Posadas Carmen de Zaproszenie na morderstwo

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Chociaż więc przez kilka miesięcy trwała wprzekonaniu, że rozegrała wszystko jak trzeba i partia została wygrana, akażdy wierzchołek trójkąta wylądował dokładnie w tym miejscu, wjakim ona chciała go widzieć, ostatecznie jednak owa równowagaokazała się dość wątła.Któregoś dnia na jej drodze ponownie zaczęłypojawiać się zupełnie nowe, bardzo wyrazne kamyczki należące doTomcia Palucha.Jeden, drugi, trzeci.Tym razem kamyczkizdecydowanie bardziej pasowały do klasycznego wzorca niewiernościmałżeńskiej.W rolach głównych zamiast gatek Calvina Kleina imęsko-męskich uśmiechów wystąpiły zapomniane szpilki do włosówna fotelach jego samochodów, a także kołnierzyki jego koszul umazanecherry d amour odcieniem szminki, który Olivii zawsze wydawał sięnazbyt krzykliwy.Oho, chyba wracamy na tradycyjny grunt, uznała, gdy zauważyłato nowe odkrycie.Nie przeszywał jej ból z tego powodu, po prosturozpoczęła przygotowania do ponownego przyjęcia strategii katalepsji,która poprzednio przyniosła tak wspaniałe efekty.Niestety, tym razemna niewiele się to zdało, bowiem po ledwie tygodniu Flavio sam jejpowiedział o wszystkim.Kalina tak miała na imię jego nowa zabawka.Miała metr osiemdziesiąt, kasztanowe włosy, a oczy równie błękitne jakVlad.Tylko że (tego akurat nie powiedział, ale wydawało się tooczywiste) w odróżnieniu od ostatniego wyskoku Flavio tym razem niepotrzebował alibi w postaci ślepej, głuchej i niemej żony. Liczę, Oli, że zrozumiesz sytuację.Kalina ma osiemnaście lat, aw tym wieku wszystko wydaje się takie niewinne, cudowne iromantyczne.Co więcej, pochodzi z ultrakonserwatywnej krakowskiejrodziny, równie tradycyjnej jak moja własna (tak, właśnie takpowiedział, drań jeden), tak więc chcemy się pobrać.Zresztą to niewszystko.Spodziewamy się dziecka, będziemy mieć malutkiego FlaviaIII.No, sama zobacz, nareszcie będę miał syna (owszem, ten skurwielnad skurwiele miał czelność także i to powiedzieć, dzięki czemu Oliviamogła pojąć to, czego dotąd zupełnie nie rozumiała: dość oziębłą, żebynie powiedzieć, niemal lodowatą reakcję jej męża po śmierci dzieci).Niemartw się o nic, Oli dodał jeszcze Flavio potrafię być szczodry wstosunku do osób, które są dla mnie dobre, a ty pod każdym względembyłaś wspaniałą żoną.Zpij spokojnie, zostawię ci tyle, że będziesz żyłajak królowa.Raczej jak królowa zdetronizowana tak sobie pomyślała Olivia otym, co on jej zostawi.W każdym bądz razie dodawała sobie otuchy,raz jeszcze usiłując spojrzeć na bieg wydarzeń z pozytywnej strony cóż mi innego pozostaje? A kiedy przemyślała swoją sytuację naspokojnie: W sumie to rola rozwódki po bogatym mężu o niepewnejorientacji seksualnej nie jest taka zła, wydaje się w każdym razie, że owiele mniej poniżająca aniżeli rola nieszczęśliwej żony.I kiedy tak szykowała się do zaadaptowania się do nowychwarunków (kolejna zmiana& ), na horyzoncie znienacka pojawił sięnastępny cios.Nigdy w życiu nie podejrzewała, by mógł na niąkiedykolwiek spaść, a już na pewno nie na Flavia Viccenza.Kryzys oto imię tego nowego widma.Kryzys, krach, (de)koniunktura (Oliviazadawała sobie pytanie, czemu wszystkie klęski zaczynają się na literę k ?) K jak Kozyma, k jak Clara, k jak Caridad, k jak Kalina.Atakże k jak klęska, kolaps, kataklizm.I wreszcie k jak koniec tego,co było, zapowiedz zmian (na gorsze, niestety, gorzej być nie może), jakchoćby tych, które ją teraz czekały, zważywszy że majątek Flavia ulotniłsię jak kamfora w ten sam sposób jak wiele innych fortun w