[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Głęboka zmiana, jaka w nim nastąpiła, ma symbolizować przemianę całego narodu szlacheckiego, który, odrzucając tak jak Jacek dumę i pychę, powinien poświęcić się sprawie odzyskania niepodległości.Zapamiętani przez Mickiewicza Polacy dla dobra kraju potrafią zapomnieć o osobistych urazach, zawsze są zdolni do pogodzenia się i solidarności w walce przeciwko nieprzyjacielowi.Gotowi są też opuścić ojczyznę, ilekroć wymaga tego jej dobro.Polacy, skłonni do zwady, kłótliwi, w momencie zagrożenia potrafią się zjednoczyć i ofiarnie walczyć z wrogiem.Dowodem tej solidarności jest choćby bitwa z Moskalami i stosunek do siebie wrogich do niedawna zaściankówMickiewicz w przedstawionych Polakach stara się zawsze dostrzec coś dobrego, próbuje usprawiedliwić ich czyny i zachowania.Tak dzieje się z Gerwazym, którego gwałtowność i mściwość tłumaczy poeta niezłomną wiernością dla rodu Horeszków.Stefan Żeromski „Przedwiośnie”Arkadia to miejsce, gdzie możemy czuć się bezpieczni, w pełni szczęśliwi, gdzie nic nie zakłóca radosnych chwil.Takim miejscem dla Cezarego Baryki, głównego bohatera Przedwiośnia, był dom rodzinny.Najpiękniejsze dni dzieciństwa mały Czaruś spędził w Baku, gdzie jego ojciec Seweryn pracował jako urzędnik.Matka zajmowała się domem i wychowywaniem syna.Cezary był jedynakiem, oczkiem w głowie rodziców, nie brakowało mu niczego.Otoczony opieką chłopiec spędzał beztroskie dzieciństwo w poczuciu bezpieczeństwa w pełnej ciepła atmosferze rodzinnego gniazda.Idylla szczęśliwego dzieciństwa została brutalnie przerwana.Gdy wybuchła I wojna światowa, Seweryn Baryka został powołany do wojska.Cezary został sam z matką w osierociałym mieszkaniu.Chłopiec miał wówczas czternaście lat.Następne lata w życiu głównego bohatera Przedwiośnia nie były już tak radosne, a szczególnie okres po wybuchu rewolucji w Rosji.Gdy po latach Cezary spotkał ojca, wyruszyli w podróż do Polski.Spotkanie z krajem rodzinnym rodziców było dla niego wielkim rozczarowaniem.Nastał jednak w jego życiu znów czas szczęścia i radości.Był to pobyt w Nawłoci, domu rodzinnym przyjaciela Hipolita Wielosławskiego.To kolejna Arkadia w życiu Cezarego Baryki.Nieliczne prace, które wykonywali mieszkańcy Nawłoci, traktowano także jako rozrywkę.Było to na przykład wspólne sortowanie jabłek.Swoim przyjazdem do Nawłoci Cezary zakłócił spokój tego miejsca, wikłając się w romanse i przeżywając skomplikowane perypetie uczuciowe, co w konsekwencji doprowadziło do tragedii.84.MOTYW: TOLERANCJA“Aby być tolerancyjnym należy wytyczyć granice, tego czego nie wolno tolerować” cknPrzyjęcie postawy w pełni tolerancyjnej to jedno z najtrudniejszych zadan danych człowiekowi.Tolerancja to pojęcia bardzo rozległe, obszerne, powiązane z każdą prawie dziedziną życia.Istnieje również bardzo płynna granica między tolerancją a obojętnością.Kiedy więc kończy się tolerancja, a zaczyna obojętność? Co wyznacza te subtelną granicę, ten próg, którego przekroczyć nam nie wolno? _pytania o tolerancję towarzyszyły jednostce ludzkiej właściwie od zawsze.Człowiek z założenia jest istotą duchowo wyciszoną, otwarta na otaczający świat, przyjazną wszelkim formom życia.Raj, który stworzył bóg, umożliwiał taki sposób istnienia i przetrwania.Jednakże człowiek odrzucił ten porządek świata i podjął próbę stworzenia innej rzeczywistości.Tak historię utraty raju na ziemi definiuje biblia i tu także kończy się etap rozumienia pojęcia tolerancji przez człowieka.Gdy ludzie zaczęli dostrzegać cechy, jakimi się różnią i charakteryzują, uznali to za wspaniału sposón udowodnienia swojej wyższości.I tak powstały odrębne grupy, walczące o swoja pozycję.Biali contra czarni, chrześcijanie przeciw ateistom, a właściwie człowiek wystąpił przeciwko drugiemu człwoeikowi.Ale czy współcześni ludzie mają szansę być toleracyjnymi? Wokół nas dzieje się tyle zła, nieprawości - to absoltunie nie może być przez nas akceptowane.Lecz czy mamy wpływ na przebieg wydarzeń, które popycha siła czasu? Przeciez każdy z nas zmuszony jest pozostać obojętnym wobec spraw, w których nasza opinia zupełnie się nie liczy.Nie mamy szans oddziaływania na ludzi, którzy podejmą decyzje.Przykładem może być trwający właśnie konflikt w kosowie.Jedyną formą wyrzucenia z siebie grzechu obojętności, jest pomoc ofiarom tej owjny._i tu gdzies między dobrem a złem, między decyzjami panów życia i śmierci a zwykłym, szarym obywatelem świata, leży granica tego, czego nie wolno nam tolerować.Tu pojawia się głos moralności, iskra chęci istnienia w ogromie świata, pułap fałszywej czy tez prawdziwje tolerancji._historia pokazała, że na przestrzeni wieków pojęcia tolerancji wzbudzało wiele kontrowesji, a czasem nawet wywoływało konflikty międzynarodowe i wojny.Przykładem może być “antygona” sofoklesa.Głowa państwa - kreon nie może tolerować dywersji polinejkesa, musi ukarać go, nawet po śmierci, za zdradę.Natomiast siostra zdrajcy, antygona, kierując się miłościa do brata, występuje przeciw obowiązującemu prawu.Zawiązuje się konflikt tragiczny, który spowodowało właśnie nietolerancyjne prawo.Nieliberalność przepisów sprawie, że zjawisko tolerancji nie może zaistnieć, nawet w ustroju demokratycznym.-przypomnijmy także sytuację w rzeczypospolitej jagiellońskiej, która to, jako jedyne państwo europejskie tamtych czasów, uznawała innowierców za prłnoprawnych obywateli.Był to kraj o wysokim poziomie tolerancji religijnej i wywoływało to niechęć u konserwatywnych sąsiadów.Ówcześni władcy jasno określili więc granice swojej tolerancji - wyznacznikiem była religia.Na tle wyznaniowym do dziś trwają konflikty, które właściwie nigdy nie powinny zaistnieć.Wiele utworów literackich pokazuje obrazy z wypraw krzyżowych chrześcijan przeciw narodom pogańskim najczęsciej jednak utw.Te pisane były przez duchownych którzy reprezentowali stanowisko wysoce subiektywne.Nie dostrzegali oni potrzeby pokazanie krucjat w kategoriach tolerancji, wręcz przeciwnie uznawali je za swój moralny obowiązek.Do podobnego problemu sięga henryk sienkiewicz w “krzyżakach” [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Głęboka zmiana, jaka w nim nastąpiła, ma symbolizować przemianę całego narodu szlacheckiego, który, odrzucając tak jak Jacek dumę i pychę, powinien poświęcić się sprawie odzyskania niepodległości.Zapamiętani przez Mickiewicza Polacy dla dobra kraju potrafią zapomnieć o osobistych urazach, zawsze są zdolni do pogodzenia się i solidarności w walce przeciwko nieprzyjacielowi.Gotowi są też opuścić ojczyznę, ilekroć wymaga tego jej dobro.Polacy, skłonni do zwady, kłótliwi, w momencie zagrożenia potrafią się zjednoczyć i ofiarnie walczyć z wrogiem.Dowodem tej solidarności jest choćby bitwa z Moskalami i stosunek do siebie wrogich do niedawna zaściankówMickiewicz w przedstawionych Polakach stara się zawsze dostrzec coś dobrego, próbuje usprawiedliwić ich czyny i zachowania.Tak dzieje się z Gerwazym, którego gwałtowność i mściwość tłumaczy poeta niezłomną wiernością dla rodu Horeszków.Stefan Żeromski „Przedwiośnie”Arkadia to miejsce, gdzie możemy czuć się bezpieczni, w pełni szczęśliwi, gdzie nic nie zakłóca radosnych chwil.Takim miejscem dla Cezarego Baryki, głównego bohatera Przedwiośnia, był dom rodzinny.Najpiękniejsze dni dzieciństwa mały Czaruś spędził w Baku, gdzie jego ojciec Seweryn pracował jako urzędnik.Matka zajmowała się domem i wychowywaniem syna.Cezary był jedynakiem, oczkiem w głowie rodziców, nie brakowało mu niczego.Otoczony opieką chłopiec spędzał beztroskie dzieciństwo w poczuciu bezpieczeństwa w pełnej ciepła atmosferze rodzinnego gniazda.Idylla szczęśliwego dzieciństwa została brutalnie przerwana.Gdy wybuchła I wojna światowa, Seweryn Baryka został powołany do wojska.Cezary został sam z matką w osierociałym mieszkaniu.Chłopiec miał wówczas czternaście lat.Następne lata w życiu głównego bohatera Przedwiośnia nie były już tak radosne, a szczególnie okres po wybuchu rewolucji w Rosji.Gdy po latach Cezary spotkał ojca, wyruszyli w podróż do Polski.Spotkanie z krajem rodzinnym rodziców było dla niego wielkim rozczarowaniem.Nastał jednak w