[ Pobierz całość w formacie PDF ]
., dal maestro reverentissimo Luciano Bonaparte, nato li quindiciagosto del mille settecento sessanta nove, ed hanno assistito alle sacre ceremonie per pardri-no, l illustrissimo Lorenzo Giubega di Calvi, procuratore del re, et per madrina la signoraGertruda, moglie del signor Nicolo Paravicini, presente il padre, quali unitamente a me sisono sottoscritti.Podpisano GIO BATTA DIAMANTE, economo.LORENZO GIUBEGA.GERTRUDA PARAVICINI.Et CARLO BUONAPARTE.TÅ‚umaczenie dokumentuW roku tysiÄ…c siedemset siedemdziesiÄ…tym pierwszym, dwudziestego pierwszego lip-ca odprawiono najÅ›wiÄ™tsze ceremonie tudzież modÅ‚y w intencji Napoleona, syna bÄ™dÄ…ce-go owocem legalnego zwiÄ…zku pana Karola (syna Józefa Bonapartego) i pani Marii Letycji,jego małżonki, który to Napoleon ochrzczony zostaÅ‚ w domu, za przyzwoleniem etc., przezprzewielebnego Lucjana Bonapartego, narodziwszy siÄ™ 15 sierpnia roku tysiÄ…c siedemsetsześćdziesiÄ…tego dziewiÄ…tego.W najÅ›wiÄ™tszych ceremoniach uczestniczyli: jako ojciecchrzestny, najdostojniejszy Wawrzyniec Giubega de Calvi, prokurator królewski, i jakomatka chrzestna, jejmość Gertruda, małżonka imć MikoÅ‚aja Paraviciniego.Obecny ojciec.Którzy to podpisali dokument wraz ze mnÄ….Nota.Ochrzczony tego samego dnia co jego siostra Maria Anna, urodzona 14 lipca1771 roku, która zmarÅ‚a jako dziecko, a której akt chrztu nastÄ™puje po jego akcie.Niniejszy wyciÄ…g sporzÄ…dzony zostaÅ‚ w Ajaccio w roku 1822 przez Edwarda Favandd Alais i przekazany panu hrabiemu de Las Cases 6 wrzeÅ›nia 1824 roku za poÅ›rednictwem130 TOM PIERWSZYJego matka, niewiasta odznaczajÄ…ca siÄ™ niepospolitymi zaletami duchai ciaÅ‚a, która pomimo ciąży braÅ‚a udziaÅ‚ w ekspedycjach wojskowych, chciaÅ‚aiść na mszÄ™ z okazji tego Å›wiÄ™ta.MusiaÅ‚a jednak w poÅ›piechu powrócić dodomu.Nie zdążyÅ‚a nawet dojść do sypialni, jak powiÅ‚a dziecko na jednymz tych starodawnych dywanów przedstawiajÄ…cych wizerunki bohaterów ba-Å›ni, a może Iliady.Noworodkiem tym byÅ‚ Napoleon.W okresie wczesnej mÅ‚odoÅ›ci Napoleon byÅ‚ niespokojnego i żywegousposobienia.ByÅ‚ to niebywale energiczny dzieciak.Pod tym wzglÄ™dem zde-cydowanie górowaÅ‚ nad starszym bratem, Józefem, którego biÅ‚ i gryzÅ‚.Mat-ka, do której dochodziÅ‚y skargi na Napoleona, zaczynaÅ‚a wrzeszczeć, nimjeszcze biedny Józef zdoÅ‚aÅ‚ otworzyć usta.Napoleon zapisany zostaÅ‚ do SzkoÅ‚y Wojskowej w Brienne w wieku okoÅ‚odziesiÄ™ciu lat.Z powodu jego imienia i akcentu korsykaÅ„skiego (swe imiÄ™wymawiaÅ‚ mniej wiÄ™cej Napoilloné) koledzy nadali mu przydomek la pailleau nez199.W okresie tym zmieniÅ‚ siÄ™ jego charakter.Wbrew wszelkim faÅ‚-szywym plotkom bÄ™dÄ…cym zródÅ‚em wielu anegdot z jego życia, w okresiepobytu w Brienne Napoleon byÅ‚ cichym, Å‚agodnym, pilnym i bardzo wraż-liwym chÅ‚opcem.Pewnego dnia starszy izby, brutal z natury, nie zważajÄ…c jak powiadaÅ‚ Napoleon  na kruchÄ… strukturÄ™ fizycznÄ… i psychicznÄ… dziecka kazaÅ‚ mu przywdziać zgrzebnÄ… weÅ‚nianÄ… sukmanÄ™ i spożywać obiad, klÄ™-czÄ…c u drzwi refektarza.ByÅ‚ to dla niego dyshonor, chÅ‚opak bowiem miaÅ‚bardzo silne poczucie dumy i godnoÅ›ci.W chwili odbywania kary NapoleonmiaÅ‚ gwaÅ‚towny atak nerwowy poÅ‚Ä…czony z silnymi wymiotami.PrzeÅ‚ożo-ny, przechodzÄ…c przypadkowo w pobliżu, uwolniÅ‚ go od tych cierpieÅ„, Å‚aja-jÄ…c przy okazji starszego izby za