wyborze zajęć i sytuacji, które miałyby oderwać uwagę od dręczącego smutku.Kiedyogarniętym depresją osobom dawano listę przygnębiających i podnoszących na duchu zajęć isytuacji (np.pogrzeb przyjaciela, itd.) to częściej wybierały one te, które podtrzymywałymelancholijny nastrój.Richard Wenzlaff, psycholog z Uniwersytetu Teksańskiego, któryprowadził te badania, doszedł do wniosku, \e osoby przygnębione muszą zdobyć się na znacznywysiłek, aby zwrócić uwagę na coś pocieszającego i bardzo uwa\ać, by nie wybierać czegoś - naprzykład wyciskającego łzy filmu czy powieści o tragicznym zakończeniu - co jeszcze bardziejobni\y ich nastrój.Metody podnoszenia nastrojuWyobraz sobie, \e jedziesz w gęstej mgle nie znaną ci, stromą i krętą drogą.Nagle zaledwie paręmetrów przed tobą wyje\d\a z pobocza inny samochód.Jest zbyt blisko, abyś mógł się zatrzymać.Wciskasz w podłogę pedał hamulca i wpadasz w poślizg, a twój samochód uderza w bok tamtego.Tu\przed hukiem, brzękiem tłuczonych szyb i zgrzytem metalu trącego o metal spostrzegasz, \e w tamtymsamochodzie pełno jest maluchów jadących do przedszkola.Potem, w nagłej ciszy, która następuje pozderzeniu, słyszysz płacz i krzyki.Podbiegasz do tamtego samochodu i widzisz, \e jedno z dzieci le\ybez ruchu.Ogarniają cię wyrzuty sumienia i smutku z powodu tej tragedii.Takie rozdzierające serce scenariusze przedstawiał w jednym ze swych eksperymentów Wenzlaff,aby przygnębić biorących w nim udział ochotników.Potem mieli wymazać tę scenę z pamięci iprzez dziewięć minut zapisywać strumień przepływających przez ich głowy myśli.Za ka\dymrazem kiedy wracała do nich myśl o zdarzeniu, o którym powinni zapomnieć, stawiali w zapisieodpowiedni znak.W miarę upływu czasu większość osób coraz rzadziej myślała o smutnymincydencie, jednak u tych najbardziej skłonnych do przygnębienia myśli o wypadku pojawiało sięcoraz więcej.Nawiązywali oni nawet do nich pośrednio w myślach, które miały odwrócić ichuwagę od tego wydarzenia.Co więcej, skłonni do depresji ochotnicy snuli dla odwrócenia uwagi inne niepokojące myśli.Wenzlaff uwa\a, \e: Myśli łączą się ze sobą w umyśle nie tylko dzięki swej treści, ale tak\e dziękinastrojowi.Ka\dy z nas ma coś w rodzaju zbioru myśli złego nastroju, które dochodzą do głosutym łatwiej, im bardziej jesteśmy przygnębieni.U osób, które łatwo wpadają w depresję, międzymyślami tymi wytwarza się bardzo silna sieć powiązań, przez co trudniej jest je stłumić, kiedy cośwprawi je w zły nastrój.Zakrawa na ironię to, \e osoby ogarnięte depresją zdają się usuwać ze16 Terapia depresji: K.S.Dobson, A Meta-analysis of the Efficacy of Cognitive Therapy for Depression , Journal of Consulting and Clinical Psychology 57 (1989) [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.307.66 Daniel Goleman Inteligencja Emocjonalnadobre wyniki dają dwie metody.16 Jedną z nich jest przeciwstawianie się takim myślom -kwestionowanie ich zasadności i wynajdywanie bardziej optymistycznych alternatyw.Drugapolega na celowym planowaniu przyjemnych zajęć, odwracających od nich uwagę.Oderwanie uwagi działa tak skutecznie dlatego, \e przygnębiające myśli są automatyczne,pojawiają się w naszym umyśle niejako bez naszego udziału.Nawet kiedy ogarnięte depresjąosoby starają się stłumić ponure myśli, to często nie mogą znalezć dla nich bardziejoptymistycznych alternatyw.Dzieje się tak, poniewa\ posępne myśli mają niemal magnetycznywpływ na nasze procesy myślowe, wywołując cały ciąg nieprzyjemnych skojarzeń i niedopuszczając do powstania innych.Kiedy na przykład proszono pogrą\one w depresji osoby ouło\enie pięciowyrazowych zdań z chaotycznie wymieszanych sześciu wyrazów, to du\o lepiejradziły sobie one z odszyfrowaniem przygnębiających ( Przyszłość rysuje się bardzo ponuro ) ni\optymistycznych ( Przyszłość rysuje się bardzo jasno ) przekazów.17Charakterystyczną dla depresji skłonność do podtrzymywania i przedłu\ania tego stanu widaćnawet w wyborze zajęć i sytuacji, które miałyby oderwać uwagę od dręczącego smutku.Kiedyogarniętym depresją osobom dawano listę przygnębiających i podnoszących na duchu zajęć isytuacji (np.pogrzeb przyjaciela, itd.) to częściej wybierały one te, które podtrzymywałymelancholijny nastrój.Richard Wenzlaff, psycholog z Uniwersytetu Teksańskiego, któryprowadził te badania, doszedł do wniosku, \e osoby przygnębione muszą zdobyć się na znacznywysiłek, aby zwrócić uwagę na coś pocieszającego i bardzo uwa\ać, by nie wybierać czegoś - naprzykład wyciskającego łzy filmu czy powieści o tragicznym zakończeniu - co jeszcze bardziejobni\y ich nastrój.Metody podnoszenia nastrojuWyobraz sobie, \e jedziesz w gęstej mgle nie znaną ci, stromą i krętą drogą.Nagle zaledwie paręmetrów przed tobą wyje\d\a z pobocza inny samochód.Jest zbyt blisko, abyś mógł się zatrzymać.Wciskasz w podłogę pedał hamulca i wpadasz w poślizg, a twój samochód uderza w bok tamtego.Tu\przed hukiem, brzękiem tłuczonych szyb i zgrzytem metalu trącego o metal spostrzegasz, \e w tamtymsamochodzie pełno jest maluchów jadących do przedszkola.Potem, w nagłej ciszy, która następuje pozderzeniu, słyszysz płacz i krzyki.Podbiegasz do tamtego samochodu i widzisz, \e jedno z dzieci le\ybez ruchu.Ogarniają cię wyrzuty sumienia i smutku z powodu tej tragedii.Takie rozdzierające serce scenariusze przedstawiał w jednym ze swych eksperymentów Wenzlaff,aby przygnębić biorących w nim udział ochotników.Potem mieli wymazać tę scenę z pamięci iprzez dziewięć minut zapisywać strumień przepływających przez ich głowy myśli.Za ka\dymrazem kiedy wracała do nich myśl o zdarzeniu, o którym powinni zapomnieć, stawiali w zapisieodpowiedni znak.W miarę upływu czasu większość osób coraz rzadziej myślała o smutnymincydencie, jednak u tych najbardziej skłonnych do przygnębienia myśli o wypadku pojawiało sięcoraz więcej.Nawiązywali oni nawet do nich pośrednio w myślach, które miały odwrócić ichuwagę od tego wydarzenia.Co więcej, skłonni do depresji ochotnicy snuli dla odwrócenia uwagi inne niepokojące myśli.Wenzlaff uwa\a, \e: Myśli łączą się ze sobą w umyśle nie tylko dzięki swej treści, ale tak\e dziękinastrojowi.Ka\dy z nas ma coś w rodzaju zbioru myśli złego nastroju, które dochodzą do głosutym łatwiej, im bardziej jesteśmy przygnębieni.U osób, które łatwo wpadają w depresję, międzymyślami tymi wytwarza się bardzo silna sieć powiązań, przez co trudniej jest je stłumić, kiedy cośwprawi je w zły nastrój.Zakrawa na ironię to, \e osoby ogarnięte depresją zdają się usuwać ze16 Terapia depresji: K.S.Dobson, A Meta-analysis of the Efficacy of Cognitive Therapy for Depression , Journal of Consulting and Clinical Psychology 57 (1989) [ Pobierz całość w formacie PDF ]