[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.„Rodzinka”„Rodzinka”.Ten pierwszy- to nasz dziadziuś.A obok- babunia.Największy- to tatuś.A przy nim- mamunia.A to jest- dziecinka mała!Tralalala la la.A to- moja rączka cała!Tralalala la la.! (Początkowo mamy dłoń zwiniętą w pięść, odginamy kolejno palce, zaczynając od kciuka.)Możemy w tę zabawę bawić się zachęcając dzieci do naśladowania ruchów palców.Można również przedstawić ten sam wierszyk w małej formie teatralnej, wykorzystując do tego laleczki przedstawiające poszczególnych członków rodziny, wykonane na drutach z włóczki, które nakładamy na palce.Dzieci początkowo skupiają wzrok i uwagę śledząc przedstawienie w wykonaniu nauczyciela, poznając członków rodziny i sposób poruszania palcami.Następnie same mogą popróbować swoich sił w roli aktora.Nakładają laleczki na swoje palce i prezentują spektakl będący ilustracją treści wierszyka mówionego przez dorosłego.Zginają palec z lalką przedstawiającą członka rodziny, o którym jest właśnie mowa.Bawiąc się ćwiczą jednocześnie ręce i palce.Zachęcamy je do nazywania osób z rodziny.Lalki zrobione z włóczki możemy zastąpić rękawiczką na palcach której, wyszyjemy twarze , albo paskami papieru z wizerunkami członków rodziny, które to sklejamy i nakładamy na palce [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • centka.pev.pl
  •