dobiemiędzynarodowego kryzysu finansowego.Ach, ile tych k , przeklętych k.Olivia zapala nowe marlboro i patrzy na zegarek, luksusowy modelFrancka M�llera z limitowanej serii. Tylko to mi ocalało z katastrofy mówi do siebie z uśmiechem, wiedząc, że dotrze na miejsce mocnospózniona, wszyscy zaproszeni z pewnością znajdują się już napokładzie od ponad godziny. A co oni tam będą robić na SparklingCyanide w oczekiwaniu na mnie? Zakładam, że Vlad zaproponowałkażdemu po kielichu na przełamanie lodów, tak aby zaczęli siępoznawać.O tak, z pewnością już są tam wszyscy i teraz patrząpodejrzliwie po sobie: moja siostra �gata, Sonia San Cristóbal wraz zchłopakiem i swoją czarującą mamusią, Cary Faithful w towarzystwieMirandy, Pedro Fuguet, no i oczywiście mój śliczniutki przybrany kuzynVlad Romescu.Która z tych osób nienawidzi mnie najmocniej? Która znich wyświadczy mi przysługę i ułatwi odejście na tamten świat? Jużwidzę, jak moja ukochana siostrzyczka reaguje na moje słowa, od razuzaczęłaby zadawać tysiące pytań, co ja właściwie chcę osiągnąć,organizując tak dziwaczny zlot przyjaciół.Jestem w stanie odgadnąć,co by powiedziała: O rety, Oli! (�gata była jedyną znaną jej osobą,która używała tego zdecydowanie przebrzmiałego, dziecinnegowyrażenia). O rety, wyjaśnij mi z łaski swojej, co ty tam kombinujesz.Czy aby nie jest to nazbyt pogmatwane? Kiedy ktoś chce opuścićziemski padół pomińmy motywy, zakładam, że masz swoje powody to nie sprasza innych, aby zostać zabitym.Normą jest raczej, o ile w tymprzypadku cokolwiek można nazywać normą, poradzenie sobie samemu,a jest przecież kilka sposobów, żeby to uczynić, przy czym niektóre sąbezbolesne, jeśli właśnie o to ci chodzi, że boisz się cierpienia.Tylko żejest coś jeszcze, czyż nie? No więc powiedz, z jakiego powodu lepiej,aby twoja śmierć nie wyglądała na samobójstwo? Zmiało, wyjaśnij mi,przecież od tego ma się siostrę& To pewne jak w banku, że gdyby moja kochana �gata mnie terazsłyszała, powiedziałaby mi coś w tym stylu.Zresztą to prawda, mamswoje powody, aby wyglądało to właśnie w taki sposób.Agatita, a możedomyślasz się, jakie to powody? Nie, pewnie że nie.Nigdy, kochana, niegrzeszyłaś nadmiarem wyobrazni, pomimo że nosisz imię jednej zmoich ulubionych pisarek, jednej z najinteligentniejszych i obdarzonychnajwiększą wyobraznią osób, jakie miałam okazję czytać.Tak, skarbie,żebyś wiedziała& Mam dobrze dopracowany plan, a ty będziesz goodkrywać krok po kroku.Zapewniam cię, że nie będzie to szczególnietrudne.Zamierzam zostawić ci wszystkie tropy, których po mojejśmierci będziesz potrzebować nie tylko do odkrycia motywu, ale isposobu.Zupełnie tak, jak czyni to twoja imienniczka w każdej zeswoich powieści.I zupełnie tak, jak za naszego dzieciństwa, kiedybawiłyśmy się w chowanego.Nie wiem, czy pamiętasz, zawszeznajdowałaś mnie, ale nigdy przenigdy bez wskazówek, które, zadającsobie ten trud, zostawiałam ci niby przez roztrzepanie.Kochana �gata&a może trafniej rzec kochana Agatha& A więc& Agatho, czy jesteśgotowa, by rozpocząć naszą nową zabawę? Skup się, skarbie mój, bowłaśnie zaczynamy. Na pokładzieZgodnie z przewidywaniami Olivii wszyscy zaproszeni gościedotarli na przystań znacznie przed nią, najwcześniej zaś jej siostra�gata, jak zawsze punktualna niczym szwajcarski zegarek.Na miejscupojawiła się pierwsza nieprzewidziana przeszkoda.W portowymkapitanacie Agacie udzielono informacji, że Sparkling Cyanide niejest przycumowany na nabrzeżu, lecz kołysze się poza wodamiportowymi w dość znacznej odległości od brzegu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki