[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie znałem tam zresztą nikogo, kto dałby mi koksu.Przecie\ nie mogłempoprosić policji, \eby odpaliła mi trochę z zapasów, które skonfiskowała.Nie mo\na było nic zrobić.W myślach ponownie prze\ywałem pogrzeb mojej matki.Nareszcie płakałem, pierwszy raz odczasu, gdy miałem dziesięć lat.Płakałem, a jednocześnie się śmiałem, bo łzy łaskotały mnie w nos ito wydawało mi się bardzo śmieszne.Siódmego dnia wreszcie wyszedłem z namiotu.Cuchnąłem gorzej ni\ miejskie wysypiskośmieci.Musiałem wszystko wyprać w strumieniu.A pomyślałem o wszystkim, tylko nie o mydle.Ubrania nie od razu wyschły, byłem więc zmuszony spać nago na plastiku.Marzłem.W parku zostałem jeszcze czternaście dni.Nie robiłem nic innego, tylko piłem wodę i sikałem.Tobyło moje główne zajęcie.Miałem te\ straszne rozwolnienie.Moje ciało pozbywało sięnagromadzonych nieczystości.Byłem czujny.Rozstawiłem namiot tak, by móc obserwować szlak wycieczkowy na wypadek,gdyby motocykliści postanowili wysłać za mną ekspedycję karną.Obawiałem się równie\, \e -poniewa\ wyjechałem - jakiś anonimowy informator zadzwoni na policję i oskar\y mnie o wszyst-kie zabójstwa dokonane w Montrealu w ciągu ostatniego roku.W środowisku to była zwykłapraktyka stosowana wobec uciekinierów.Zdradziłem.Kod honorowy mówił jasno, \e jesteśmy braćmi a\ do śmierci.W moim wieku niebrało się nóg za pas.Około pięćdziesiątki mo\na było chyba pomyśleć o czymś w rodzajuemerytury, ale dla człowieka w moim wieku nie było innego wyjścia, jak nogami do przodu.Znałem za du\o ludzi, wiedziałem o zbyt wielu rzeczach.Szefowie nie mogli sobie pozwolić nato, by taki potencjalny informator jak ja wałęsał się po kraju.Nic się jednak nie stało.Nikt mnie nie zadenuncjował.A przecie\ długo mnie szukali.Zmusili nawet Megota, by otworzył im moje mieszkanie w nadziei, \e znajdą tam swoje zapasy koksu.Powiedział im, \e wątpi, bym kiedykolwiek wrócił.Dali mu spokój.Kiedy z palca zeszła mi opuchlizna, byłem gotowy wyruszyć w drogę.Mój nos znów zrobił sięwra\liwy na zapachy i inne bodzce.Po wyjściu z parku spędziłem dwie godziny na rozmyślaniu.Mogłem przejść na drugą stronędrogi, wsiąść do autobusu i wrócić do Montrealu.Mimo wszystko.Mimo długów, mimo milczenia,mimo nieobecności.Mimo mojej nowej gęby odtrutego faceta.Poszedłbym spotkać się z byłymikolegami i porozmawiałbym z nimi jak przyjaciel.W bandzie motocyklistów byliśmy oczywiściewszyscy mętami, ale to nam nie przeszkadzało \ywić do siebie nawzajem trochę uczuć.Poprosiłbymich, aby rozło\yli mi spłaty.Zgodziliby się.Lepiej było podjąć to ryzyko, ni\ mieć na karku całąkanadyjską policję z licznymi oskar\eniami o zabójstwa, których nie popełniłem.Mógłbym.Wiedziałem o tym.Skierowałem się na zachód.Z Winnipeg wysłałem list do Grubego.Wytłumaczyłem mu, \e musiałem wyjechać.śe miałem podziurki w nosie tego \ycia.śe zdałem sobie sprawę, i\ zmierzam prosto ku własnej śmierci i niechciałem do tego dopuścić.śe nie powinien mieć do mnie o to pretensji, bo wiem, \e nie zawsze byłw stosunku do mnie w porządku.Czy\ nie próbował przelecieć mojej dziewczyny, podczas gdy jabroniłem cnoty jego panny, kiedy był w więzieniu? Jak to bywa między braćmi, mo\e się inawzajem krzywdziliśmy, ale proszę, by mi wybaczył, albo przynajmniej zapomniał.Wło\yłem dokoperty papiery mojego harleya-davidsona oraz list zaświadczający, \e odtąd motor nale\y doniego.Uwa\ałem, \e jesteśmy kwita.Na dworcu autobusowym w Winnipeg, ktoś kto znalazł się obok mnie poradził, bym spróbował wBanff, gdzie jest mnóstwo hoteli i restauracji poszukujących kelnerów.Poszedłem do biurazatrudnienia.Trzy dni pózniej miałem pracę w restauracji.Marc Yachon, dawny twardziel z Montre-alu, stał się pomywaczem w Banff Centre for Continuing Education4.Przyroda była piękna.Góry imponujące.Banff Centre to miejsce spotkań malarzy, pisarzy iwszelkiego rodzaju artystów.Atmosfera była bardzo cool.I odprę\ająca.Powiedziałem facetowi, który odbył ze mną rozmowę kwalifikacyjną, \e właśnie wyszedłem zodwyku i chcę odzyskać kontrolę nad własnym \yciem.- Podoba mi się twoja uczciwość - odpowiedział mi.- Anga\uję cię!Poza robotą, Banff Centre zapewnił mi pokój [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Nie znałem tam zresztą nikogo, kto dałby mi koksu.Przecie\ nie mogłempoprosić policji, \eby odpaliła mi trochę z zapasów, które skonfiskowała.Nie mo\na było nic zrobić.W myślach ponownie prze\ywałem pogrzeb mojej matki.Nareszcie płakałem, pierwszy raz odczasu, gdy miałem dziesięć lat.Płakałem, a jednocześnie się śmiałem, bo łzy łaskotały mnie w nos ito wydawało mi się bardzo śmieszne.Siódmego dnia wreszcie wyszedłem z namiotu.Cuchnąłem gorzej ni\ miejskie wysypiskośmieci.Musiałem wszystko wyprać w strumieniu.A pomyślałem o wszystkim, tylko nie o mydle.Ubrania nie od razu wyschły, byłem więc zmuszony spać nago na plastiku.Marzłem.W parku zostałem jeszcze czternaście dni.Nie robiłem nic innego, tylko piłem wodę i sikałem.Tobyło moje główne zajęcie.Miałem te\ straszne rozwolnienie.Moje ciało pozbywało sięnagromadzonych nieczystości.Byłem czujny.Rozstawiłem namiot tak, by móc obserwować szlak wycieczkowy na wypadek,gdyby motocykliści postanowili wysłać za mną ekspedycję karną.Obawiałem się równie\, \e -poniewa\ wyjechałem - jakiś anonimowy informator zadzwoni na policję i oskar\y mnie o wszyst-kie zabójstwa dokonane w Montrealu w ciągu ostatniego roku.W środowisku to była zwykłapraktyka stosowana wobec uciekinierów.Zdradziłem.Kod honorowy mówił jasno, \e jesteśmy braćmi a\ do śmierci.W moim wieku niebrało się nóg za pas.Około pięćdziesiątki mo\na było chyba pomyśleć o czymś w rodzajuemerytury, ale dla człowieka w moim wieku nie było innego wyjścia, jak nogami do przodu.Znałem za du\o ludzi, wiedziałem o zbyt wielu rzeczach.Szefowie nie mogli sobie pozwolić nato, by taki potencjalny informator jak ja wałęsał się po kraju.Nic się jednak nie stało.Nikt mnie nie zadenuncjował.A przecie\ długo mnie szukali.Zmusili nawet Megota, by otworzył im moje mieszkanie w nadziei, \e znajdą tam swoje zapasy koksu.Powiedział im, \e wątpi, bym kiedykolwiek wrócił.Dali mu spokój.Kiedy z palca zeszła mi opuchlizna, byłem gotowy wyruszyć w drogę.Mój nos znów zrobił sięwra\liwy na zapachy i inne bodzce.Po wyjściu z parku spędziłem dwie godziny na rozmyślaniu.Mogłem przejść na drugą stronędrogi, wsiąść do autobusu i wrócić do Montrealu.Mimo wszystko.Mimo długów, mimo milczenia,mimo nieobecności.Mimo mojej nowej gęby odtrutego faceta.Poszedłbym spotkać się z byłymikolegami i porozmawiałbym z nimi jak przyjaciel.W bandzie motocyklistów byliśmy oczywiściewszyscy mętami, ale to nam nie przeszkadzało \ywić do siebie nawzajem trochę uczuć.Poprosiłbymich, aby rozło\yli mi spłaty.Zgodziliby się.Lepiej było podjąć to ryzyko, ni\ mieć na karku całąkanadyjską policję z licznymi oskar\eniami o zabójstwa, których nie popełniłem.Mógłbym.Wiedziałem o tym.Skierowałem się na zachód.Z Winnipeg wysłałem list do Grubego.Wytłumaczyłem mu, \e musiałem wyjechać.śe miałem podziurki w nosie tego \ycia.śe zdałem sobie sprawę, i\ zmierzam prosto ku własnej śmierci i niechciałem do tego dopuścić.śe nie powinien mieć do mnie o to pretensji, bo wiem, \e nie zawsze byłw stosunku do mnie w porządku.Czy\ nie próbował przelecieć mojej dziewczyny, podczas gdy jabroniłem cnoty jego panny, kiedy był w więzieniu? Jak to bywa między braćmi, mo\e się inawzajem krzywdziliśmy, ale proszę, by mi wybaczył, albo przynajmniej zapomniał.Wło\yłem dokoperty papiery mojego harleya-davidsona oraz list zaświadczający, \e odtąd motor nale\y doniego.Uwa\ałem, \e jesteśmy kwita.Na dworcu autobusowym w Winnipeg, ktoś kto znalazł się obok mnie poradził, bym spróbował wBanff, gdzie jest mnóstwo hoteli i restauracji poszukujących kelnerów.Poszedłem do biurazatrudnienia.Trzy dni pózniej miałem pracę w restauracji.Marc Yachon, dawny twardziel z Montre-alu, stał się pomywaczem w Banff Centre for Continuing Education4.Przyroda była piękna.Góry imponujące.Banff Centre to miejsce spotkań malarzy, pisarzy iwszelkiego rodzaju artystów.Atmosfera była bardzo cool.I odprę\ająca.Powiedziałem facetowi, który odbył ze mną rozmowę kwalifikacyjną, \e właśnie wyszedłem zodwyku i chcę odzyskać kontrolę nad własnym \yciem.- Podoba mi się twoja uczciwość - odpowiedział mi.- Anga\uję cię!Poza robotą, Banff Centre zapewnił mi pokój [ Pobierz całość w formacie PDF ]