[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie ma ich tam, ale są w innym rodzaju przestrzeni, zaczynającej się dokładnietutaj, lecz rozciągającej się, by tak rzec, w innym kierunku.94 W codziennym doświadczeniu tego świata można znalezć znaki a co najmniej ślady tego innegorodzaju rzeczywistości.Na przykład istnienie wulkanów i wielkiego żaru w środku ziemiprzyjmowane jest przez wielu Zwiętych i Ojców jako bezpośrednie wskazanie na istnienie piekławe wnętrznościach ziemi.Oczywiście piekło nie jest "materialne" w tym znaczeniu, w jakim jestmaterialna lawa wypływająca spod skorupy ziemi; ale najwyrazniej zachodzi tu pewne"nakładanie się" dwóch rodzajów rzeczywistości - "nakładanie się", które można zobaczyćprzede wszystkim w naturze samego człowieka, który jest zdolny do tego, aby w pewnychokolicznościach lub z Bożej woli, postrzegać obydwa rodzaje rzeczywistości już w tym życiu.Sami współcześni naukowcy zmuszeni byli przyznać, że nie są już pewni ostatecznej natury igranic materii, ani tego, gdzie się ona kończy a zaczyna rzeczywistość "psychiczna".Liczne wypadki z %7ływotów Zwiętych ukazują, jak ów inny rodzaj przestrzeni "wdziera się" do"normalnej" przestrzeni tego świata.Często, na przykład, widziano duszę przed chwilą zmarłegoczłowieka, gdy wznosiła się do nieba - było tak, gdy św.Benedykt widział duszę św.GermanaKapuańskiego niesioną w ognistej kuli do nieba przez aniołów , czy gdy mieszkańcy Afognakwidzieli duszę św.Germana Alaskańskiego wznoszącą się w ognistej kolumnie, czy gdy starzecSerafin Gliński widział wznoszącą się duszę św.Serafina Sarowskiego.Prorok Elizeusz widział,jak prorok Eliasz został zabrany do nieba na ognistym rydwanie.Często także widziano duszeprzechodzące przez mytarstwa; przypadki takie są szczególnie liczne w %7ływocie św.Nifonta,biskupa Konstancji Cypryjskiej i św.Kolumby z Iony - niektóre były już przytaczane wyżej wrozdziale o mytarstwach.W żywocie błogosławionego Teofila Kijowskiego pewien świadekśmierci tego sprawiedliwego widział, jak "nagle coś mignęło mu przed oczyma i prąd chłodnegopowietrza uderzył go w twarz.Dymitr w zadziwieniu spojrzał w górę i osłupiał: sufit celi zacząłsię wolno podnosić a niebieskie niebo, jakby wyciągając swoje ramiona, przygotowywało się doprzyjęcia świętej duszy umierającego sprawiedliwego".Nasza ciekawość nie powinna sięgać poza ogólną wiedzę, że niebo i piekło to rzeczywiście"miejsca", lecz miejsca nie w tym świecie, nie w naszym systemie czasowo-przestrzennym."Miejsca" te są tak odmienne od naszego ziemskiego pojęcia "miejsca", że beznadziejnie sięzaplączemy, jeśli spróbujemy ułożyć ich "geografię".Niektóre %7ływoty Zwiętych jasno wskazują,że "niebo" znajduje się ponad "rajem"; inne wskazują, że są co najmniej trzy nieba - ale nie nasząjest sprawą określanie "granic" tych miejsc, czy usiłowanie wyróżnienia ich cechcharakterystycznych.Opisy takie są nam podawane przez Bożą Opatrzność, aby zainspirowaćnas do walki o ich osiągnięcie drogą chrześcijańskiego życia i śmierci - a nie po to, by stosowaćdo nich światowe kategorie logiki i wiedzy, które do nich nie pasują.Zw.Jan Złotousty słuszniewzywa nas do właściwego podejścia przy badaniu nieba i piekła: "Pytasz, gdzie piekło? A po co ci95 to? Trzeba ci wiedzieć, że piekło istnieje, a nie to, gdzie się ono znajduje.Według mnie, jest onogdzieś na zewnątrz tego świata.Postarajmy się lepiej dowiedzieć nie gdzie ono się znajduje, alejak od niego uciec".W tym życiu nie jest nam dane wiele rozumieć z owej rzeczywistości innego świata, chociażwiemy wystarczająco dużo, by odpowiedzieć racjonalistom mówiącym, że niebo i piekło "nieznajdują się nigdzie" i nie istnieją dlatego, że oni nie mogą ich zobaczyć.Miejsca te naprawdę"gdzieś" istnieją i niektórzy z żyjących na ziemi byli tam i powrócili, by o nich opowiedzieć; alebędąc w ciele miejsca te widzimy bardziej wiarą niż wiedzą.Teraz widzimy niejasno jak wzwierciadle, potem zobaczymy bezpośrednio - twarzą w twarz.Teraz poznaję częściowo, potempoznam całkowicie, tak, jak sam jestem poznany.2.Chrześcijańskie doświadczenie niebaPrawdziwe chrześcijańskie doświadczenie nieba zawsze niesie na sobie jedno i to samo znamiędoświadczenia innego świata.Ci, którzy ujrzeli niebo nie tylko podróżowali do innego miejsca;wchodzili oni także w zupełnie odmienny stan duchowy.My, którzy nie doświadczyliśmy tegoosobiście, musimy się zadowolić opisem pewnych cech zewnętrznych które, zebrane razem,pozwalają odróżnić te doświadczenia od wszelkich innych doświadczeń powietrznegokrólestwa, które omawialiśmy wyżej.Liczne %7ływoty Zwiętych zawierają opisy tego, jak z ziemi widziano dusze wchodzące do nieba.W %7ływocie św.Antoniego Wielkiego czytamy: "Innym razem, siedząc na górze i wznosząc wzrok,Antoni ujrzał, że ktoś wstępuje po powietrzu, ku wielkiej radości spotykającej go gromady.Pózniej, dziwiąc się i błogosławiąc taki sen, zaczął się modlić, aby zostało mu objawione, co toznaczy.I nagle przyszedł do niego głos mówiąc: To dusza Ammona, mnicha nitryjskiego'.Ammon zaś do starości wiódł ascetyczne życie".Abba Serapion w taki sposób opisuje śmierć św.Marka Trackiego: "Spojrzawszy w górę,ujrzałem duszę świętego, uwolnioną już od więzów ciała, osłoniętą przez anielskie ręceświetlistą białą szatą i niesioną przez nie na niebiosa.Ujrzałem powietrzną drogę ku niebu iotwierające się niebiosa.Przy tym widziałem stojące na tej drodze hordy demonów i słyszałemskierowany do demonów anielski głos: Synowie ciemności, uciekajcie i kryjcie się przedobliczem światła prawdy!'.Zwięta dusza Marka została zatrzymana w powietrzu około godziny.Potem rozległ się głos z nieba mówiący aniołom: Wezcie i przynieście tutaj tego, któryzawstydził demony!'.Gdy dusza świętego przeszła bez wszelkiej szkody przez hordy diabelskie i96 przybliżała się już do otwartego nieba, zobaczyłem jakby coś na podobieństwo wyciągniętej znieba prawej ręki, przyjmującej nieskalaną duszę.Po czym widzenie owo ukryło się przez moimioczyma i więcej niczego nie widziałem".W opowieściach tych możemy ujrzeć trzy cechy charakterystyczne prawdziwegochrześcijańskiego doświadczenia nieba: wstępowanie, prowadzenie duszy przez anioły ipowitanie jej przez mieszkańców nieba do których się przyłącza.Są różne rodzaje doświadczenia nieba [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Nie ma ich tam, ale są w innym rodzaju przestrzeni, zaczynającej się dokładnietutaj, lecz rozciągającej się, by tak rzec, w innym kierunku.94 W codziennym doświadczeniu tego świata można znalezć znaki a co najmniej ślady tego innegorodzaju rzeczywistości.Na przykład istnienie wulkanów i wielkiego żaru w środku ziemiprzyjmowane jest przez wielu Zwiętych i Ojców jako bezpośrednie wskazanie na istnienie piekławe wnętrznościach ziemi.Oczywiście piekło nie jest "materialne" w tym znaczeniu, w jakim jestmaterialna lawa wypływająca spod skorupy ziemi; ale najwyrazniej zachodzi tu pewne"nakładanie się" dwóch rodzajów rzeczywistości - "nakładanie się", które można zobaczyćprzede wszystkim w naturze samego człowieka, który jest zdolny do tego, aby w pewnychokolicznościach lub z Bożej woli, postrzegać obydwa rodzaje rzeczywistości już w tym życiu.Sami współcześni naukowcy zmuszeni byli przyznać, że nie są już pewni ostatecznej natury igranic materii, ani tego, gdzie się ona kończy a zaczyna rzeczywistość "psychiczna".Liczne wypadki z %7ływotów Zwiętych ukazują, jak ów inny rodzaj przestrzeni "wdziera się" do"normalnej" przestrzeni tego świata.Często, na przykład, widziano duszę przed chwilą zmarłegoczłowieka, gdy wznosiła się do nieba - było tak, gdy św.Benedykt widział duszę św.GermanaKapuańskiego niesioną w ognistej kuli do nieba przez aniołów , czy gdy mieszkańcy Afognakwidzieli duszę św.Germana Alaskańskiego wznoszącą się w ognistej kolumnie, czy gdy starzecSerafin Gliński widział wznoszącą się duszę św.Serafina Sarowskiego.Prorok Elizeusz widział,jak prorok Eliasz został zabrany do nieba na ognistym rydwanie.Często także widziano duszeprzechodzące przez mytarstwa; przypadki takie są szczególnie liczne w %7ływocie św.Nifonta,biskupa Konstancji Cypryjskiej i św.Kolumby z Iony - niektóre były już przytaczane wyżej wrozdziale o mytarstwach.W żywocie błogosławionego Teofila Kijowskiego pewien świadekśmierci tego sprawiedliwego widział, jak "nagle coś mignęło mu przed oczyma i prąd chłodnegopowietrza uderzył go w twarz.Dymitr w zadziwieniu spojrzał w górę i osłupiał: sufit celi zacząłsię wolno podnosić a niebieskie niebo, jakby wyciągając swoje ramiona, przygotowywało się doprzyjęcia świętej duszy umierającego sprawiedliwego".Nasza ciekawość nie powinna sięgać poza ogólną wiedzę, że niebo i piekło to rzeczywiście"miejsca", lecz miejsca nie w tym świecie, nie w naszym systemie czasowo-przestrzennym."Miejsca" te są tak odmienne od naszego ziemskiego pojęcia "miejsca", że beznadziejnie sięzaplączemy, jeśli spróbujemy ułożyć ich "geografię".Niektóre %7ływoty Zwiętych jasno wskazują,że "niebo" znajduje się ponad "rajem"; inne wskazują, że są co najmniej trzy nieba - ale nie nasząjest sprawą określanie "granic" tych miejsc, czy usiłowanie wyróżnienia ich cechcharakterystycznych.Opisy takie są nam podawane przez Bożą Opatrzność, aby zainspirowaćnas do walki o ich osiągnięcie drogą chrześcijańskiego życia i śmierci - a nie po to, by stosowaćdo nich światowe kategorie logiki i wiedzy, które do nich nie pasują.Zw.Jan Złotousty słuszniewzywa nas do