[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Otóż to.I teraz, gdy jesteśmy starsi i mądrzejsi brnęłam dalej możemy spróbować jeszcze raz.Dan się rozpromienił.262 No wiesz.Czytasz w moich myślach. Dan, naprawdę? - Teraz ja się rozpromieniłam. Tak.Uznałem, że mogę spróbować jeszcze raz.Nieśmiałospuściłam oczy. Z Leah dokończył Dan.Gwałtownie podniosłam głowę. Co takiego? Nie planowałem ci tego dzisiaj powiedzieć ciągnął ale możedobra nowina cię rozweseli. Jaka dobra nowina? Nic nie rozumiem tylko tyle z siebiewydusiłam.Nagle zrobiło mi się zimno.Zaczęłam szczękać zębami.Dan obdarował mnie kolejnym promiennym uśmiechem, gdy jatymczasem zaczęłam nerwowo kręcić włosami, zakręcać je, okręcać,wiązać kosmyki w supełki. No wiesz, wciąż mnie wypytywałaś, czy mam zamiar związać się zLeah na poważnie, a ja odpowiadałem, że nie ma mowy, pamiętasz?Zęby nadal mi szczękały, palce zaplątały się we włosy, a na dokładkęczułam ostry kłujący ból nad prawym okiem. No więc teraz to coś bardzo poważnego - kontynuował Dan, nieczekając na moją odpowiedz. Tak poważnego, że się zaręczyliśmy. Zaręczyliście się? Nie, to niemożliwe, to się po prostu nie dziejenaprawdę.Wyobrażałam sobie kilka scenariuszy, ale takiego nieprzewidziałam.Dał mi kuksańca w ramię. Wiem, co sobie myślisz.Po ślubie stracę prawo do alimentów, alety chyba będziesz z tego zadowolona.Wcale nie byłam zadowolona.Wręcz przeciwnie.Mimo to wciążgłupkowato się do niego uśmiechałam. Właściwie nawijał dalej, podczas gdy ja siedziałam jakoniemiała - mogłem dalej żyć z Leah bez ślubu263 i inkasować twoje czeki.Ale po pierwsze, w zasadzie nigdy nieczułem się w porządku, biorąc od ciebie te pieniądze i wydając je naniepotrzebne gadżety, które zresztą wcale mi się nie należą, niezależnieod tego, co mówi mój adwokat.Jako trener będę się w stanie utrzymać.No, może nie na poziomie Traffica Dana Swaina, ale jakoś sobie po-radzę.Kiwnęłam głową, gapiąc się na niego jak ostatni matoł. A po drugie - ciągnął, jakby po pierwsze nie wystarczyło, i to wzupełności naprawdę chcę się z nią ożenić.Chcę się z nią ożenić takbardzo, że planujemy uroczystość w Minco.Przyjadą jej rodzice ikilkoro przyjaciół, w przyszłym miesiącu.W przyszłym miesiącu.Zapewne dokładnie tego dnia, gdy wygasająalimenty.Kiedy to planowałam otworzyć szampana i świętować zDesiree.Tego dnia, którego teraz mogę sobie strzelić w łeb.Uwielbiamtę ironię losu.Od tej chwili widziałam poruszające się usta Dana, ale nie potrafiłamjuż odróżnić słów.Byłam zbyt załamana, żeby cokolwiek zrozumieć. Hej powiedział w pewnym momencie. Czy ty mnie w ogólesłuchasz? No pewnie skłamałam.