PS61 Pan Samochodzik i Zakładnicy Niemirski Arkadiusz

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Już wiedziała o helikopterze - znaleziono go w okolicach jezioraPeekskill.ROZDZIAA DZIESITYWYRUSZAMY DO WEST POINT " DZIEJE AMERYKACSKIEJ POLONU " CZYPOLAK ODKRYA AMERYK PRZED KOLUMBEM? " O JANIE Z KOLNA " NASTACJI BENZYNOWEJ, CZYLI ZMIANA PLAN�W " PODGLDAMY FBI "REPORTERKA NA DRUGIM BRZEGU " WEHIKUAEM PRZEZ LAKPEEKSKILL " PAPPANI SZUKA POLA " CHATKA NAD JEZIOREM " ZAPRO-SZENIE, CZYLI SKD TEN PIERZCIONEK? " WYCOFUJEMY SI " KOLEJNYREJSSpaliśmy do 8:17.Obudziło nas ostre poranne światło wpadające przez żaluzje i zduszoneodgłosy samochodowych klaksonów dochodzące z pobliskiej 9A.Spalibyśmy dłużej, gdybynie kilka obowiązków.Po toalecie wykonaliśmy bowiem kilka telefonów, które nie mogłyczekać.Konsulat warczał.Zdenerwowanie Polskiego Instytutu Naukowego oraz Instytutu im.Józefa Piłsudskiego udzieliło się naszemu ministerstwu.Nie rozmawiałem osobiście z panemTomaszem, gdyż chwilowo był nieobecny, ale Monika, nasza sekretarka, zrelacjonowałapokrótce nadwiślańskie echa naszej amerykańskiej przygody.Zresztą kolega Pietraś miałlepsze zródło informacji - z samego gabinetu ministra.Martwiono się o nas, życzono zdrowiai szybkiego powrotu do kraju.Zabroniono działań na własną rękę.Nikomu nie przyszło dogłowy obwiniać nas o stratę cennych obrazów, co odebrałem jako dobrą monetę.Polski Instytut Naukowy zapraszał nas do siebie na Manhattan, lecz nie znał jeszczewszystkich faktów.Powstał bałagan! Ustaliliśmy zatem, że spotkamy się jutro w obecnościkonsula i kogoś z władz amerykańskich (na pewno zjawi się ktoś z FBI).- Jutro o 13:00 - powtórzył smutno Mark Kalinowski.- U nas, na Manhattanie.Zastanawiałem się, co dalej robić? Zajmować się sprawą, którą FBI i policja trzymali wtajemnicy? Czy pojechać do West Point po materiały do eseju historycznego? Już wczorajdano mi do zrozumienia, abym odpuścił sprawę Benettonów.dzisiaj to samo usłyszałem wformie polecenia od naszego zwierzchnika z Polski.Nie było wyjścia - trzeba było machnąć ręką na Benettonów i liczyć, że FBI rozwiążeniebawem tę sprawę.Musieliśmy coś ze sobą zrobić, otrząsnąć się i zabić w sobie smutek postracie polskich dzieł z kolekcji Benettona.Reporterka Pappani była chwilowo nieuchwytna,jej komórka milczała, więc machnąłem rękę i na nią.Czułem żal z powodu takiego a nieinnego zakończenia afery rozpoczętej w zamku Tarrytown, przeżywałem coś w rodzajuporażki.Winę za smutny los czterech polskich obrazów zrzucałem na siebie.Niepotrzebnie.W końcu nie pojechałem do Ameryki w charakterze agenta ochrony.Podczas porannej kawy nie mogłem odpędzić od siebie ponurych myśli.Czy terroryścizniszczą pozostałe obrazy, a Paul otrzyma odszkodowanie? Było to trochę ryzykowneposunięcie.W portalu internetowym znalazłem news, że John Deep zwołał konferencjęprasową w siedzibie New York Timesa , podczas której miał opowiedzieć w szczegółach owydarzeniach na zamku.Obiecał też zdradzić opinii publicznej pomysł terrorystów związanyze zniszczeniem kolekcji i zdobyciem pięciu milionów dolarów.Czy w tej sytuacji Lloydwypłaci Benettonom odszkodowanie? Nie moja sprawa! Nie mogłem uratować pozostałychobrazów z kolekcji Teda Benettona, więc nie powinno mnie to dalej interesować.Tymbardziej, że nie była wyjaśniona sprawa obrazu van Gogha.Skradziony czy nie?Kiedy znalazłem jedyną wzmiankę o sobie, krew zawrzała mi w żyłach.Jakiś pismak dałwielce kontrowersyjny tytuł relacji z wydarzeń na zamku.Detektyw z Polski bezradny.Deep ratuje życie zakładników!Nie tego się spodziewałem! Pismacy nie wiedzieli, co tak naprawdę wydarzyło się nazamku i wypisywali bzdury.W końcu to ja najbardziej ucierpiałem ze wszystkichzakładników.Wyłączyłem laptopa.