[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zawsze traktowała Alana i Elaine Schlossbergów jak własnych rodziców.Kiedyś wwakacje zabrali ją i Leslie na Florydę.Jedno lato Maureen spędziła z rodziną Leslie wbungalowach w Catskills.Obchodziła też ze Schlossbergami żydowskie święta.NatomiastElaine Schlossberg, by zrobić Maureen przyjemność, gotowała świąteczny obiad na BożeNarodzenie i Wielkanoc.Chociaż Maureen uważała Leslie za swoją najbliższą przyjaciółkę, to w duchu zawszejej zazdrościła.Przyjaciółka miała idealną, drobną twarz, piękne włosy, szczupłe, zgrabneciało, a na dodatek była urodzoną artystką.W liceum nauczyciele wieszali jej prace nawystawie w korytarzu.Wszyscy przystawali przed nimi, podziwiając talent ich autorki.Maureen starała się wyobrazić sobie, co to znaczy być Leslie i czuć się szczęśliwą.Kiedy Leslie wyjechała do Albany na studia, Maureen poczuła się opuszczona.Zostałaprzyjęta do college u Huntera, ale nie chciała dalej mieszkać z ojcem pod jednym dachem.Prawie w ogóle ze sobą nie rozmawiali, a on pił coraz więcej.Wdawał się z obcymi ludzmi wbójki, a pewnego dnia uderzył Maureen tak mocno, że czarno-fioletowy siniec przez dwatygodnie nie schodził jej spod oka.Miarka się przebrała.Przeniosła się na Manhattan izamieszkała ze współlokatorką na West Side.W dzień uczęszczała na zajęcia, a wieczoramipracowała dorywczo, wpisując dane do komputera.Jako kierunek na studiach wybrała naukipolityczne i myślała o rozpoczęciu studiów prawniczych.Jednak po dwóch latach college uskończyły się jej pieniądze, musiała więc rzucić naukę.Zatrudniła się jako sekretarka w kancelarii prawniczej.W szkole średniej i w college u umawiała się z chłopakami, ale nigdy nie miałażadnego na stałe.Uważała, że odstraszały ich jej problemy rodzinne.Po przeprowadzce naManhattan nic się w tej kwestii nie zmieniło.Coraz trudniej było jej poznać kogoś miłego.Aprzecież z wiekiem nabierała urody.Zapuściła włosy, zrzuciła parę kilogramów i nauczyła sięrobić sobie makijaż.Jednak w barach, do których chodziła z przyjaciółmi, okazywało się, żeco przystojniejsi faceci nie zwracali na nią uwagi i przeważnie nie miała z kim nawetporozmawiać.Kiedy Leslie po skończeniu college u zamieszkała ze swoim chłopakiem, Davidem,Maureen zaczęła mieć nadzieję, że i jej sprawy uczuciowe w końcu się ułożą.David wydawałsię jej inteligentny i czarujący idealny mężczyzna stworzony dla idealnej kobiety.Częstobywała przyzwoitką na ich randkach, chodziła z nimi do restauracji, klubów i kina.Kilkarazy David poznał ją ze swoimi kolegami ze studiów.Z jednym spotykała się kilka miesięcy,ale nic z tej znajomości nie wyszło.Samotne lata uciekały, a Maureen wciąż nikogo nie miała.Wtedy to, pewnegowieczoru w barze na West Side, zaraz za rogiem jej domu, poznała Joey ego DePino.Okazałsię zabawnym, słodkim facetem z klasy robotniczej, pochodzącym z Brooklynu.Na dodatekw połowie był %7łydem, a w połowie Włochem w pewien sposób przypominał jej o własnychkorzeniach.Imponowało jej, że jest od niego bardziej atrakcyjna, a on nie miał wykształcenia.Kiedy się spotykała z Joey em, czuła się dowartościowana.Gdyby wiedziała, co to znaczy uzależnienie od hazardu, zanim poznała Joey ego, to napewno w życiu by za niego nie wyszła.Na randkach Joey opowiadał jej, że uwielbia grać, apokochał to od czasu, kiedy ojciec zabrał go jako chłopaka na wyścigi konne.Kilka razynawet towarzyszyła mu na Meadowlands w New Jersey, a raz pojechali na weekend doAtlantic City.Maureen obserwowała ze zdziwieniem, jak Joey ego podnieca już samarozmowa o obstawianiu zakładów.Podejrzewała więc, że traci on więcej pieniędzy, niż jejmówi.W końcu potraktowała jego pasję jako jedną z typowo męskich spraw , jak meczepiłki nożnej czy golf w niedzielę, będącą częścią ich życia.W pierwszym roku ich małżeństwa Joey prawie w ogóle nie grał, ale pózniej zaczął jużchodzić na wyścigi.Z początku tylko w soboty, jednak nim Maureen zdążyła się zorientować,bywał tam trzy, cztery razy w tygodniu.Kiedy siedział w domu, wcale nie było lepiej.Jeślinie udało mu się obstawić zawodów w telewizji, chodził zły i zamyślony.Maureen odnosiławrażenie, że nie potrafi już z nim normalnie rozmawiać.Zawsze, kiedy próbowała z nimpodyskutować o problemie, wściekał się i na nią naskakiwał.Szybko więc zrozumiała, że hazard to choroba, tak samo jak alkoholizm.To stwierdzenie przywracało jej smutnewspomnienia z dzieciństwa.Stopniowo zaczynała tyć.Stosowała diety, ale przez nieporozumienia z Joey em jadłacoraz więcej.Mierzyła metr sześćdziesiąt cztery wzrostu, a ważyła ponad dziewięćdziesiątkilo.Zaczęła nienawidzić swojego wyglądu i Joey ego jako przyczynę tego stanu.Znalazłasię w pułapce Joey ego, mieszkania i wykonywanego zawodu.Od dziewięciu już latpracowała dla tej samej grupy krwiożerczych i wątpliwej moralności prawników.A byławystarczająco bystra, by znalezć sobie taką pracę, jaka jej odpowiada czasami miaławrażenie, że lepiej wykonywałaby zawód prawnika niż oni sami jednak to wiązało się zkoniecznością skończenia studiów, a jak, jeśli Joey cały czas uprawiał hazard? Gdyby samanie płaciła większości rachunków i czynszu przez ostatnie dwa lata, to nie wiadomo, jak byoboje skończyli.Maureen miała już dość tej sytuacji, a czas naglił.Jeśli wkrótce nie urodzi dzieci, tonigdy nie będą stanowili pełnej rodziny.Najgorszy scenariusz jej życia ona się starzeje,sama z Joey em w tym samym obskurnym mieszkaniu coraz częściej zaczynał przybieraćrealny kształt.***Najwyższy czas pomyśleć o sobie, moja kochana radziła Leslie.Siedziały z Maureenprzy stoliku na tyłach centrum handlowego na Manhattanie. Musisz zadać sobie jednopytanie: czy rzeczywiście chcesz tego w życiu? Czy o to ci chodziło? Aatwo ci mówić skwitowała Maureen.Zawsze uważała, że Leslie i David stanowią idealne małżeństwo.Gdyby jej było choćw połowie takie, nie miałaby powodów do narzekań. Możesz mieć, co chcesz przekonywała Leslie. Ale trzeba zacząć od siebie samej.Jeśli uważasz, że nie zasługujesz na dobre rzeczy, a twoim przeznaczeniem jest smutek idepresja, to wtedy tak się stanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Zawsze traktowała Alana i Elaine Schlossbergów jak własnych rodziców.Kiedyś wwakacje zabrali ją i Leslie na Florydę.Jedno lato Maureen spędziła z rodziną Leslie wbungalowach w Catskills.Obchodziła też ze Schlossbergami żydowskie święta.NatomiastElaine Schlossberg, by zrobić Maureen przyjemność, gotowała świąteczny obiad na BożeNarodzenie i Wielkanoc.Chociaż Maureen uważała Leslie za swoją najbliższą przyjaciółkę, to w duchu zawszejej zazdrościła.Przyjaciółka miała idealną, drobną twarz, piękne włosy, szczupłe, zgrabneciało, a na dodatek była urodzoną artystką.W liceum nauczyciele wieszali jej prace nawystawie w korytarzu.Wszyscy przystawali przed nimi, podziwiając talent ich autorki.Maureen starała się wyobrazić sobie, co to znaczy być Leslie i czuć się szczęśliwą.Kiedy Leslie wyjechała do Albany na studia, Maureen poczuła się opuszczona.Zostałaprzyjęta do college u Huntera, ale nie chciała dalej mieszkać z ojcem pod jednym dachem.Prawie w ogóle ze sobą nie rozmawiali, a on pił coraz więcej.Wdawał się z obcymi ludzmi wbójki, a pewnego dnia uderzył Maureen tak mocno, że czarno-fioletowy siniec przez dwatygodnie nie schodził jej spod oka.Miarka się przebrała.Przeniosła się na Manhattan izamieszkała ze współlokatorką na West Side.W dzień uczęszczała na zajęcia, a wieczoramipracowała dorywczo, wpisując dane do komputera.Jako kierunek na studiach wybrała naukipolityczne i myślała o rozpoczęciu studiów prawniczych.Jednak po dwóch latach college uskończyły się jej pieniądze, musiała więc rzucić naukę.Zatrudniła się jako sekretarka w kancelarii prawniczej.W szkole średniej i w college u umawiała się z chłopakami, ale nigdy nie miałażadnego na stałe.Uważała, że odstraszały ich jej problemy rodzinne.Po przeprowadzce naManhattan nic się w tej kwestii nie zmieniło.Coraz trudniej było jej poznać kogoś miłego.Aprzecież z wiekiem nabierała urody.Zapuściła włosy, zrzuciła parę kilogramów i nauczyła sięrobić sobie makijaż.Jednak w barach, do których chodziła z przyjaciółmi, okazywało się, żeco przystojniejsi faceci nie zwracali na nią uwagi i przeważnie nie miała z kim nawetporozmawiać.Kiedy Leslie po skończeniu college u zamieszkała ze swoim chłopakiem, Davidem,Maureen zaczęła mieć nadzieję, że i jej sprawy uczuciowe w końcu się ułożą.David wydawałsię jej inteligentny i czarujący idealny mężczyzna stworzony dla idealnej kobiety.Częstobywała przyzwoitką na ich randkach, chodziła z nimi do restauracji, klubów i kina.Kilkarazy David poznał ją ze swoimi kolegami ze studiów.Z jednym spotykała się kilka miesięcy,ale nic z tej znajomości nie wyszło.Samotne lata uciekały, a Maureen wciąż nikogo nie miała.Wtedy to, pewnegowieczoru w barze na West Side, zaraz za rogiem jej domu, poznała Joey ego DePino.Okazałsię zabawnym, słodkim facetem z klasy robotniczej, pochodzącym z Brooklynu.Na dodatekw połowie był %7łydem, a w połowie Włochem w pewien sposób przypominał jej o własnychkorzeniach.Imponowało jej, że jest od niego bardziej atrakcyjna, a on nie miał wykształcenia.Kiedy się spotykała z Joey em, czuła się dowartościowana.Gdyby wiedziała, co to znaczy uzależnienie od hazardu, zanim poznała Joey ego, to napewno w życiu by za niego nie wyszła.Na randkach Joey opowiadał jej, że uwielbia grać, apokochał to od czasu, kiedy ojciec zabrał go jako chłopaka na wyścigi konne.Kilka razynawet towarzyszyła mu na Meadowlands w New Jersey, a raz pojechali na weekend doAtlantic City.Maureen obserwowała ze zdziwieniem, jak Joey ego podnieca już samarozmowa o obstawianiu zakładów.Podejrzewała więc, że traci on więcej pieniędzy, niż jejmówi.W końcu potraktowała jego pasję jako jedną z typowo męskich spraw , jak meczepiłki nożnej czy golf w niedzielę, będącą częścią ich życia.W pierwszym roku ich małżeństwa Joey prawie w ogóle nie grał, ale pózniej zaczął jużchodzić na wyścigi.Z początku tylko w soboty, jednak nim Maureen zdążyła się zorientować,bywał tam trzy, cztery razy w tygodniu.Kiedy siedział w domu, wcale nie było lepiej.Jeślinie udało mu się obstawić zawodów w telewizji, chodził zły i zamyślony.Maureen odnosiławrażenie, że nie potrafi już z nim normalnie rozmawiać.Zawsze, kiedy próbowała z nimpodyskutować o problemie, wściekał się i na nią naskakiwał.Szybko więc zrozumiała, że hazard to choroba, tak samo jak alkoholizm.To stwierdzenie przywracało jej smutnewspomnienia z dzieciństwa.Stopniowo zaczynała tyć.Stosowała diety, ale przez nieporozumienia z Joey em jadłacoraz więcej.Mierzyła metr sześćdziesiąt cztery wzrostu, a ważyła ponad dziewięćdziesiątkilo.Zaczęła nienawidzić swojego wyglądu i Joey ego jako przyczynę tego stanu.Znalazłasię w pułapce Joey ego, mieszkania i wykonywanego zawodu.Od dziewięciu już latpracowała dla tej samej grupy krwiożerczych i wątpliwej moralności prawników.A byławystarczająco bystra, by znalezć sobie taką pracę, jaka jej odpowiada czasami miaławrażenie, że lepiej wykonywałaby zawód prawnika niż oni sami jednak to wiązało się zkoniecznością skończenia studiów, a jak, jeśli Joey cały czas uprawiał hazard? Gdyby samanie płaciła większości rachunków i czynszu przez ostatnie dwa lata, to nie wiadomo, jak byoboje skończyli.Maureen miała już dość tej sytuacji, a czas naglił.Jeśli wkrótce nie urodzi dzieci, tonigdy nie będą stanowili pełnej rodziny.Najgorszy scenariusz jej życia ona się starzeje,sama z Joey em w tym samym obskurnym mieszkaniu coraz częściej zaczynał przybieraćrealny kształt.***Najwyższy czas pomyśleć o sobie, moja kochana radziła Leslie.Siedziały z Maureenprzy stoliku na tyłach centrum handlowego na Manhattanie. Musisz zadać sobie jednopytanie: czy rzeczywiście chcesz tego w życiu? Czy o to ci chodziło? Aatwo ci mówić skwitowała Maureen.Zawsze uważała, że Leslie i David stanowią idealne małżeństwo.Gdyby jej było choćw połowie takie, nie miałaby powodów do narzekań. Możesz mieć, co chcesz przekonywała Leslie. Ale trzeba zacząć od siebie samej.Jeśli uważasz, że nie zasługujesz na dobre rzeczy, a twoim przeznaczeniem jest smutek idepresja, to wtedy tak się stanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]