-To dobrze, bo to musisz usłyszeć.Po ślubie wyprowadzamy się odemnie, najprawdopodobniej do niej.Możesz wracać do 32G, Mel.Bezżadnych sztuczek.Chcę, żebyś dostała je z powrotem. O odparłam niezwykle elokwentnie. Co do Bustera, spędzaj z nim tyle czasu, ile chcesz.Teraz, kiedynie skaczemy już sobie do gardeł, możemy zapomnieć o całym tymprawniczym bełkocie.Jeśli będzie na przykład u nas, a ty akurat w środęza nim zatęsknisz, możesz zwyczajnie przyjść.Leah zgadza się na264 wszystko, co leży w interesie Bustera.Bardzo go kocha.Będzie oniego dbała tak samo dobrze jak o mnie.No proszę, czyż to nie wzruszające? I jakie słodkie.Mogłam wrócić doswojego własnego mieszkania i przestać utrzymywać byłego mężusia,jak również spędzać z własnym psem tyle czasu, ile tylko zapragnę.Wszystko, czego chciałam, a przynajmniej wydawało mi się, żechciałam.Jak już wspomniałam, ironia losu bywa bolesna.Wykonałam wysiłek, z miernym skutkiem, by pogratulować Danowi ipodziękować za te wszystkie hojne gesty z jego strony.A potem jakbyuciekło z nas powietrze, czekaliśmy więc dalej w dość niezręcznej ciszy,aż weterynarz wyjdzie w końcu z gabinetu.No i w końcu wyszedł, trzymając na rękach przygaszonego Bustera,by zapoznać nas z wynikami badań, z których najważniejsze było USCNasz pies, jak się okazało, ma coś nie w porządku z zastawkądwudzielną, która znajduje się między lewym przedsionkiem i lewąkomorą.To bardzo częsta przypadłość u starszych psów, powiedziałlekarz.Jednym z typowych objawów są omdlenia spowodowanechwilowym niedotlenieniem mózgu.Leczenie daje zwykle bardzo dobrewyniki.I przeszedł do szczegółów terapii coś na uregulowanie ciśnieniakrwi, dieta niskosodowa, diuretyk - a na koniec dodał, że dysfunkcjazastawki w żadnym wypadku nie oznacza wyroku śmierci. Z odpowiednio dobranymi środkami Buster pożyje jeszcze długielata zapewnił nas. Komora trochę się powiększy, ale nie mazagrożenia atakiem serca.Dzięki Bogu, pomyślałam, gdy weterynarz zaczął dokładniej objaśniaćstan zdrowia Bustera.Będzie dobrze.Już ja tego dopilnuję.Dam muwszystko co trzeba i będę265 go trzymać z dala od wszelkich zagrożeń, aż Busterek będzie znówkwitnący mimo tej dopiero co odkrytej wady.Komory i zastawki to nieżarty, ale Buster nie umrze.Nie umrze.Zerknęłam na Dana, który z uwagą słuchał weterynarza.Na jegotwarzy malowała się niewypowiedziana ulga, że Buster przeżyje.Jaoczywiście też ją czułam.Tak głęboko, jak nigdy w życiu.Alewystarczyło jedno spojrzenie na mojego złotego chłopca i znówznalazłam się w emocjonalnym piekle.Nie mogłam uciec od rzeczywistości - rzeczywistości, którą samastworzyłam - że Dan był zaręczony, że w przyszłym miesiącu bierzeszybki ślub, że zaczyna nowe życie.Nawet jeśli bardzo mnie kochał, awierzyłam, że tak jest, teraz kochał również Leah.Leah, któraakceptowała go takim, jaki jest, zachęcała do pracy nad sobą i kochałasię z nim i w sypialni, i w wannie.Leah, która była dobra dla zwierząt.Leah, która miała doskonałe włosy i piersi.Leah, która poruszaławłaściwe struny".Leah, za którą zapłaciłam dziesięć tysięcy, żebymogła stanąć na drodze Dana.Mój mózg zarejestrował ostatnie słowa pana Kelly'ego i coś mnie wnich uderzyło: ciągle powtarzał, że serce Bustera jest bezpieczne i nicmu nie grozi, gdy tymczasem moje serce właśnie pękło z rozpaczy.266 ROZDZIAA DWUDZIESTY CZWARTYKolejny tydzień Buster spędzał u Dana.W sumie to się cieszyłam, żenie jest ze mną.Gdyby mu się coś stało, Leah była przecieżweterynarzem.Wiedziałaby, co robić [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
. Otóż to.I teraz, gdy jesteśmy starsi i mądrzejsi brnęłam dalej możemy spróbować jeszcze raz.Dan się rozpromienił.262 No wiesz.Czytasz w moich myślach. Dan, naprawdę? - Teraz ja się rozpromieniłam. Tak.Uznałem, że mogę spróbować jeszcze raz.Nieśmiałospuściłam oczy. Z Leah dokończył Dan.Gwałtownie podniosłam głowę. Co takiego? Nie planowałem ci tego dzisiaj powiedzieć ciągnął ale możedobra nowina cię rozweseli. Jaka dobra nowina? Nic nie rozumiem tylko tyle z siebiewydusiłam.Nagle zrobiło mi się zimno.Zaczęłam szczękać zębami.Dan obdarował mnie kolejnym promiennym uśmiechem, gdy jatymczasem zaczęłam nerwowo kręcić włosami, zakręcać je, okręcać,wiązać kosmyki w supełki. No wiesz, wciąż mnie wypytywałaś, czy mam zamiar związać się zLeah na poważnie, a ja odpowiadałem, że nie ma mowy, pamiętasz?Zęby nadal mi szczękały, palce zaplątały się we włosy, a na dokładkęczułam ostry kłujący ból nad prawym okiem. No więc teraz to coś bardzo poważnego - kontynuował Dan, nieczekając na moją odpowiedz. Tak poważnego, że się zaręczyliśmy. Zaręczyliście się? Nie, to niemożliwe, to się po prostu nie dziejenaprawdę.Wyobrażałam sobie kilka scenariuszy, ale takiego nieprzewidziałam.Dał mi kuksańca w ramię. Wiem, co sobie myślisz.Po ślubie stracę prawo do alimentów, alety chyba będziesz z tego zadowolona.Wcale nie byłam zadowolona.Wręcz przeciwnie.Mimo to wciążgłupkowato się do niego uśmiechałam. Właściwie nawijał dalej, podczas gdy ja siedziałam jakoniemiała - mogłem dalej żyć z Leah bez ślubu263 i inkasować twoje czeki.Ale po pierwsze, w zasadzie nigdy nieczułem się w porządku, biorąc od ciebie te pieniądze i wydając je naniepotrzebne gadżety, które zresztą wcale mi się nie należą, niezależnieod tego, co mówi mój adwokat.Jako trener będę się w stanie utrzymać.No, może nie na poziomie Traffica Dana Swaina, ale jakoś sobie po-radzę.Kiwnęłam głową, gapiąc się na niego jak ostatni matoł. A po drugie - ciągnął, jakby po pierwsze nie wystarczyło, i to wzupełności naprawdę chcę się z nią ożenić.Chcę się z nią ożenić takbardzo, że planujemy uroczystość w Minco.Przyjadą jej rodzice ikilkoro przyjaciół, w przyszłym miesiącu.W przyszłym miesiącu.Zapewne dokładnie tego dnia, gdy wygasająalimenty.Kiedy to planowałam otworzyć szampana i świętować zDesiree.Tego dnia, którego teraz mogę sobie strzelić w łeb.Uwielbiamtę ironię losu.Od tej chwili widziałam poruszające się usta Dana, ale nie potrafiłamjuż odróżnić słów.Byłam zbyt załamana, żeby cokolwiek zrozumieć. Hej powiedział w pewnym momencie. Czy ty mnie w ogólesłuchasz? No pewnie skłamałam.-To dobrze, bo to musisz usłyszeć.Po ślubie wyprowadzamy się odemnie, najprawdopodobniej do niej.Możesz wracać do 32G, Mel.Bezżadnych sztuczek.Chcę, żebyś dostała je z powrotem. O odparłam niezwykle elokwentnie. Co do Bustera, spędzaj z nim tyle czasu, ile chcesz.Teraz, kiedynie skaczemy już sobie do gardeł, możemy zapomnieć o całym tymprawniczym bełkocie.Jeśli będzie na przykład u nas, a ty akurat w środęza nim zatęsknisz, możesz zwyczajnie przyjść.Leah zgadza się na264 wszystko, co leży w interesie Bustera.Bardzo go kocha.Będzie oniego dbała tak samo dobrze jak o mnie.No proszę, czyż to nie wzruszające? I jakie słodkie.Mogłam wrócić doswojego własnego mieszkania i przestać utrzymywać byłego mężusia,jak również spędzać z własnym psem tyle czasu, ile tylko zapragnę.Wszystko, czego chciałam, a przynajmniej wydawało mi się, żechciałam.Jak już wspomniałam, ironia losu bywa bolesna.Wykonałam wysiłek, z miernym skutkiem, by pogratulować Danowi ipodziękować za te wszystkie hojne gesty z jego strony.A potem jakbyuciekło z nas powietrze, czekaliśmy więc dalej w dość niezręcznej ciszy,aż weterynarz wyjdzie w końcu z gabinetu.No i w końcu wyszedł, trzymając na rękach przygaszonego Bustera,by zapoznać nas z wynikami badań, z których najważniejsze było USCNasz pies, jak się okazało, ma coś nie w porządku z zastawkądwudzielną, która znajduje się między lewym przedsionkiem i lewąkomorą.To bardzo częsta przypadłość u starszych psów, powiedziałlekarz.Jednym z typowych objawów są omdlenia spowodowanechwilowym niedotlenieniem mózgu.Leczenie daje zwykle bardzo dobrewyniki.I przeszedł do szczegółów terapii coś na uregulowanie ciśnieniakrwi, dieta niskosodowa, diuretyk - a na koniec dodał, że dysfunkcjazastawki w żadnym wypadku nie oznacza wyroku śmierci. Z odpowiednio dobranymi środkami Buster pożyje jeszcze długielata zapewnił nas. Komora trochę się powiększy, ale nie mazagrożenia atakiem serca.Dzięki Bogu, pomyślałam, gdy weterynarz zaczął dokładniej objaśniaćstan zdrowia Bustera.Będzie dobrze.Już ja tego dopilnuję.Dam muwszystko co trzeba i będę265 go trzymać z dala od wszelkich zagrożeń, aż Busterek będzie znówkwitnący mimo tej dopiero co odkrytej wady.Komory i zastawki to nieżarty, ale Buster nie umrze.Nie umrze.Zerknęłam na Dana, który z uwagą słuchał weterynarza.Na jegotwarzy malowała się niewypowiedziana ulga, że Buster przeżyje.Jaoczywiście też ją czułam.Tak głęboko, jak nigdy w życiu.Alewystarczyło jedno spojrzenie na mojego złotego chłopca i znówznalazłam się w emocjonalnym piekle.Nie mogłam uciec od rzeczywistości - rzeczywistości, którą samastworzyłam - że Dan był zaręczony, że w przyszłym miesiącu bierzeszybki ślub, że zaczyna nowe życie.Nawet jeśli bardzo mnie kochał, awierzyłam, że tak jest, teraz kochał również Leah.Leah, któraakceptowała go takim, jaki jest, zachęcała do pracy nad sobą i kochałasię z nim i w sypialni, i w wannie.Leah, która była dobra dla zwierząt.Leah, która miała doskonałe włosy i piersi.Leah, która poruszaławłaściwe struny".Leah, za którą zapłaciłam dziesięć tysięcy, żebymogła stanąć na drodze Dana.Mój mózg zarejestrował ostatnie słowa pana Kelly'ego i coś mnie wnich uderzyło: ciągle powtarzał, że serce Bustera jest bezpieczne i nicmu nie grozi, gdy tymczasem moje serce właśnie pękło z rozpaczy.266 ROZDZIAA DWUDZIESTY CZWARTYKolejny tydzień Buster spędzał u Dana.W sumie to się cieszyłam, żenie jest ze mną.Gdyby mu się coś stało, Leah była przecieżweterynarzem.Wiedziałaby, co robić [ Pobierz całość w formacie PDF ]