[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Np.kiedy uznaliśmy, że nauczyliśmy już psa siadania, testujemy go wobecności pomocnika, który stara się psa rozproszyć.Pomocnikdotyka psa, wymachuje rękami obok niego, pokazuje mu smakołyk,zabawkę, rzuca piłeczkę tuż obok (na sznurku, żeby mógł ją zabrać wrazie gdyby pies się skusił) itp.Jeżeli pies się da skusić, tokonsekwencją tego jest tylko brak nagrody.Im więcej rozproszeńwymyślimy, tym solidniejsze będzie wykonanie ćwiczenia.UWAGI REKSIKABardzo trudno jest nam zaprzestać skakania,drapania, szczekania i innych prób zdobyciasmakołyka.Odwrócenie wzroku od pachnącejnagrody wymaga ponadpsiej siły woli.Jesteśmy jednak w stanie to zrobić!Trzeba tylko trochę poczekać i kliknąć wmomencie, gdy odwracamy wzrok.4.5 Chodzenie na luznej smyczyChodzenie na luznej smyczy nie jesttym samym, co chodzenie przy nodze.Jest to ćwiczenie na użytek codziennyi powinno być zwykłym zachowaniempsa na smyczy, do którego niepotrzebujemy komendy.Oczekujemyod psa tylko tego, żeby nie ciągnął.Karabińczyk powinien swobodniezwisać z obroży.Gdy tylko smycz sięnapnie i karabińczyk się podnosi, pies fot.Magdalena Nadolskaciągnie na smyczy.Chodzenie przyChodzenie na luznej smyczynodze jest dla psa dość trudne iwymaga dużej koncentracji.Nie możemy oczekiwać takiegozachowania podczas całego spaceru.Zwykłe chodzenie na smyczypozwala psu na ograniczone wąchanie różnych ciekawych zapachówPDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory Pro www.pdffactorypo drodze, rozglądanie się itp., ale nigdy nie wolno mu ciągnąć nas zasobą.Początkowa naukaCel ćwiczenia:chodzenie na luznej smyczy obok przewodnika, tak żebykarabińczyk luzno zwisał z obrożyGdy zaczynamy tę naukę ze szczenięciem, które jeszcze nie nabrałoniepożądanego nawyku ciągnięcia na smyczy, sprawa jeststosunkowo prosta: nigdy nie poruszamy się do przodu, gdy piesciągnie na smyczy.To wszystko.Cała tajemnica chodzenia na luznejsmyczy zawiera się w tym zdaniu.Pies ciągnie na smyczy tylko dlatego, że nauczyliśmy go tego,nagradzając to ciągnięcie poruszaniem się do przodu.Pamiętajmy, żezachowanie nagrodzone będzie powtórzone, więc jeżeli pies odnosisukces (poruszanie się do przodu) ciągnąc, będzie to powtarzał.Jeżeli my ciągniemy psa do tyłu, to ma on naturalny odruch ciągnięciaw przeciwnym kierunku.Zupełnie nie to, czego chcemy!Tak więc nie ciągniemy szczeniaka i nie pozwalamy się ciągnąć.Zachęcamy go do chodzenia z nami poklepując się w udo lubcmokając.Klikamy i nagradzamy bardzo często gdy karabińczykzwisa luzno.Może iść z przodu, z tyłu, z naszej prawej lub lewejstrony.Jedynym kryterium jest zwisający luzno karabińczyk.Jeżelitylko napnie smycz, stajemy w miejscu i nie ruszamy się ani ocentymetr.K/S gdy tylko poluzuje znowu smycz.PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory Pro www.pdffactoryPies z utrwalonym nawykiem ciągnięcia na smyczyJeżeli nasz pies zawzięcie ciągnie nasmyczy i to zachowanie jest mocnoutrwalone, zmieniamy nieco podejście.Przypinamy sobie smycz do paska, lubowijamy ją wokół naszego pasa.Nietrzymamy smyczy w rękach, żeby uniknąć pokusy jej ciągnięcia.Możemy podtrzymywać ręką wiszący między nami i psem kawałeksmyczy, ale nie ciągniemy jej w żadnym wypadku.Jeżeli pies naprężysmycz, stajemy w bezruchu.Stajemy się natychmiast "drzewem" i nieruszamy z miejsca.Jeżeli pies jest duży, zapieramy się silnie,wystawiając jedną nogę do przodu i odchylając ciało nieco do tyłu,żeby nas nie pociągnął.Pies przywiązany do drzewa nie będzie siędługo szarpał do przodu, gdyż szybko się przekona, że to nic nie daje.Jest to bardzo ważna część nauki.Pies nie nauczy się, że nie wartociągnąć, jeśli będzie czasami nagradzany za ciągnięcie posuwaniemsię do przodu (choćby o centymetr).Smycz jest przyczepiona do paska, więc pies poczuje bierny opór popociągnięciu [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Np.kiedy uznaliśmy, że nauczyliśmy już psa siadania, testujemy go wobecności pomocnika, który stara się psa rozproszyć.Pomocnikdotyka psa, wymachuje rękami obok niego, pokazuje mu smakołyk,zabawkę, rzuca piłeczkę tuż obok (na sznurku, żeby mógł ją zabrać wrazie gdyby pies się skusił) itp.Jeżeli pies się da skusić, tokonsekwencją tego jest tylko brak nagrody.Im więcej rozproszeńwymyślimy, tym solidniejsze będzie wykonanie ćwiczenia.UWAGI REKSIKABardzo trudno jest nam zaprzestać skakania,drapania, szczekania i innych prób zdobyciasmakołyka.Odwrócenie wzroku od pachnącejnagrody wymaga ponadpsiej siły woli.Jesteśmy jednak w stanie to zrobić!Trzeba tylko trochę poczekać i kliknąć wmomencie, gdy odwracamy wzrok.4.5 Chodzenie na luznej smyczyChodzenie na luznej smyczy nie jesttym samym, co chodzenie przy nodze.Jest to ćwiczenie na użytek codziennyi powinno być zwykłym zachowaniempsa na smyczy, do którego niepotrzebujemy komendy.Oczekujemyod psa tylko tego, żeby nie ciągnął.Karabińczyk powinien swobodniezwisać z obroży.Gdy tylko smycz sięnapnie i karabińczyk się podnosi, pies fot.Magdalena Nadolskaciągnie na smyczy.Chodzenie przyChodzenie na luznej smyczynodze jest dla psa dość trudne iwymaga dużej koncentracji.Nie możemy oczekiwać takiegozachowania podczas całego spaceru.Zwykłe chodzenie na smyczypozwala psu na ograniczone wąchanie różnych ciekawych zapachówPDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory Pro www.pdffactorypo drodze, rozglądanie się itp., ale nigdy nie wolno mu ciągnąć nas zasobą.Początkowa naukaCel ćwiczenia:chodzenie na luznej smyczy obok przewodnika, tak żebykarabińczyk luzno zwisał z obrożyGdy zaczynamy tę naukę ze szczenięciem, które jeszcze nie nabrałoniepożądanego nawyku ciągnięcia na smyczy, sprawa jeststosunkowo prosta: nigdy nie poruszamy się do przodu, gdy piesciągnie na smyczy.To wszystko.Cała tajemnica chodzenia na luznejsmyczy zawiera się w tym zdaniu.Pies ciągnie na smyczy tylko dlatego, że nauczyliśmy go tego,nagradzając to ciągnięcie poruszaniem się do przodu.Pamiętajmy, żezachowanie nagrodzone będzie powtórzone, więc jeżeli pies odnosisukces (poruszanie się do przodu) ciągnąc, będzie to powtarzał.Jeżeli my ciągniemy psa do tyłu, to ma on naturalny odruch ciągnięciaw przeciwnym kierunku.Zupełnie nie to, czego chcemy!Tak więc nie ciągniemy szczeniaka i nie pozwalamy się ciągnąć.Zachęcamy go do chodzenia z nami poklepując się w udo lubcmokając.Klikamy i nagradzamy bardzo często gdy karabińczykzwisa luzno.Może iść z przodu, z tyłu, z naszej prawej lub lewejstrony.Jedynym kryterium jest zwisający luzno karabińczyk.Jeżelitylko napnie smycz, stajemy w miejscu i nie ruszamy się ani ocentymetr.K/S gdy tylko poluzuje znowu smycz.PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory Pro www.pdffactoryPies z utrwalonym nawykiem ciągnięcia na smyczyJeżeli nasz pies zawzięcie ciągnie nasmyczy i to zachowanie jest mocnoutrwalone, zmieniamy nieco podejście.Przypinamy sobie smycz do paska, lubowijamy ją wokół naszego pasa.Nietrzymamy smyczy w rękach, żeby uniknąć pokusy jej ciągnięcia.Możemy podtrzymywać ręką wiszący między nami i psem kawałeksmyczy, ale nie ciągniemy jej w żadnym wypadku.Jeżeli pies naprężysmycz, stajemy w bezruchu.Stajemy się natychmiast "drzewem" i nieruszamy z miejsca.Jeżeli pies jest duży, zapieramy się silnie,wystawiając jedną nogę do przodu i odchylając ciało nieco do tyłu,żeby nas nie pociągnął.Pies przywiązany do drzewa nie będzie siędługo szarpał do przodu, gdyż szybko się przekona, że to nic nie daje.Jest to bardzo ważna część nauki.Pies nie nauczy się, że nie wartociągnąć, jeśli będzie czasami nagradzany za ciągnięcie posuwaniemsię do przodu (choćby o centymetr).Smycz jest przyczepiona do paska, więc pies poczuje bierny opór popociągnięciu [ Pobierz całość w formacie PDF ]