[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przez całą drogę do miasta Maddy śpiewała do wtóru z radiem, a potemwpadła do galerii i rzuciła Juanicie radosne cześć . Jest Sylvia? Na tyłach, szykuje wszystko dla ciebie.Dam jej znać, że jesteś.KiedyJuanita sięgnęła po słuchawkę, Maddy poszła do niszy, gdzie wisiały jej prace.Serce zabiło jej niespokojnie, gdy zobaczyła puste miejsca.Spodziewała się, żetrzech będzie brakować, tyle sprzedała w czasie wystawy, ale najwyrazniejkupiono jeszcze dwa oryginały: duży pod tytułem Pędząca rzeka i małezbliżenie kwitnącego kaktusa. Sylvia już idzie powiedziała Juanita, stając za jej plecami. Potrzebujesz pomocy w wynoszeniu rzeczy z samochodu? Co? Nie mogę się doczekać, żeby zobaczyć, co zrobiłaś od pokazu.Jakwidzisz, naprawdę potrzebujemy nowych obrazów. Tak.widzę. Zagapiła się na puste miejsca.Czuła się zle, bo nieprzywiozła niczego nowego.Przez cały tydzień pomagała Joemu. Przywiozęwięcej prac następnym razem. Maddy! Sylvia podeszła do niej z szerokim uśmiechem. Mojaulubienica! Juanita powiedziała mi o wystawie w Taos.I o przyjęciu wpensjonacie Dale a. Położyła rękę na sercu. Och, cóż. Maddy wzruszyła ramionami. To nie było na poważnie. Oczywiście, że było upierała się Sylvia. W tym tygodniurozmawiałam przez telefon z Rickiem.Bardzo się cieszyli, że zatrzymasz się unich przed wystawą. Tak? Maddy wyjąkała z zaskoczenia. Zamierzają zaniknąć kurort na trzy dni i zaprosić wszystkich przyjaciół.A potem zakończyć przyjęcie pokazem w galerii Ricka.Zabawisz się. Sylvia. Zabrakło jej powietrza. Nie mogę pojechać do Taos natrzydniowe przyjęcie.Sylvia spojrzała, nic nie rozumiejąc. Słucham? Pracuję w Magicznym Obozie. Ach, to. Machnęła ręką. Nie ma się co martwić.Dale jestczłowiekiem interesu i nie zamknie kurortu w czasie letniego sezonuturystycznego.Planuje imprezę na wczesną jesień, w przerwie przed sezonemnarciarskim. Tak, ale. Maddy chciała wytłumaczyć, że obiecała Joemu pomócprzy obozie treningowym, lecz Sylvia złapała ją za rękę. A teraz chodz na tyły i obejrzyj reprodukcje.Ach tak, reprodukcje!Serce Maddy biło szybciej, gdy Sylvia prowadziła ją przez hałaśliwywarsztat ramiarski.Sztalugi ustawiono obok jednego z warsztatów.Minęła jewzrokiem, a potem natychmiast spojrzała znowu, gdy rozpoznała Wschód wkanionie. O mój Boże.Przycisnęła obie ręce do ust, gdy pojawiło się zadziwienie.Obrazek byłniniejszy i nie tak żywy jak oryginał, ale zdecydowanie to był jej rysunek. Nie wierzę własnym oczom! Mam reprodukcje.Kilku ramiarzy przerwało pracę, żeby popatrzeć na jej reakcję.Zdałasobie sprawę, że dla nich też musi być to zabawne praca z artystami,oprawianie i sprzedawanie reprodukcji, tworzenie karier.A teraz ona byłajednym z tych artystów.Jak to się stało? Drukarz odwalił kawał dobrej roboty. Sylvia jaśniała, dopóki niezobaczyła twarzy Maddy. Zamierzasz się rozpłakać? Być może. Wzrok zamglił jej się po raz drugi tego dnia.Dlaczegoszczęście sprawia, że robi się z niej taka beksa? Wiem, że tygodniami o tymrozmawiałyśmy, ale to nie wydawało się realne.aż do teraz. Proszę, siadaj.Sylvia poprowadziła ją do barowego stołka przy jednym z warsztatów.Stworzono wysepkę porządku pośród bałaganu, żeby mogła spokojniepodpisywać reprodukcje.Obok talerza z owocami i serem stała wodabutelkowana.Trzy zatemperowane ołówki leżały porządnie w szeregu.Wszystko to zrobiono dla niej. Siądz tutaj i popodziwiaj swoje reprodukcje przez kilka minut uparłasię Sylvia. Muszę przynieść kalendarz.Mark, Todd? Machnęła na dwóchramiarzy, a potem odwróciła się do Maddy. Nie pozwól, żeby ci faceci zmusilicię do zbyt ciężkiej pracy.Rób sobie tyle przerw, ile potrzebujesz. Oczywiście. Maddy czuła się jak rozpieszczona księżniczka, kiedymężczyzni przynieśli pierwszy stos reprodukcji do podpisania.Mark, kierownikwarsztatu, sprawdził kilka pierwszych za pomocą szkła powiększającego. Tylko się nie denerwuj ostrzegł ją i szybko przedarł na pół pierwszychpięć reprodukcji, po czym rzucił je na podłogę.Maddy zaparło dech ze zgrozy. Co robisz? Odstrzeliłem wybrakowane egzemplarze [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Przez całą drogę do miasta Maddy śpiewała do wtóru z radiem, a potemwpadła do galerii i rzuciła Juanicie radosne cześć . Jest Sylvia? Na tyłach, szykuje wszystko dla ciebie.Dam jej znać, że jesteś.KiedyJuanita sięgnęła po słuchawkę, Maddy poszła do niszy, gdzie wisiały jej prace.Serce zabiło jej niespokojnie, gdy zobaczyła puste miejsca.Spodziewała się, żetrzech będzie brakować, tyle sprzedała w czasie wystawy, ale najwyrazniejkupiono jeszcze dwa oryginały: duży pod tytułem Pędząca rzeka i małezbliżenie kwitnącego kaktusa. Sylvia już idzie powiedziała Juanita, stając za jej plecami. Potrzebujesz pomocy w wynoszeniu rzeczy z samochodu? Co? Nie mogę się doczekać, żeby zobaczyć, co zrobiłaś od pokazu.Jakwidzisz, naprawdę potrzebujemy nowych obrazów. Tak.widzę. Zagapiła się na puste miejsca.Czuła się zle, bo nieprzywiozła niczego nowego.Przez cały tydzień pomagała Joemu. Przywiozęwięcej prac następnym razem. Maddy! Sylvia podeszła do niej z szerokim uśmiechem. Mojaulubienica! Juanita powiedziała mi o wystawie w Taos.I o przyjęciu wpensjonacie Dale a. Położyła rękę na sercu. Och, cóż. Maddy wzruszyła ramionami. To nie było na poważnie. Oczywiście, że było upierała się Sylvia. W tym tygodniurozmawiałam przez telefon z Rickiem.Bardzo się cieszyli, że zatrzymasz się unich przed wystawą. Tak? Maddy wyjąkała z zaskoczenia. Zamierzają zaniknąć kurort na trzy dni i zaprosić wszystkich przyjaciół.A potem zakończyć przyjęcie pokazem w galerii Ricka.Zabawisz się. Sylvia. Zabrakło jej powietrza. Nie mogę pojechać do Taos natrzydniowe przyjęcie.Sylvia spojrzała, nic nie rozumiejąc. Słucham? Pracuję w Magicznym Obozie. Ach, to. Machnęła ręką. Nie ma się co martwić.Dale jestczłowiekiem interesu i nie zamknie kurortu w czasie letniego sezonuturystycznego.Planuje imprezę na wczesną jesień, w przerwie przed sezonemnarciarskim. Tak, ale. Maddy chciała wytłumaczyć, że obiecała Joemu pomócprzy obozie treningowym, lecz Sylvia złapała ją za rękę. A teraz chodz na tyły i obejrzyj reprodukcje.Ach tak, reprodukcje!Serce Maddy biło szybciej, gdy Sylvia prowadziła ją przez hałaśliwywarsztat ramiarski.Sztalugi ustawiono obok jednego z warsztatów.Minęła jewzrokiem, a potem natychmiast spojrzała znowu, gdy rozpoznała Wschód wkanionie. O mój Boże.Przycisnęła obie ręce do ust, gdy pojawiło się zadziwienie.Obrazek byłniniejszy i nie tak żywy jak oryginał, ale zdecydowanie to był jej rysunek. Nie wierzę własnym oczom! Mam reprodukcje.Kilku ramiarzy przerwało pracę, żeby popatrzeć na jej reakcję.Zdałasobie sprawę, że dla nich też musi być to zabawne praca z artystami,oprawianie i sprzedawanie reprodukcji, tworzenie karier.A teraz ona byłajednym z tych artystów.Jak to się stało? Drukarz odwalił kawał dobrej roboty. Sylvia jaśniała, dopóki niezobaczyła twarzy Maddy. Zamierzasz się rozpłakać? Być może. Wzrok zamglił jej się po raz drugi tego dnia.Dlaczegoszczęście sprawia, że robi się z niej taka beksa? Wiem, że tygodniami o tymrozmawiałyśmy, ale to nie wydawało się realne.aż do teraz. Proszę, siadaj.Sylvia poprowadziła ją do barowego stołka przy jednym z warsztatów.Stworzono wysepkę porządku pośród bałaganu, żeby mogła spokojniepodpisywać reprodukcje.Obok talerza z owocami i serem stała wodabutelkowana.Trzy zatemperowane ołówki leżały porządnie w szeregu.Wszystko to zrobiono dla niej. Siądz tutaj i popodziwiaj swoje reprodukcje przez kilka minut uparłasię Sylvia. Muszę przynieść kalendarz.Mark, Todd? Machnęła na dwóchramiarzy, a potem odwróciła się do Maddy. Nie pozwól, żeby ci faceci zmusilicię do zbyt ciężkiej pracy.Rób sobie tyle przerw, ile potrzebujesz. Oczywiście. Maddy czuła się jak rozpieszczona księżniczka, kiedymężczyzni przynieśli pierwszy stos reprodukcji do podpisania.Mark, kierownikwarsztatu, sprawdził kilka pierwszych za pomocą szkła powiększającego. Tylko się nie denerwuj ostrzegł ją i szybko przedarł na pół pierwszychpięć reprodukcji, po czym rzucił je na podłogę.Maddy zaparło dech ze zgrozy. Co robisz? Odstrzeliłem wybrakowane egzemplarze [ Pobierz całość w formacie PDF ]