brak rozsÄ…dku.NadbiegÅ‚ również ojciecPatrault, nauczyciel matematyki, skarżąc siÄ™, że tak bezwzglÄ™dnie potrakto-wano jego najlepszego ucznia.W wieku dojrzewania Napoleon staÅ‚ siÄ™ ponury i zgryzliwy200.Ulubio-nym jego zajÄ™ciem byÅ‚a lektura, która staÅ‚a siÄ™ dla niego niemal sza-leÅ„czÄ… pasjÄ….PożeraÅ‚ wszelkiego rodzaju książki.Starszym izby,któremu podlegaÅ‚ Napoleon, a także jego repetytorem byÅ‚ Pichegru201.jego wuja, puÅ‚kownika Boyer Peyreleau [Eugène Édouard Boyer de Peireleau (1774-1856)pÅ‚k, zaczynaÅ‚ karierÄ™ wojskowÄ… w 9.PuÅ‚ku Dragonów, adiutant admiraÅ‚a Villaret de Joy-euse, w 1812 r.w sztabie IV Korpusu, w 1813 r.szef sztabu 3 Dywizji Lekkiej I KorpusuKawalerii.Komendant Gwadelupy w 1814 r.Rok pózniej skazany na Å›mierć przez sÄ…dwojenny.Autor pracy poÅ›wiÄ™conej Antylom, wyd.1823 r. przyp.red.].199DosÅ‚ownie: sÅ‚oma w nosie (przyp.tÅ‚um.)200BezpoÅ›rednia relacja Cesarza.201Jean Charles Pichegru (1761-1804), nauczyciel matematyki Napoleona w szkole w Brienne,generaÅ‚ francuski, dowódca Armii Renu, nastÄ™pnie Armii Północy i Armii Ardeny, aresztowa-ny za spiskowanie z Austriakami, zamordowany w wiÄ™zieniu.131 MEMORIAA ZE ZW.HELENYPichegru wywodziÅ‚ siÄ™ z rodziny rolników zamieszkaÅ‚ej we Franche--Comté202.W Szkole Wojskowej w Brienne dziaÅ‚ali pochodzÄ…cyz Szampanii mnisi zakonu Å›wiÄ™tego Franciszka à Paolo203.Ponieważubóstwo i brak Å›rodków sprawiaÅ‚y, że kandydatów byÅ‚o niewielu,zwrócili siÄ™ o pomoc do mnichów z tego samego zakonu z Franche--Comté.Ojciec Patrault byÅ‚ jednym z nich.Ciotka Pichegru, siostramiÅ‚osierdzia, poszÅ‚a w jego Å›lady by opiekować siÄ™ izbÄ… chorych,zabierajÄ…c z sobÄ… mÅ‚odego krewniaka, któremu zapewniono stosownedo wieku wyksztaÅ‚cenie.Pichegru, obdarzony nieprzeciÄ™tnÄ… inteli-gencjÄ…, zostaÅ‚, jak tylko wiek mu na to pozwoliÅ‚, starszym izby, jakrównież repetytorem wyznaczonym przez ojca Patrault, który uprzed-nio uczyÅ‚ go matematyki.Pichegru pragnÄ…Å‚ zostać mnichem zakonuÅ›wiÄ™tego Franciszka à Paolo, zgodnie z ambicjami i oczekiwaniamiswej ciotki.Jednakże ojciec Patrault odwiódÅ‚ go od tego, mówiÄ…cmu, że dziaÅ‚alność tego zakonu nie jest zgodna z duchem czasu i żepowinien zająć siÄ™ czymÅ› ciekawszym.NakÅ‚oniÅ‚ go, by zaciÄ…gnÄ…Å‚ siÄ™do artylerii i w ramach tej wÅ‚aÅ›nie formacji otrzymaÅ‚ w okresie re-wolucji szlify podoficerskie.Jego kariera wojskowa jest ogólnie zna-na.ByÅ‚ on zdobywcÄ… Holandii204.Tak wiÄ™c ojciec Patrault szczycićsiÄ™ może tym, że wÅ›ród jego uczniów sÄ… dwaj najwiÄ™ksi dowódcywspółczesnej Francji.W okresie pózniejszym pan de Brienne, arcybiskup Sens i kardynaÅ‚Loménie205, zwolniÅ‚ ojca Patrault ze Å›lubów zakonnych, mianujÄ…c gojednym ze swoich wikariuszy generalnych i powierzajÄ…c mu zarzÄ…dnad swymi licznymi beneficjami.Podczas rewolucji ojciec Patrault, mimo że reprezentowaÅ‚ skrajnie od-mienne poglÄ…dy polityczne niż arcybiskup, robiÅ‚ wszystko co w jegomocy, by go ratować.SpotkaÅ‚ siÄ™ nawet w tej sprawie z Dantonem206,który mieszkaÅ‚ w sÄ…siedztwie.Jego trud poszedÅ‚ jednak na marne.Ist-nieje bowiem podejrzenie, że wyrzÄ…dziÅ‚ kardynaÅ‚owi przysÅ‚ugÄ™, jak202Franche-Comté  region w centralnej Francji ze stolicÄ… w Besançon.203Zakon Å›w.Franciszka à Paolo  Zgromadzenie Misji zaÅ‚ożone zostaÅ‚o w 1625 r [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • centka.pev.pl
  •