[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wcześniej, gdytrwały jeszcze działania wojenne na terenie Niemiec, zameldować się musiał zgodnie z pra-wem w jednostce wojskowej.Trafił do 7 regimentu kawalerii pod Hamburgiem.Stamtądskierowany został do Arhus w Danii.W maju, gdy Anglicy zajęli Danię, dostał się do niewoli.W obozie jenieckim pozostawał do czerwca.To spotkanie ojca z synem na dworcu, na niemieckiej ziemi, nabiera niemal symboliczne-go wymiaru.Jest końcem starej, ale jednocześnie początkiem zupełnie nowej rzeczywistości.Czas się wypełnił.2 lipca 1945 roku przyszedł na świat Ulrich graf von Krockow, syn Al-brechta, wnuk D�ringa, pierwszy od wielu lat hrabia von Krockow, urodzony poza rodzinnymgniazdem.W Driburgu, tuż po wojnie z powodu braku łóżeczka i wózka, Ulrich przechowywany byłw zwykłym kartonie.Stary D�ring biorąc na ręce wnuka, wypowiedział znamienne słowa:Oto jest nowe miejsce dla hrabiowskiego syna.Znamienne jest również zakończenie wspomnianego listu hrabiego D�ringa do paniGentzky, guwernantki jego dzieci:Mimo wszystko pocieszam się jako filozof tym, że w czasie ponad 70 lat najczęściej dobrzemi szło i naprawdę nie mogę narzekać, jeśli nawet tych parę lat było trochę gorszych .W tej gorszej , nowej rzeczywistości koło historii nie zamknęło się, lecz zatoczyło w cią-gu tych 700 lat pełen okrąg.Od wyjazdu legendarnego protoplasty rodu Olbrachta Wickero-de, do powrotu D�ringa von Krockow, którego serce pozostało w Krokowej, tam, na ziemiojców, zasłuchane w szum pól, lasów i morza, w odwieczną melodię Heimatu.Gdzie Niemiec ma ojczyznę swą?Gdzie stoi, powiedz, jego dom?Kędy niemieckiej mowy pieśńRozbrzmiewa, głosząc Bożą cześć?Nasz dom jest tam!Takiej ojczyzny trzeba nam!123 rozdział dwunasty124 EUROPEJSKIE SPOTKANIA8 maja 1945 roku nie dla wszystkich Niemców był dniem kapitulacji.Niemców rozpoznacie po tym, czy 8 maja określą dniem klęski czy wyzwolenia - pisał He-inrich B�ll, niemiecki noblista, chcąc zwrócić uwagę na fakt, że koniec wojny przyniósłNiemcom jednocześnie wybawienie i zniszczenie .W istocie, choć dzień ten symbolizował koniec epoki strachu, to jednak dla zdecydowanejwiększości Niemców dawał powód do żałoby po utracie bliskich, po zniszczonych miastach,po utracie wschodnich prowincji, a wypędzonym kojarzył się z utratą ojczyzny, udrękąucieczki, lękiem przed zemstą zwycięzców.O tym wszystkim nie wiedział jeszcze wówczasAlbrecht, którego dzień 8 maja zastał w angielskim obozie jenieckim w miejscowości Heidew Szlezwiku Holsztynie.Być może dlatego na pytanie komendanta dokąd zamierza wracać, hrabia Albrecht odpo-wiedział zgodnie z własnym przekonaniem, najgłębszym pragnieniem i wcześniejszymi pla-nami, jakie czynił razem z żoną po wylądowaniu w Anklam, że wraca do siebie, to znaczy doKrokowej, w powiecie puckim, w Prusach Zachodnich.Wówczas dowiedział się, że Prus Zachodnich już nie ma, więc nie ma dokąd wracać.Przez roztrzaskany nalotami aliantów Hamburg dostał się do L�neburga, gdzie 2 lipcaspotkał swoją matkę, siostrę Cecylię i ukochaną Addę, która jeszcze tego samego, szczęśli-wego dnia urodziła mu syna.Nadali mu aż trzy imiona: Ulrich Heinrich Reinhold, po pole-głych w tej najokrutniejszej ze wszystkich wojen świata.Ich syn, poczęty jeszcze w dawnej ojczyznie, miał być zaprzeczeniem zbrodniczej ideolo-gii.Trzech braci Albrechta miało ożyć w jego synu.Jakże szczęśliwi byliby w Krokowej, w Sławutówku, w Rzucewie i Osłoninie.Jakże dum-ni byliby ze swego pierworodnego dziedzica, któremu tam nie brakowało by niczego, a którypo tej stronie strefy wojennej, leżeć musiał w unrowskim kartonie, zamiast w wygodnej,miękkiej i ciepłej kołysce.Albrecht długo nie mógł zrozumieć, dlaczego wypędzenie nie dotyczyło tylko żołnierzy?Dlaczego procesem tym objęto również ludność cywilną?Co innego ucieczka przed frontem, strach przed agresywnym zwycięzcą, ale czas pokojuma przecież swoje prawa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl centka.pev.pl
.Wcześniej, gdytrwały jeszcze działania wojenne na terenie Niemiec, zameldować się musiał zgodnie z pra-wem w jednostce wojskowej.Trafił do 7 regimentu kawalerii pod Hamburgiem.Stamtądskierowany został do Arhus w Danii.W maju, gdy Anglicy zajęli Danię, dostał się do niewoli.W obozie jenieckim pozostawał do czerwca.To spotkanie ojca z synem na dworcu, na niemieckiej ziemi, nabiera niemal symboliczne-go wymiaru.Jest końcem starej, ale jednocześnie początkiem zupełnie nowej rzeczywistości.Czas się wypełnił.2 lipca 1945 roku przyszedł na świat Ulrich graf von Krockow, syn Al-brechta, wnuk D�ringa, pierwszy od wielu lat hrabia von Krockow, urodzony poza rodzinnymgniazdem.W Driburgu, tuż po wojnie z powodu braku łóżeczka i wózka, Ulrich przechowywany byłw zwykłym kartonie.Stary D�ring biorąc na ręce wnuka, wypowiedział znamienne słowa:Oto jest nowe miejsce dla hrabiowskiego syna.Znamienne jest również zakończenie wspomnianego listu hrabiego D�ringa do paniGentzky, guwernantki jego dzieci:Mimo wszystko pocieszam się jako filozof tym, że w czasie ponad 70 lat najczęściej dobrzemi szło i naprawdę nie mogę narzekać, jeśli nawet tych parę lat było trochę gorszych .W tej gorszej , nowej rzeczywistości koło historii nie zamknęło się, lecz zatoczyło w cią-gu tych 700 lat pełen okrąg.Od wyjazdu legendarnego protoplasty rodu Olbrachta Wickero-de, do powrotu D�ringa von Krockow, którego serce pozostało w Krokowej, tam, na ziemiojców, zasłuchane w szum pól, lasów i morza, w odwieczną melodię Heimatu.Gdzie Niemiec ma ojczyznę swą?Gdzie stoi, powiedz, jego dom?Kędy niemieckiej mowy pieśńRozbrzmiewa, głosząc Bożą cześć?Nasz dom jest tam!Takiej ojczyzny trzeba nam!123 rozdział dwunasty124 EUROPEJSKIE SPOTKANIA8 maja 1945 roku nie dla wszystkich Niemców był dniem kapitulacji.Niemców rozpoznacie po tym, czy 8 maja określą dniem klęski czy wyzwolenia - pisał He-inrich B�ll, niemiecki noblista, chcąc zwrócić uwagę na fakt, że koniec wojny przyniósłNiemcom jednocześnie wybawienie i zniszczenie .W istocie, choć dzień ten symbolizował koniec epoki strachu, to jednak dla zdecydowanejwiększości Niemców dawał powód do żałoby po utracie bliskich, po zniszczonych miastach,po utracie wschodnich prowincji, a wypędzonym kojarzył się z utratą ojczyzny, udrękąucieczki, lękiem przed zemstą zwycięzców.O tym wszystkim nie wiedział jeszcze wówczasAlbrecht, którego dzień 8 maja zastał w angielskim obozie jenieckim w miejscowości Heidew Szlezwiku Holsztynie.Być może dlatego na pytanie komendanta dokąd zamierza wracać, hrabia Albrecht odpo-wiedział zgodnie z własnym przekonaniem, najgłębszym pragnieniem i wcześniejszymi pla-nami, jakie czynił razem z żoną po wylądowaniu w Anklam, że wraca do siebie, to znaczy doKrokowej, w powiecie puckim, w Prusach Zachodnich.Wówczas dowiedział się, że Prus Zachodnich już nie ma, więc nie ma dokąd wracać.Przez roztrzaskany nalotami aliantów Hamburg dostał się do L�neburga, gdzie 2 lipcaspotkał swoją matkę, siostrę Cecylię i ukochaną Addę, która jeszcze tego samego, szczęśli-wego dnia urodziła mu syna.Nadali mu aż trzy imiona: Ulrich Heinrich Reinhold, po pole-głych w tej najokrutniejszej ze wszystkich wojen świata.Ich syn, poczęty jeszcze w dawnej ojczyznie, miał być zaprzeczeniem zbrodniczej ideolo-gii.Trzech braci Albrechta miało ożyć w jego synu.Jakże szczęśliwi byliby w Krokowej, w Sławutówku, w Rzucewie i Osłoninie.Jakże dum-ni byliby ze swego pierworodnego dziedzica, któremu tam nie brakowało by niczego, a którypo tej stronie strefy wojennej, leżeć musiał w unrowskim kartonie, zamiast w wygodnej,miękkiej i ciepłej kołysce.Albrecht długo nie mógł zrozumieć, dlaczego wypędzenie nie dotyczyło tylko żołnierzy?Dlaczego procesem tym objęto również ludność cywilną?Co innego ucieczka przed frontem, strach przed agresywnym zwycięzcą, ale czas pokojuma przecież swoje prawa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