właściwego podejścia przy badaniu nieba i piekła: "Pytasz, gdzie piekło? A po co ci95 to? Trzeba ci wiedzieć, że piekło istnieje, a nie to, gdzie się ono znajduje.Według mnie, jest onogdzieś na zewnątrz tego świata.Postarajmy się lepiej dowiedzieć nie gdzie ono się znajduje, alejak od niego uciec".W tym życiu nie jest nam dane wiele rozumieć z owej rzeczywistości innego świata, chociażwiemy wystarczająco dużo, by odpowiedzieć racjonalistom mówiącym, że niebo i piekło "nieznajdują się nigdzie" i nie istnieją dlatego, że oni nie mogą ich zobaczyć.Miejsca te naprawdę"gdzieś" istnieją i niektórzy z żyjących na ziemi byli tam i powrócili, by o nich opowiedzieć; alebędąc w ciele miejsca te widzimy bardziej wiarą niż wiedzą.Teraz widzimy niejasno jak wzwierciadle, potem zobaczymy bezpośrednio - twarzą w twarz.Teraz poznaję częściowo, potempoznam całkowicie, tak, jak sam jestem poznany.2.Chrześcijańskie doświadczenie niebaPrawdziwe chrześcijańskie doświadczenie nieba zawsze niesie na sobie jedno i to samo znamiędoświadczenia innego świata.Ci, którzy ujrzeli niebo nie tylko podróżowali do innego miejsca;wchodzili oni także w zupełnie odmienny stan duchowy.My, którzy nie doświadczyliśmy tegoosobiście, musimy się zadowolić opisem pewnych cech zewnętrznych które, zebrane razem,pozwalają odróżnić te doświadczenia od wszelkich innych doświadczeń powietrznegokrólestwa, które omawialiśmy wyżej.Liczne %7ływoty Zwiętych zawierają opisy tego, jak z ziemi widziano dusze wchodzące do nieba.W %7ływocie św.Antoniego Wielkiego czytamy: "Innym razem, siedząc na górze i wznosząc wzrok,Antoni ujrzał, że ktoś wstępuje po powietrzu, ku wielkiej radości spotykającej go gromady.Pózniej, dziwiąc się i błogosławiąc taki sen, zaczął się modlić, aby zostało mu objawione, co toznaczy.I nagle przyszedł do niego głos mówiąc: To dusza Ammona, mnicha nitryjskiego'.Ammon zaś do starości wiódł ascetyczne życie".Abba Serapion w taki sposób opisuje śmierć św.Marka Trackiego: "Spojrzawszy w górę,ujrzałem duszę świętego, uwolnioną już od więzów ciała, osłoniętą przez anielskie ręceświetlistą białą szatą i niesioną przez nie na niebiosa.Ujrzałem powietrzną drogę ku niebu iotwierające się niebiosa.Przy tym widziałem stojące na tej drodze hordy demonów i słyszałemskierowany do demonów anielski głos: Synowie ciemności, uciekajcie i kryjcie się przedobliczem światła prawdy!'.Zwięta dusza Marka została zatrzymana w powietrzu około godziny.Potem rozległ się głos z nieba mówiący aniołom: Wezcie i przynieście tutaj tego, któryzawstydził demony!'.Gdy dusza świętego przeszła bez wszelkiej szkody przez hordy diabelskie i96 przybliżała się już do otwartego nieba, zobaczyłem jakby coś na podobieństwo wyciągniętej znieba prawej ręki, przyjmującej nieskalaną duszę.Po czym widzenie owo ukryło się przez moimioczyma i więcej niczego nie widziałem".W opowieściach tych możemy ujrzeć trzy cechy charakterystyczne prawdziwegochrześcijańskiego doświadczenia nieba: wstępowanie, prowadzenie duszy przez anioły ipowitanie jej przez mieszkańców nieba do których się przyłącza.Są różne rodzaje doświadczenia nieba [ Pobierz całość w formacie PDF ]