jego życiu znów czas szczęścia i radości.Był to pobyt w Nawłoci, domu rodzinnym przyjaciela Hipolita Wielosławskiego.To kolejna Arkadia w życiu Cezarego Baryki.Nieliczne prace, które wykonywali mieszkańcy Nawłoci, traktowano także jako rozrywkę.Było to na przykład wspólne sortowanie jabłek.Swoim przyjazdem do Nawłoci Cezary zakłócił spokój tego miejsca, wikłając się w romanse i przeżywając skomplikowane perypetie uczuciowe, co w konsekwencji doprowadziło do tragedii.84.MOTYW: TOLERANCJA“Aby być tolerancyjnym należy wytyczyć granice, tego czego nie wolno tolerować” cknPrzyjęcie postawy w pełni tolerancyjnej to jedno z najtrudniejszych zadan danych człowiekowi.Tolerancja to pojęcia bardzo rozległe, obszerne, powiązane z każdą prawie dziedziną życia.Istnieje również bardzo płynna granica między tolerancją a obojętnością.Kiedy więc kończy się tolerancja, a zaczyna obojętność? Co wyznacza te subtelną granicę, ten próg, którego przekroczyć nam nie wolno? _pytania o tolerancję towarzyszyły jednostce ludzkiej właściwie od zawsze.Człowiek z założenia jest istotą duchowo wyciszoną, otwarta na otaczający świat, przyjazną wszelkim formom życia.Raj, który stworzył bóg, umożliwiał taki sposób istnienia i przetrwania.Jednakże człowiek odrzucił ten porządek świata i podjął próbę stworzenia innej rzeczywistości.Tak historię utraty raju na ziemi definiuje biblia i tu także kończy się etap rozumienia pojęcia tolerancji przez człowieka.Gdy ludzie zaczęli dostrzegać cechy, jakimi się różnią i charakteryzują, uznali to za wspaniału sposón udowodnienia swojej wyższości.I tak powstały odrębne grupy, walczące o swoja pozycję.Biali contra czarni, chrześcijanie przeciw ateistom, a właściwie człowiek wystąpił przeciwko drugiemu człwoeikowi.Ale czy współcześni ludzie mają szansę być toleracyjnymi? Wokół nas dzieje się tyle zła, nieprawości - to absoltunie nie może być przez nas akceptowane.Lecz czy mamy wpływ na przebieg wydarzeń, które popycha siła czasu? Przeciez każdy z nas zmuszony jest pozostać obojętnym wobec spraw, w których nasza opinia zupełnie się nie liczy.Nie mamy szans oddziaływania na ludzi, którzy podejmą decyzje.Przykładem może być trwający właśnie konflikt w kosowie.Jedyną formą wyrzucenia z siebie grzechu obojętności, jest pomoc ofiarom tej owjny._i tu gdzies między dobrem a złem, między decyzjami panów życia i śmierci a zwykłym, szarym obywatelem świata, leży granica tego, czego nie wolno nam tolerować.Tu pojawia się głos moralności, iskra chęci istnienia w ogromie świata, pułap fałszywej czy tez prawdziwje tolerancji._historia pokazała, że na przestrzeni wieków pojęcia tolerancji wzbudzało wiele kontrowesji, a czasem nawet wywoływało konflikty międzynarodowe i wojny.Przykładem może być “antygona” sofoklesa.Głowa państwa - kreon nie może tolerować dywersji polinejkesa, musi ukarać go, nawet po śmierci, za zdradę.Natomiast siostra zdrajcy, antygona, kierując się miłościa do brata, występuje przeciw obowiązującemu prawu.Zawiązuje się konflikt tragiczny, który spowodowało właśnie nietolerancyjne prawo.Nieliberalność przepisów sprawie, że zjawisko tolerancji nie może zaistnieć, nawet w ustroju demokratycznym.-przypomnijmy także sytuację w rzeczypospolitej jagiellońskiej, która to, jako jedyne państwo europejskie tamtych czasów, uznawała innowierców za prłnoprawnych obywateli.Był to kraj o wysokim poziomie tolerancji religijnej i wywoływało to niechęć u konserwatywnych sąsiadów.Ówcześni władcy jasno określili więc granice swojej tolerancji - wyznacznikiem była religia.Na tle wyznaniowym do dziś trwają konflikty, które właściwie nigdy nie powinny zaistnieć.Wiele utworów literackich pokazuje obrazy z wypraw krzyżowych chrześcijan przeciw narodom pogańskim najczęsciej jednak utw.Te pisane były przez duchownych którzy reprezentowali stanowisko wysoce subiektywne.Nie dostrzegali oni potrzeby pokazanie krucjat w kategoriach tolerancji, wręcz przeciwnie uznawali je za swój moralny obowiązek.Do podobnego problemu sięga henryk sienkiewicz w “krzyżakach” [ Pobierz całość w formacie PDF ]