- Jedziemy na wycieczkę - rzekłemZaproponowałem koledze Pietrasiowi wyjazd na północ do West Point.Magister zgodziłsię i około 11:30 opuściliśmy Elmsford.Najpierw skierowaliśmy się na zachód i dopiero nadrzeką ruszyliśmy wzdłuż jej nurtu na północ.Mijaliśmy kolejno Tarrytown, Sleepy Hollow, Ossining Crotonville, Harmon, Croton-on-Hudson, Oscawana, Montrose, Buchanan i Peekskill, za którą to miejscowością kończyło sięniebawem hrabstwo Westchester.Jechałem wolno, snując opowieść o losach Polaków na amerykańskiej ziemi.KolegaPietraś chętnie słuchał.Nie miał wyjścia.- Dzieje amerykańskiej Polonii sięgają czasów kolonialnych - mówiłem prowadzącwehikuł.- Na początku XVII wieku pierwsi rodacy przybyli dla zarobku do Jamestown wWirginii, pierwszej kolonii w Ameryce.Wielka emigracja miała miejsce po rozbiorachPolski.Wtedy rodacy opuszczali Ojczyznę przez Prusy, Rosję i Austrię.Po klęsce powstanialistopadowego w 1830 roku około tysiąca osób uciekło do Stanów Zjednoczonych.Pierwszym miejscem zorganizowanego osadnictwa polskiego zostało miasteczko PannaMaryja w Teksasie - w 1854 roku ksiądz Leopold Moczygemba sprowadził tam okołoośmiuset Polaków ze Zląska.Oprócz rolnictwa, emigranci polscy pracowali w kopalniach,rzezniach, młynach, hutach we wschodniej i środkowo-zachodniej części Ameryki.Niemałe zasługi w odradzaniu się zakonu jezuitów w USA, a także w rozwoju przyszłejPolonii, miała grupa polskich duchownych.Najpierw, na początku XIX wieku, przybyłagrupa z Białej Rusi, wśród nich Polacy: Filip Sz.Sacki, Bonifacy Krukowski i FranciszekDzierożyński.Napływ imigrantów europejskich do USA w XIX wieku, wśród nich Polaków,powiększył liczbę katolików w tym kraju.Ciekawostką jest fakt, że w 1821 roku Kościółkatolicki liczył tylko 195 tysięcy wiernych.Polscy jezuici zakładali nowe parafie, zwłaszczawe wschodnich stanach oraz w Missouri i Nebrasce.Przełom XIX i XX wieku był okresemmasowej emigracji, która trwała do zakończenia pierwszej wojny światowej.Od roku 1924 emigracja została zahamowana w związku z ustanowieniem nowych prawimigracyjnych.Po zakończeniu drugiej wojny światowej Stany Zjednoczone znowu przyjęłydużą liczbę uchodzców z Europy.Ta właśnie fala emigracyjna zaważyła w sposób istotny naodnowieniu Polonii w Ameryce.Kolejna fala emigrantów nastąpiła po stanie wojennym w1981 roku.W latach dziewięćdziesiątych XX wieku przyjeżdżali tu rodacy w poszukiwaniulepszej pracy i egzystencji.Około dziesięciu milionów osób w USA przyznaje się dopochodzenia polskiego, w tym najwięcej w stanach New York (około 1,2 miliona) orazIllinois (prawie jeden milion).Wielu rodaków pracuje jednak na czarno.Do znanych i zasłużonych Polaków należeli Kazimierz Pułaski i Tadeusz Kościuszko, októrym już wspominałem.Dodam jedynie, że w West Point - do którego jechaliśmy - spędziłKościuszko ostatni rok swego pobytu w Ameryce.W pamiętniku jego adiutanta JulianaUrsyna Niemcewicza możemy przeczytać: Jest dotąd wykopany przez niego ogródek;widziałem w nim jeszcze ślady grządek, uprawianych przez niego.Było to miejsce jegospoczynku po całodziennych trudach.W pobliżu tej skały, wśród malowniczych wzgórz, wewieńcu cyprysów, na wysokim brzegu rzeki, wznosi się dziś, widna z daleka, kolumnaKościuszki, a na niej napis: �Bohaterowi dwu światów�.W całym kraju wzniesionoPułaskiemu i Kościuszce wiele pomników.Na uwagę zasługiwała też osoba pierwszego Polaka na ziemi amerykańskiej, który przybyłtutaj w roku 1476, czyli na 16 lat przed Krzysztofem Kolumbem.Nazywał się Jan z Kolna ibył rzekomo komendantem statku duńskiego; podobno zawitał w okolice Labradoru.Informacja ta nie jest jednak ostatecznie udowodniona, chociaż wiele wskazuje na jejprawdziwość [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki