[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Niezależnie od okoliczności, możliwość tego rodzajuzdarzeń świadczyła o tym, iż antypolska kampania w Stanach Zjednoczonych wy-woływała wzrost antagonizmu polsko-żydowskiego w tym kraju i budziła antyży-dowskie reakcje wśród Polonii.W Wydziale Narodowym Polskim zdawano sobie sprawę z niebez-pieczeństwa, jakie niesie z sobą antypolska kampania propagandowa w okresie, gdyrozpoczynały się obchody konferencji pokojowej i przychylność rządu StanówZjednoczonych była Polsce potrzebna.Prezes WNP Jan Smulski zwrócił się do RadyZarządzającej o wydanie oświadczenia podkreślającego pragnienie zgodnegowspółżycia Polaków z Żydami zarówno w Polsce, jak i w Stanach Zjednoczonych100.Oświadczenie to w myśl intencji Smulskiego pozbawione było wszelkich elemen-tów antyżydowskich, z widocznym wskazaniem na Niemcy jako siłę sprawczą całejkampanii.97 „[.] The proclamation was issued «an hour before the lighting of candles» so to speak - to late for the Jew-ish press.especially for the newspapers which are not issued on Saturday, which could call the attention of theJewish public; too late for the Jewish representatives to remind the Governor that he is not speaking in the name of all the citizens of this state, when he gives the present Paderewski Dmowski government more recog-nition than it merits", Polish «Bubble».“Jewish Morning Journal” (New York) 28 I 1919.98 Raport Edwarda E.Flooda z Military Intelligence Office w Pittsburgu do Szefa Wywiadu Wojskowego (ActingDirector of Military Intelligenee”) Departamentu Wojny.Pittsburgh, Pa.7 lI 1919, National Archives, Washing-ton, D.C., War Departament, Military Intelligence Branch (dalej MIB) 10059-89, dok.nr 30: notarialnepotwierdzenie zeznania świadka Georga Smorunka, ibidem, dok.nr 31; Raport Johna B.Trevora i AlbertaHlava'a z Military Intelligence Office w Nowym Yorku do Szefa Wywiadu Wojskowego Nowy York 29 I 1919,ibidem, dok.nr 11.99 Raport A.L.Moeldnera z Military Intelligence Office w Bostonie do szefa Wywiadu Wojskowego, Boston 28 I1919, ibidem, dok.nr 9.100 Sprawozdanie Prezesa Rady Zarządzającej Wydziału Narodowego z drugiej podróży do Waszyngtonu i No-wego Yorku od 1 do 6 stycznia 1919.„Okólnik WNP" nr 2.11 I 1919, s.6.Wobec tego my Polacy, którzy na wzór Stanów Zjednoczonych, chcemyugruntować nowe podstawy niepodległego państwowego bytu, nie powin-niśmy się dać sprowadzić żadnym prowokacjom z obranej drogi, którą wyty-czyliśmy sobie względami sąsiedztwa, sprawiedliwości i równości obywatel-skiej także dla Żydów.Musimy w tem wytrwać przekonywując świat cały ouczciwości naszych zapewnień i zamysłów i jednając sobie także i spośródŻydów przyjaciół101.Miało być to oświadczenie świadectwem dobrej woli Polaków, braku wśródnich nastrojów antyżydowskich.Zdawano sobie sprawę, iż gwałtowne i emocjo-nalne reakcje i antyżydowskie wystąpienia potwierdzałyby jedynie tezy propa-gandy, powodowały dalszą eskalację napięcia, wzbudzając wśród czynników mia-rodajnych konferencji pokojowej wątpliwości co do dobrych intencji Polaków wo-bec Żydów.Kolejnym krokiem wynikającym z przyjętej linii postępowania byłozwrócenie się do organizacji żydowskich z propozycją wspólnego zakupienia i wy-słania do Polski transportu żywności przeznaczonej dla głodującej ludności polskiej iżydowskiej w Polsce.W rezultacie tej inicjatywy życzliwie przyjętej przez koła ży-dowskie, jeszcze w styczniu 1919 r.z Nowego Jorku do Gdańska odpłynął statek„Westward-Ho" z transportem żywności wartości 2 mln dol.na pokładzie, opłaco-nym po połowie przez Wydział Narodowy Polski i organizacje żydowskie102.101 W sprawie Żydowskiej.Apel Rady Zarządzającej Wydziału Narodowego, ibidem, s.8.Por.Rzekome pogromyw Polsce, ibidem, nr 7.15 II 1919.102 Milion dolarów na żywność jako broń Polski przeciw bolszewizmowi, ibidem, nr 3, 18 I 1919, s.5.Rozdział IIIW OKRESIE KONFERENCJI WERSALSKIEJPodobnie jak dla Polaków, tak i dla Żydów sprawą najważniejszą stało sięzaspokojenie narodowych postulatów wnoszonych na forum konferencji pokojowejw Paryżu.Podobnie jak Litwini i Ukraińcy, Żydzi nie posiadali oficjalnej reprezen-tacji w charakterze uczestników konferencji, chociaż mieli w Paryżu swoich przed-stawicieli starających się wpływać na przebieg i tematykę obrad w kwestiach ichinteresujących103.Komitet Delegacji Żydowskich na Konferencję Pokojową, grupu-jący przedstawicieli społeczności żydowskich z Polski, Rosji, Ukrainy, Rumunii, Pa-lestyny, Grecji, Anglii, Holandii, Belgii, Stanów Zjednoczonych, Kanady i innychkrajów pozostawał pod przemożnym wpływem delegatów ze Stanów Zjednoczo-nych Louisa Marshalla i Juliusa Macka.Byli oni głównymi orędownikami zasadyautonomii narodowej dla Żydów w Polsce i innych krajach Europy Środkowej104.Zdając sobie sprawę, iż wysuwanie postulatu uzyskania specjalnego statusujedynie dla mniejszości żydowskiej nieuchronnie postawić ją musi w konflikcie zPolakami, delegaci żydowscy podejmowali zabiegi o generalne rozwiązanie, obej-mujące wszystkie mniejszości narodowe, w tym także Żydów.Stawiało ich to jed-nak tym bardziej w ostrym konflikcie z delegacją polską pozostającą pod znacznymwpływem Romana Dmowskiego, zwolennika unitarnej koncepcji ustrojowej pań-stwa polskiego [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • centka.pev.pl
  •