Kann Anna B. Do zobaczenia w Barcelonie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Im więcej kobietprzewijało się przez jego życie, tym bardziej utwierdzał się w przekonaniu, że jeszcze nie chcez żadną być na dłużej.Już nie porównywał ich z Anną, jak na początku, ale i nie próbował bliżejpoznawać, nie był ciekaw, co myślą, co je fascynuje, jak żyją.Przebywał w ich towarzystwie, bawiłsię, czasami lądował z nimi w łóżku, ale wszystko bez zobowiązań, bez choćby potencjalnego ciągudalszego.Potem mówili sobie do widzenia , a on wracał do swojej codzienności.Skupił sięna pracy.Wymyślał nowe choreografie, występował i uczył.I tak było przez kolejne lata.Wszystkosię zmieniło, kiedy przyjechał do Polski po raz piąty.Znowu miał grupy początkujące i średnio zaawansowane.Jednej zaproponował sevilla-nas33), ci, którzy tańczyli dłużej, mieli się uczyć buler�as i seguir�yas.Po doświadczeniach po-przednich lat podejrzewał, że mniej go zmęczą różne palos niż powtarzanie w kółko tego samego.Najbardziej cieszył się na buler�as, bo w tej grupie mieli się pojawić w większości ludzie, którychznał z poprzednich lat, wiedział więc, czego się spodziewać, mógł zawczasu przygotować w miarędokładnie cały układ i koncepcję zajęć.33) Sevillanas (czyt.sewijanas) styl tańca o prostym compasie, przez wielu badaczy nieza-liczany do flamenco; wywodzi się z folkloru hiszpańskiego, niemniej ma typowe dla flamenco or-namenty miękkie nadgarstki, elementy stepów, ruch spódnicy; taniec bardzo popularny w całejHiszpanii, jedyny wykonywany w parach, jedyny o ściśle określonej choreografii.Dzień rozpoczynał od sevillanas.Na lekcję zapisało się ponad dwadzieścia osób.Przywitałsię z nimi, przedstawił, poprosił, by się ustawili w kilku rzędach.Zaczął jak zwykle od rozgrzewki.Tuż obok niego stanęła kobieta: nie był w stanie określić jej wieku, równie dobrze mogła mieć trzy-dzieści, jak i czterdzieści lat, ogromnie skupiona, błyskawicznie reagowała na każdy jego ruch tańczyli niemal synchronicznie.Biła od niej niezwykła energia.W pewnym momencie złapał jejwzrok w lustrze.Uderzyła go fala gorąca.Ten sam żar w spojrzeniu co u& ! Niemożliwe, niemożliwe szepnął kilka razy, nie mogąc oderwać oczu od twarzy kobiety.Kiedy znowu ich spojrzenia się skrzyżowały, poczuł się, jakby poraził go prąd.Po prostustanął, wrósł w podłogę.Na szczęście tak mogła się zakończyć pierwsza część zajęć.Chyba nikt niezorientował się, że to był przypadek.Poszukał nowej płyty w swoim pudełku, dość długo na odtwa-rzaczu wybierał odpowiedni utwór, jednocześnie próbując się uspokoić.Na niewiele to się zdało drugą część lekcji prowadził jak automat.Nie mógł powstrzymać się od zerkania na kobietę i corazbardziej był zdziwiony, że choć fizycznie zupełnie inna, tak mocno przypomina mu Annę.Miałwrażenie, że bije od niej to samo światło.Przez resztę dnia myślał tylko o niej.Na następnych zajęciach znowu ją obserwował.Wie-dział już, że ma na imię Ewa.Chciał, by ćwiczyła w jego pobliżu i robił wszystko, by tak właśniebyło.Szukał jej także poza salą ćwiczeń, wszędzie, gdzie chodził wieczorami, w każdym warsztato-wym klubie.Kiedy w końcu ją spotkał, znajdując usprawiedliwienie dla własnej bezczelnościw wypitym alkoholu, bez ogródek powiedział, jakie zrobiła na nim wrażenie, jak lubi jej bliskośćna zajęciach, jej energię, po czym przyciągnął ją do siebie, musnął ustami jej policzek i szepnął:Querida Eva34).Trwało to tylko chwilę, bo speszona wyrwała się i uciekła, ale zdążył poczuć jejzapach.Nagle uświadomił sobie, że podobnych perfum używała Anna.To nie mógł być przypadek.Zaczął rozglądać się za nią w tłumie, ale jej nie znalazł.34) Querida Eva Kochana EwaMógł wybiec na miasto i tam szukać, czuł jednak, że choć zostało mało czasu, by ją poznać,by się do niej zbliżyć, nie powinien zanadto przyspieszać biegu wypadków, aby nie stracić szansyna wszystko.Pozostawała nadzieja, że nie będzie omijać klubu.Pojawiła się następnego wieczoru.Kiedy podeszła do baru, zatrzymał ją i wprost powie-dział, że jej pragnie.Tym razem nie uciekła.Dwadzieścia cztery godziny pózniej poszli razemdo jego hotelu.Kochali się tak, jakby znali się od dawna, sycili się swoją obecnością bez wstydu, otwarcina siebie, zamykali się wzajemnie w ramionach.Nie mogli się oderwać od siebie.Niczego jednaksobie nie obiecywali.Przez kolejne noce uczyli się siebie i próbowali zapamiętać.Kiedy wrócił do Barcelony, zdał sobie sprawę, że znowu kocha.Tylko& co miał zrobić z tąmiłością? Ewa była mężatką [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki