[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kiedy pies już dobrze kojarzy komendę z zachowaniem, ćwiczymy"siad" w różnych okolicznościach.Teraz udział w szkoleniu biorąwszyscy domownicy.Dajemy komendę, zanim pies dostanie jeść,przed przypięciem mu smyczy, kiedy chcemy go pogłaskać, zanimotworzymy drzwi, zanim pies się z kimś przywita, gdy chcemy się znim pobawić, zanim mu rzucimy ulubioną piłeczkę itd.Nagrodą będąinne atrakcyjne dla psa rzeczy, nie tylko smakołyk.Również kliker niejest już konieczny na tym etapie.Jeżeli mamy go pod ręką - klikamy,jeżeli nie - tylko nagradzamy.wiczymy siadanie w połączeniu z komendą w różnych sytuacjach (wdomu, na spacerze, w windzie itd.), zmieniając pozycję ciała (siedząc,stojąc, tyłem do psa, leżąc, nawet stojąc na głowie, jeżeli potrafimy).PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory Pro www.pdffactory Przyspieszenie reakcji na komendęBardzo istotną częścią nauki siadaniajest błyskawiczna reakcja psa nakomendę.Dążymy do prawie zerowejprzerwy między jej wydaniem, areakcją psa.Jest to szczególnie ważnedla osób z ambicjami sportowymi wstosunku do psa, ale przydatne dlakażdego.Przyjemniej jest, gdy piesreaguje natychmiast na komendę, niżgdy wykonuje ją dopiero po chwilizastanowienia.Mierzymy czas jaki upływa od wydaniaprzez nas komendy, do reakcjizwierzęcia.Liczymy w myślach: jedenfot.Wioletta Misiarekpiesek, dwa pieski itd.Ustalamy jakiSiad przy nodzejest średni czas reakcji i przyjmujemyto za punkt wyjściowy.Zakładając przykładowo, że są to dwiesekundy, dajemy komendę "siad" i liczymy.Jeżeli pies siada w ciągudwóch sekund, K/S.Jeżeli nie siada, robimy smutną minę i próbujemyod nowa, zmieniając pozycję (np.stając dwa kroki dalej).Gdy pies jużsiada w czasie dwóch sekund (lub szybciej) w ośmiu na dziesięććwiczeń (80%), podwyższamy kryteria i wymagamy siadu w czasiejednej i pół sekundy (liczymy: jeden piesek dwa).Jeżeli nie zdąży,stracił okazję do nagrody.Gdy musimy trzy razy w czasie sesji robić smutną minę, oznacza to,że za szybko zwiększyliśmy wymagania i pies sobie tego jeszczedobrze nie skojarzył.Trzeba się nieco cofnąć w szkoleniu i wykazaćwięcej cierpliwości.Nigdy nie posuwamy się do przodu, jeżeli nie jesteśmyzachwyceni pracą psa na danym etapie."Speed trials"Dla przyspieszenia reakcji na komendę możemy również stosowaćtzw.speed trials (ang.próby szybkości).wiczymy w ten sposóbdopiero wtedy, gdy pies już dobrze rozumie dane zachowanie.Odliczamy kilkadziesiąt smakołyków, w każdej sesji inną liczbę, np.30, 40, 50.Dajemy psu komendę "siad", klikamy i nagradzamy jakPDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory Pro www.pdffactory najszybciej możemy, jeden siad po drugim, aż do skończenia sięsmakołyków.Mierzymy czas całej sesji, od pierwszego wydaniakomendy, do zjedzenia ostatniego smakołyka.Smakołyk możnarzucić na ziemię w takiej odległości od psa, żeby musiał do niegowstać.Będzie wówczas od razu przygotowany do następnego siadu.Jeżeli pies nie wstał, musimy go najpierw zachęcić do wstania (np.poprzez zmianę naszej pozycji), zanim damy następną komendę.Dzielimy czas sesji w sekundach przez liczbę smakołyków (a tymsamym liczbę siadów).Otrzymamy średni czas jednego siadu w tejsesji.Powtarzamy następnego dnia, znów mierząc starannie i obliczającczas jednego siadu.Powinniśmy już w drugiej sesji zauważyćskrócenie czasu, czyli szybszą reakcję na komendę."Speed trials"możemy stosować również przy nauce innych zachowań.Siadanie z marszuSiadania z marszu uczymy dopierowtedy, gdy pies potrafi błyskawiczniesiadać w miejscu.Naukę zaczynamy idąc z psem polewej stronie.Kiedy jest w obok nas,stajemy i równocześnie dajemykomendę "siad".Ponieważ komendawydana w ruchu jest zupełnie nowąsytuacją dla psa, nie wymagamynatychmiastowej reakcji, jak wwypadku siadania w miejscu.Zmniejszamy tymczasowo naszefot.Sara Olechowskaoczekiwania.Dajemy psu kilka sekundSiadanie z marszu(trzy-pięć sekund) na rozwiązanieproblemu.Początkowo nie przejmujemy się, jeżeli pies zrobi kilkakroków do przodu.Nie jest to pożądane, ale dopracujemy to pózniej.Na razie ważne jest, żeby usiadł (pracujemy tylko nad jednymkryterium na raz!).Możemy stanąć przy ścianie, jeśli chcemyzapobiec odsuwaniu się psa w bok.Kiedy pies już coraz lepiej siadaobok nas, stopniowo zwiększamy wymagania i klikamy prostszesiady, krzywe pomijając milczeniem.Kiedy siada prosto, zaczynamypracować nad szybkością reakcji.Dążymy do natychmiastowej reakcjina komendę.PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory Pro www.pdffactory Sygnał optycznyMożemy nauczyć psa siadania nietylko na komendę, ale również nasygnał optyczny.Przydaje się toszczególnie w wypadku pracy naodległość.Pies łatwiej reaguje na ruch niż nasłowo.Reakcja na ruch jestnaturalnym zachowaniem psa,ponieważ jest związana zezdobywaniem pożywienia (drapieżnikmusi zawsze zwracać uwagę na ruchswojego potencjalnego obiadu).fot.Matthew WaldochOsoby przygotowujące psa doSygnał optyczny "siad"egzaminu PT 1, mogą wybrać sygnałyoptyczne lub słowne do ćwiczenia zmian pozycji na odległość.Wartonauczyć psa obu sposobów wydawania komendy i do egzaminuwybrać ten, na który nasz pies reaguje lepiej.Jeśli uczyliśmy siadu metodą naprowadzania, właściwie już mamysygnał optyczny.Jest nim podniesienie ręki nad głową psa.Stopniowodopracowujemy (zmieniamy i zmniejszamy) ten sygnał, podnoszącrękę (zawsze tą samą) zgiętą w łokciu do góry, otwartą dłoniązwróconą w stronę psa (jak do przysięgi).Aby dodać sygnał optycznydo wyuczonej komendy, dajemy znak ręką bezpośrednio przed jejwypowiedzeniem.Po pewnym czasie (20-50 powtórzeń, wcześniej wwypadku psa naprowadzanego na siad) zwierzę zacznie siadać nasam znak ręką i komenda słowna nie będzie już konieczna [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Kiedy pies już dobrze kojarzy komendę z zachowaniem, ćwiczymy"siad" w różnych okolicznościach.Teraz udział w szkoleniu biorąwszyscy domownicy.Dajemy komendę, zanim pies dostanie jeść,przed przypięciem mu smyczy, kiedy chcemy go pogłaskać, zanimotworzymy drzwi, zanim pies się z kimś przywita, gdy chcemy się znim pobawić, zanim mu rzucimy ulubioną piłeczkę itd.Nagrodą będąinne atrakcyjne dla psa rzeczy, nie tylko smakołyk.Również kliker niejest już konieczny na tym etapie.Jeżeli mamy go pod ręką - klikamy,jeżeli nie - tylko nagradzamy.wiczymy siadanie w połączeniu z komendą w różnych sytuacjach (wdomu, na spacerze, w windzie itd.), zmieniając pozycję ciała (siedząc,stojąc, tyłem do psa, leżąc, nawet stojąc na głowie, jeżeli potrafimy).PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory Pro www.pdffactory Przyspieszenie reakcji na komendęBardzo istotną częścią nauki siadaniajest błyskawiczna reakcja psa nakomendę.Dążymy do prawie zerowejprzerwy między jej wydaniem, areakcją psa.Jest to szczególnie ważnedla osób z ambicjami sportowymi wstosunku do psa, ale przydatne dlakażdego.Przyjemniej jest, gdy piesreaguje natychmiast na komendę, niżgdy wykonuje ją dopiero po chwilizastanowienia.Mierzymy czas jaki upływa od wydaniaprzez nas komendy, do reakcjizwierzęcia.Liczymy w myślach: jedenfot.Wioletta Misiarekpiesek, dwa pieski itd.Ustalamy jakiSiad przy nodzejest średni czas reakcji i przyjmujemyto za punkt wyjściowy.Zakładając przykładowo, że są to dwiesekundy, dajemy komendę "siad" i liczymy.Jeżeli pies siada w ciągudwóch sekund, K/S.Jeżeli nie siada, robimy smutną minę i próbujemyod nowa, zmieniając pozycję (np.stając dwa kroki dalej).Gdy pies jużsiada w czasie dwóch sekund (lub szybciej) w ośmiu na dziesięććwiczeń (80%), podwyższamy kryteria i wymagamy siadu w czasiejednej i pół sekundy (liczymy: jeden piesek dwa).Jeżeli nie zdąży,stracił okazję do nagrody.Gdy musimy trzy razy w czasie sesji robić smutną minę, oznacza to,że za szybko zwiększyliśmy wymagania i pies sobie tego jeszczedobrze nie skojarzył.Trzeba się nieco cofnąć w szkoleniu i wykazaćwięcej cierpliwości.Nigdy nie posuwamy się do przodu, jeżeli nie jesteśmyzachwyceni pracą psa na danym etapie."Speed trials"Dla przyspieszenia reakcji na komendę możemy również stosowaćtzw.speed trials (ang.próby szybkości).wiczymy w ten sposóbdopiero wtedy, gdy pies już dobrze rozumie dane zachowanie.Odliczamy kilkadziesiąt smakołyków, w każdej sesji inną liczbę, np.30, 40, 50.Dajemy psu komendę "siad", klikamy i nagradzamy jakPDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory Pro www.pdffactory najszybciej możemy, jeden siad po drugim, aż do skończenia sięsmakołyków.Mierzymy czas całej sesji, od pierwszego wydaniakomendy, do zjedzenia ostatniego smakołyka.Smakołyk możnarzucić na ziemię w takiej odległości od psa, żeby musiał do niegowstać.Będzie wówczas od razu przygotowany do następnego siadu.Jeżeli pies nie wstał, musimy go najpierw zachęcić do wstania (np.poprzez zmianę naszej pozycji), zanim damy następną komendę.Dzielimy czas sesji w sekundach przez liczbę smakołyków (a tymsamym liczbę siadów).Otrzymamy średni czas jednego siadu w tejsesji.Powtarzamy następnego dnia, znów mierząc starannie i obliczającczas jednego siadu.Powinniśmy już w drugiej sesji zauważyćskrócenie czasu, czyli szybszą reakcję na komendę."Speed trials"możemy stosować również przy nauce innych zachowań.Siadanie z marszuSiadania z marszu uczymy dopierowtedy, gdy pies potrafi błyskawiczniesiadać w miejscu.Naukę zaczynamy idąc z psem polewej stronie.Kiedy jest w obok nas,stajemy i równocześnie dajemykomendę "siad".Ponieważ komendawydana w ruchu jest zupełnie nowąsytuacją dla psa, nie wymagamynatychmiastowej reakcji, jak wwypadku siadania w miejscu.Zmniejszamy tymczasowo naszefot.Sara Olechowskaoczekiwania.Dajemy psu kilka sekundSiadanie z marszu(trzy-pięć sekund) na rozwiązanieproblemu.Początkowo nie przejmujemy się, jeżeli pies zrobi kilkakroków do przodu.Nie jest to pożądane, ale dopracujemy to pózniej.Na razie ważne jest, żeby usiadł (pracujemy tylko nad jednymkryterium na raz!).Możemy stanąć przy ścianie, jeśli chcemyzapobiec odsuwaniu się psa w bok.Kiedy pies już coraz lepiej siadaobok nas, stopniowo zwiększamy wymagania i klikamy prostszesiady, krzywe pomijając milczeniem.Kiedy siada prosto, zaczynamypracować nad szybkością reakcji.Dążymy do natychmiastowej reakcjina komendę.PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory Pro www.pdffactory Sygnał optycznyMożemy nauczyć psa siadania nietylko na komendę, ale również nasygnał optyczny.Przydaje się toszczególnie w wypadku pracy naodległość.Pies łatwiej reaguje na ruch niż nasłowo.Reakcja na ruch jestnaturalnym zachowaniem psa,ponieważ jest związana zezdobywaniem pożywienia (drapieżnikmusi zawsze zwracać uwagę na ruchswojego potencjalnego obiadu).fot.Matthew WaldochOsoby przygotowujące psa doSygnał optyczny "siad"egzaminu PT 1, mogą wybrać sygnałyoptyczne lub słowne do ćwiczenia zmian pozycji na odległość.Wartonauczyć psa obu sposobów wydawania komendy i do egzaminuwybrać ten, na który nasz pies reaguje lepiej.Jeśli uczyliśmy siadu metodą naprowadzania, właściwie już mamysygnał optyczny.Jest nim podniesienie ręki nad głową psa.Stopniowodopracowujemy (zmieniamy i zmniejszamy) ten sygnał, podnoszącrękę (zawsze tą samą) zgiętą w łokciu do góry, otwartą dłoniązwróconą w stronę psa (jak do przysięgi).Aby dodać sygnał optycznydo wyuczonej komendy, dajemy znak ręką bezpośrednio przed jejwypowiedzeniem.Po pewnym czasie (20-50 powtórzeń, wcześniej wwypadku psa naprowadzanego na siad) zwierzę zacznie siadać nasam znak ręką i komenda słowna nie będzie już konieczna [ Pobierz całość w formacie PDF ]